The Hidden Gem

Chapter 35

It's been a week simula nang sabihin k okay HD—I mean Harvey na gusto kong lumipat ng bahay. Naging masigasig ako sa paghahanap ng ikalawang traydor sa Dileri. It was hard since we couldn't catch him on act. The traitor knew our plans to hunt him and that made the situation a little hard. Everyday kaming nag-iisip ng plano at pati narin lahat ng tauhan ni Marcus ay hindi pinayagang lumabas gaya ng ginawa sakin dati.

Every day magkakasama kami nila HD—hindi pa kasi ako sanay na tawagin siyang Harvey, Marcus, Iko at Kael sa pagplano. Bryan wanted to join but HD didn't approve of him kasi manggugulo lang daw siya.

Naging tahimik ang traydor kaya nahirapan kami. The last resolution we had was to focus on Paul. Hindi kami pumunta sa Pangasinan but we watched how he was being interrogated. I was thankful that it is not I that ended in that position. Napanood ko kung paano siya pinahirapan para lang makakuha ng sagot. He wasn't cooperative at first but he spilled the beans after a couple of torturous rounds. It was brutal.

Lumabas mismo sa bibig niya kung sino ang traydor. It was Eric Mikaro, ang kanang kamay ni Marcus. Kaya naman pala nahihirapan kami dahil second in command in Marcus ang salarin. He almost escaped but Ulysses shot him from afar. He was a sniper after all. Nasa opsital siya ngayon and once he recovered, he would be transferred to Pangasinan.

Everything went fine and it's time for me to move out pero bago 'yan, kailangan ko muna ng trabaho. Kaya magpapatulong ako kay Icko kung paano humanap ng trabaho at bahay dahil hindi ko alam kung saan sisimulan.

The truth... I was broke. Yes! I didn't have any money left in my account and it's because I didn't mind saving before. Yung natira ay kulang pambili ng bahay.

"Ger tara na para matapos tayo ng maaga." Pagyaya ni Icko. Uminom muna ako ng tubig bago tumayo at nagpaalam.

Kakatapos lang naming kumain ng agahan at balak naming puntahan ni Icko ung lugar kung saan siya nagtratrabaho dati. May trabaho din siya at ang sabi niya, may gig sila minsan sa isang bar ng mga kaklase niya.

"San lakad niyo?" Tanong ni Bryan.

"May kakausapin lang kaming kaibigan." Nakangiting sagot ni Icko.

"I heard you were planning to live somewhere else. Is it true?" napangiti nalang ako at tumango sa tanong ni Kael. Hindi ko naman tinatago yun sa kanila dahil alam kong lalabas din yun.

"Woah! Iiwan mo na kami Ger? Wala na, konti nalang kami dito." Sabi ni Bryan na parang lungkot na lungkot sa nalaman.

"Hayaan niyo siya. It's his choice." Napalingon naman ako kay Harvey dahil sa malamig na boses nito. Agad itong tumayo at naglakad papalayo nang hindi man lang ako tinitignan.

I just shrugged at his actions. Isang linggo siyang ganyan sakin. Minsan nga hindi ako pinapansin niyan eh. I had no idea why he's acting like that around me. Maayos naman kaming nag-usap nung nakaraan eh.

Papaalis na kami nang tawagin ako ni Lumiere.

"Here. Your baon." He said sabay hagis ng kung ano sakin. Isang strawberry flavored lollipop ang nasalo ko. Laging may candy si Lumiere para sa mga bata sa orphanage at hindi rin naman niya ko nakaklimutang bigyan. He became my everyday supplier of candies and I'm thankful to him.

"Thanks." Nginitian ko siya at ngumiti rin siya pabalik bago ako tumalikod at lumabas kasama si Iko.

Bumalik sa ala-ala ko ung pag-uusap naming dalawa. The day I confronted him about his dirty shoe. Kung ano man ang balak niya, bahala siya kapag nagkahulihan. Wala akong balak sabihin kay Harvey dahil alam kong hindi naman siya makakasama sa grupo.

He joined here to get information about his mother's killer.

"Gagamitin natin 'yan?" tanong ko kay Icko habang nakaturo sa sasakyan namin.