အကိ်ဳး

10K 1K 20
                                    

"ဝါး~~~~"
ဘာမွလိမ္းခ်ယ္မထားတဲ့မ်က္ႏွာေလးနဲ႔ လက္ေလးႏွစ္ဖက္ေ႐ွ႕ဆန္းထုတ္ၿပီးႏိုးလာတဲ့ ကေလးမေလး

"ႏိုးလာပါၿပီလား မင္းသမီးေလး ႏူးဘီမ်က္ႏွာသစ္ဖို႔ျပင္ဆင္လိုက္ပါ့မယ္"

အင္းး ႏိုးလာေတာ့လဲဒီမွာဘဲ ဘယ္ေတာ့မွအိမ္ျပန္ရမွာလဲ T-T

ေနေန ကိုယ့္ဟာကိုလုပ္မယ္ "အာ မေန႔ကလက္ေကာက္ခြၽတ္အိပ္ဖို႔ေမ့သြားတယ္"

*ဟင္* အမ္ဘာလို႔ဒီေလာက္က်ပ္

"ခိ်ဳင္ယြဲ႔ကူခြၽတ္ပါဦး"

"မင္းသမီးေလး¿¿¿" "အင္းခြၽတ္ေပးေလ"

"အဲ့ဒါ ေက်ာက္စိမ္းသက္႐ွင္ေလ" "ေျသာ္အင္း ခြၽတ္ေပးေလ"

"ခြၽတ္လို႔မွမရတာေလ မင္းသမီးေလးလက္အတိုင္းအေသျဖစ္သြားၿပီေလ" "ဟမ္!!!"

......

"မင္းသမီးေလး ျဖည္းျဖည္းသြားပါ မင္းသမီးေလး ေခ်ာ္လဲမယ္လို႔"

"အ႐ွင္မင္းသား မင္းသမီးေခ်ာင္အာေရာက္ ေရာက္.."

"ဒီမွာ ႐ွင္ကြၽန္မကိုမေန႔ကေပးတဲ့လက္ေကာက္ကခြၽတ္မရေတာ့ဘူး ခြၽတ္မရဘူးဆိုလဲခြၽတ္မရတဲ့အေၾကာင္းေျပာေပါ့ ခုကၾကည့္ဦး"

လက္ေကာက္ဝတ္ထားတဲ့လက္ကို မ်က္ႏွာသူ႔အရပ္ေလးနဲ႔မမီွတမီွထိုးထိုးျပၿပီး ရန္ေတြ႔ေနတဲ့ေခ်ာင္အာေလး ခ်စ္ဖို႔လဲေကာင္းသလို ေခ်ာင္ဟန္အ့ံလဲအ့ံျသမိတယ္ ေခ်ာင္အာကမသိဘူးတဲ့လား

ဟမ္"႐ွင္ ကြၽန္မ???"

⊙.☉ငက္ေသေတာ့မွာဘဲ "ေကာေပးတဲ့ လက္ေကာက္ကို ေခ်ာင္အာခြၽတ္မရေတာ့ဘူးလို႔ ဟင့္😭😭"

"အဲ့ဒါ ေက်ာက္စိမ္းသက္႐ွင္ေလ ေခ်ာင္အာရယ္ အတိတ္ေမ့တာ အဲ့ဒါပါေမ့သြားရလား "

"ဘယ္လိုခြၽတ္ရမွာလဲအဲ့ဒါဆို"

"႐ိုက္ခြဲလိုက္" "ဟင္" "႐ိုက္ခြဲမွရမယ္ ေခ်ာင္အာ "

အာ့မိ်ဳးက်ေတာ့လဲ ငါေခ်ာင္အာေလးႏွေျမာတာေပါ့လို႔ ေက်ာက္ကလဲေက်ာက္ေကာင္းႀကီး ဒီေလာက္အမာႀကီး႐ိုက္ခြဲရင္ ငါေလးလဲနာမွာ ၿပီးေတာ့၂၁ရာစုမွာဆို ေစ်းကေထာင္ခီ်ေလာက္တယ္

ခ်စ္ေသာမိဖုရား(My dear Empress)Where stories live. Discover now