1. Bölüm- Zorlu Gün

17.6K 448 109
                                    

Evet çok sevgili okuyucularım, ilk kitap ilk bölüm çok heyecanlıyım😊 İnşallah hoşunuza gidecek bir başlangıç olur. Sizlerle beraber yeni bir komedi dünyasına girelim istedim. Madem gerçekte yaşayamıyoruz bizde yazarız😉

DİKKAT! HER ADIMDA SİZLERE KAHKAHA VAAD EDİYORUM😍


Wattpad, instagram, tiktok, twitter rubamsalepe hesabımı takip etmeyi unutmayın💃🏻


°•°•

"Emir kararım kesin. Daha fazla ısrar etme. Eğer dediğimi yapmazsan şirketi sana düşen payını da Ozan'a devredeceğim!"

"Emir, Tuğçe'yle evlen!"

"EMİİRRR!!"

Yatağımdan sıçrayarak uyandığımda kabusların en berbatıyla karşı karşıyaydım. Hem de nasıl bir kâbustu ama? Dedemin baskılarını uyurken bile hisseder haldey, hissedilmeyecek gibi değil ki!

Allah'ım şu işi bi halledeyim kolayca, en az üç bin fakir fukara doyuracağım.

Dünyanın en zor işi olan yorganı üzerimden sıyırıp attığımda sonunda ayağa kalkabilmiştim. Ellerimi başıma götürüp ovuşturmaya başladım, kötü rüyaların etkisi baş ağrısı olarak dönmüştü.

"Emir uyan hadi!" diye odaya dalan annemi gördüğümde bezmiş bir ifadeyle onu seyretmeye başladım, bunu yapmaktan asla bıkmıyordu.

"Anne bunu yapmamanı defalarca söyledim çocuk muyum ben ya? Evdeki herkese rezil ediyorsun beni. Hele Ozan, kesin duyup yine dalga geçecek."

"Çocuksun tabi çocuğumsun sen benim," dedi ve dağılan saçlarımı karıştırdı. "Ozan kendine baksın dalga geçmesin benim oğlumla."

Ukala bir bakış ve bir gülüş atıp anneme bu çocuğu iyi ki doğurmuşum bakışı arttırdıktan sonra alnından öpüp banyoya gittim.

Aynadaki yansımam harikaydı. Çok yakışıklı olduğumu bilsem de mütevaziliğimden sessiz kalıyordum. Ama Vivallahi öyleyim. Resmen Allah beni özene bezene yaratmış. Ya kusursuz yüz hatlarım, burnum, gözlerim, dudaklarım... Daha ne olsun, değil mi? Dünyaya mükemmel olmak için gelmişim resmen.

Kendimi tatmin etmeyi kesip yüzümü yıkamaya karar verdiğimde pijamamın kollarını dirseklerime kadar sıyırmaya başlamıştım bile. Musluğu açıp yüzüme serin suyu çarptığımda kendime gelmem çok da uzun sürmedi. Aynadan kendime baktım usul usul, peki ya ben bu işin içinden nasıl sıyrılacaktım?


"Zorlu bir güne merhaba."

Kendi kendime konuşarak üç katlı ki bir çatı bir de bodrum katı var ama pek kullanmadığımızdan adamdan saymadım, malikanemizin en alt katına indim. Her zamanki gibi kuş sütü bile eksik olmayan bir kahvaltı sofrası hazırdı. Dedem ve anneannem baş köşelere oturmuşlar, evdeki yardımcılar çay servisi yapıyorlardı.

Sandalyeyi çektim ve tam oturacakken dedemin sert ve yaşlı sesiyle karşılaşmam bir olmuştu.

"Emir sen niye sofradasın? Ben sana gelinimi getirmeden bu sofraya oturamazsın demedim mi?" diye ateşi harladı.

Kusurlu Yalancı (Tamamlandı)Место, где живут истории. Откройте их для себя