The Hidden Gem

Chapter 7

D*mn! I mentally cursed. Nanginginig ang mga binti ko! Sh*t! Hindi ako makagalaw.

"Masyadong matalas ang dila mo. Matutuwa akong pahirapan ka."

Bwiset! Bakit ngaun ko pa naramdaman toh! Nasa state of shock ang katawan ko. Hindi dahil sa pakikipaglaban kundi dahil kay Icko. Seeing his lifeless body before me covered with blood somehow placed me on this state. Kelangan kong ayusin ang katawan ko. I needed something to shake me off this state.

"Don't you think...this is somehow unfair?" I said with cold voice. Pilit kong iginagalaw ang mga binti ko pero ayaw magreact. Hindi nila pwedeng mahalata na may problema sa'kin.

"Unfair?" Humito siya para tumawa "Ahahaha! Kung sa bagay, sampu kami, mag-isa ka lang. May sandata kami, ikaw wala. Pero wala akong pakialam 'don. Hindi kami maaawa sa'yo." Mayabang na sabi ng lider nila.

"Ganito nalang... I'll let you guys hit me three times just for balance." I offered.

Ugh! Ayaw pa'rin. Pilit kong iniaangat ang mga paa ko pero ayaw nilang magrespond. Sana lang hindi sumablay ang plano ko.

"Ano? Sinasabi mo bang ikaw ang lamang sa laban na toh!" Galit at pasigaw niyang sinabi ang mga salitang 'yon. I only smirked as a reply.

Dahil sa hindi ko pagsagot, lalong nabanas ung lider nila. Halatang halata na sasabog na siya sa galit.

"Kayong dalawa!" Nagturo siya ng dalawa at sinensyasan na lumapit sa'kin. Yung mga tinuro niya naman, tila nagdadalawang isip kung lalapit sa'kin o hindi. "Kilos nga tanga." Dagdag niya pa nang mainip siya sa kakahintay tapos bumaling sa'kin. "Mamamatay karin gaya nung kaibigan mo kanina."

Nagpintig ang mga tenga ko sa narinig ko. I was seeing red for the first time. The urge of hurting, No! Killing somebody populated my mind.

Kasalukuyang lumalapit na sa'kin ung dalawa. Ung isa may hawak na kahoy at ung isa naman ay walang dala. This got to work! Sana hindi ganong magkapasa ang katawan ko.

Pumikit ako at hinintay silang malapalit. Nang maramdaman ko ang presensya nila sa harap ko, minulat ko agad ang aking mga mata.

Unang kumilos ung walang armas. Sinuntok niya ko sa kaliwang pisngi. Sh*t! Ang sakit! Hindi pa siya natapos dahil hinawakan niya pa ko sa kanang balikat at sinikmuraan. Napayuko ako dahil 'don.

Ugh! Malakas yun ah! I should have said one! Why did I say three?

Hinatak naman ako nung isa sabay tinadyakan sa tiyan na nagpatumba sa'kin.

Dahil sa ginawa nila, natanggal sa katawan ko ang panginginig at nakarekober narin ako sa shock. Habang iniinda ko ang sakit, nakita kong hahampasin na ko ng kahoy nung isa, mabilis akong bumangon at hinawakan ang kahoy gamit ang kaliwang kamay ko.

"Don't you know how to count?" May panggigigil na sabi ko sa isa. Nakakita naman ako ng takot sa mata niya. Agad akong tumayo at sinuntok siya at sinipa. Bumaling ako sa isa at nakita kong may kinukuha siya sa likuran niya. Baril.

*Bang!*


Hindi niya ko nagawang matamaan dahil mabilis kong hinawakan ang kamay niya at itinutok ko yun sa taas. Inikot ko ang braso niya at pumunta sa likuran niya. Napaluhod  siya dahil 'don.

"Aaagggghhhh!" Malakas na sigaw niya matapos kong sipain ng malakas ang siko niya dahilan para mabali ang kanyang buto.

Bahagya akong napangiti nang makita kong napahinto silang lahat sa nasaksihan. Ang akala ba nila magiging mabait ako? Stupid!

Pinulot ko ang nahulog na baril sa tabi niya habang patuloy parin siya sa pamimilipit dahil sa sakit ng kanang braso niya. I took off the magazine para tignan kung ilang bala meron ito. Hmmm! Tatlo lang!

"Sugod!" Nabaling ang tingin ko sa sumigaw at nakitang nagsisimulang tumakbo palapit ang iba. Nakita ko rin na may dalawang handang magpaputok ng baril. 

*Bang!*

*Bang!*

Inunahan ko na sila at binaril. Pareho ko silang pinatamaan sa braso. Nililibot ko rin ang mga mata ko kung meron pang may dalang baril sa kanila. San nakikita ko, wala na maliban sa líder pero hindi dapat maging kampante.

Tumakbo ako palapit sa kanila at pumulot ng baseball bat na nakakalat sa lupa. Gawa ito sa metal kaya alam kong sobrang sakit kapag tinamaan. May anim pang natitira kaya kelangan ko na namang maging malikot sa laban.

May susuntok sa kanan at may hahampas sa kaliwa ko. Tinantya ko ang bilis nila at bigla akong yumuko nang malapit na 'kong tamaan. Sa ginawa ko, ang nahampas ng nasa kaliwa ko ay ung susugod sa kanan. Sa ulo siya tinamaan kaya bagsak agad siya. Hinampas ko ng baseball bat ung tuhod niya. Sinundan ko pa ng isang malakas na hampas sa likod niya. Tuluyan na siyang nawalan ng malay dahil sa lakas ng hampas ko.

Tumakbo ako palayo at ginamit ang huling bala para barilin sa hita yung pinaka malapit sa'kin. Apat na lang! Nagulat ako nang may bigla akong maramdaman sa likod ko. Umilag ako pero nadaplisan ako sa tagiliran ng kutsilyo niya. Hindi ko pinansin ang natamong sugat sa kanan ko dahil alam kong mababaw lang 'yon. Mabilis kong binitiwan ang dalawang sandata sa mga kamay ko.

Hinawakan ko ang kamay niyang may kutsilyo at siniko siya sa mukha gamit ang kaliwa ko. Humarap ako sa kanya at pinilipit ang kamay niya para makuha ko ung kutsilyo. Sinuntok ko siya sa sikmura at sinundan pa sa mukha.

Three more! Lumapit sakin ung isa at malakas kong himapas ung leeg niya. Pinuntirya ko ung pressure point kaya bagsak agad siya.

Yung lider nila at isang may four finger weapon ang sabay na sumugod sa'kin. Ang alam ko may baril ung lider nila. Unang sumugod ung isa pero mabilis ko ung inilagan. Ginamit ko ung kutsilto at hiniwa ang kanyang braso. Sinunod kong saksakin ung hita niya at tinuhuran siya.

Handa nang iputok nung lider nila ung baril pero mabilis kong binato sa balikat niya ung kutsilyo. Mabilis akong tumakbo papunta sa kanya. Hinawakan ko ang ulo niya at hinila ito para tunuran. Napaupo siya dahil sa ginawa ko. Sinipa ko palayo ung baril niya. Tatayo sana siya pero sinuntok ko na siya sa mukha.

Hindi ako makokontento sa ginagawa ko sa kanya. Puro galit lang ang nararamdaman ko. Tumalikod siyang nakaluhod sa'kin at pilit na tumayo.

"Time for payment." Pagkasabi ko non, hinawakan ko ang dalawang kamay niya habang nakatalikod siya sa'kin at nakaluhod. Tinapakan ko ang likod niya at hinila ang dalawang braso ng dahan-dahan.

"Arrrggghhh! G*go kaaaa! Ahhh!" Napangiti ako nang makita kong nahihirapan siya.

"Is that how you beg?"

"Hindi a-ako.. Ugh... m-magmama..kaawa! M-masaya ako s-sa...ahh.. g-ginawa ko sa.. k-kaibi..gan  mo."

Hindi ko na napigilan ang sarili ko. Inayos ko ang paghawak sa kamay niya. Pinilipit at hinila ko ito kasabay ng marahas na pagtapak ko sa likod niya.

"Aaarrrrgghhh!" puro sigaw niya ang bumalot sa buong paligid. Binitawan ko lang ang bali-baling kamay niya ng makitang nawalan siya ng malay dahil sa sobrang sakit.

Tinignan ko ang buong paligid. Hindi ko akalaing makakagawa ako ng ganito. Puro walang malay na katawan ang nakapalibot sa'kin. Ang iba namimilipit sa sakit. Dugo at mga sandatang nakakalat. Hindi ko alam kung makokonsensya ako o maaawa sa kanila dahil sa ginawa ko pero isinantabi ko 'yon nang maisip ko si Icko. Kailangan ko siyang puntahan.

Mabilis kong nilingon at lumapit sa lugar nila HD. Sari saring reaksyon ang nakita ko sa kanila. Yung iba nakanganga, ung iba gulat na gulat, natakot, at natuwa. Pag tingin ko kay HD, he's arms crossed over his chest at nakangiti.

"Take me to him." Sabi ko kay HD.

Nagumpipsa na siyang maglakad at sumunod naman ako. Isang Citroen Survolt at dalawang van ang nakapark malapit sa lugar. Sinundan ko siya at sumakay sa Citroen Survolt. Ngaun lang ako nakakita ng ganitong sasakyan pero hindi ko na pinansin ito. Ang nasa-isip ko ay ang makarating kay Icko.

"Where did you learn to fight?" Tanong niya habang nagmamaneho.

Alam kong sumusulyap sulyap siya sa'kin pero nakatingin lang ako sa harap at walang emosyon. Iyan lang ang pinapakita ko pero sa loob ko, sobrang pag-aalala ang nararamdaman ko. Nang mapansin niyang wala akong balak sumagot, nagsalita ulit siya.

"Join us. We'll give you anything you want in return." Napabaling ang tingin ko sa kanya dahil sa narinig ko. Nakangiti lang siyang nakatingin sa daan.

Gusto niya bang gawin ko ulit ung ginawa ko. Ako nga hindi ko alam na kaya ko pala 'yong gawin. Ang manakit ng ga'non. Sa totoo lang, hindi lang galit dahil sa ginawa nila kay Icko ang naramdaman ko nang mga panahong 'yon. Humalo narin kasi ang frustrations na naramdaman k okay Daddy pati mga problema ko sa buhay.

Siguro yon nalang ang ginawa kong way para malabas lahat ng naramdaman ko. Galit, pagod, pag-aalala at frustration. Lahat ng 'yon sabay sabay kong naramdaman ng mga oras na'yon dahilan para maging marahas ako. Ayaw ko nang ulitin 'yon. Kahit ako hindi ko kilala ang sarili ko nung gawin ko yon. Hindi lang ibang pagkatao ni Icko ang nakita ko. Pati ibang side ko nasaksihan ko rin.

Napunta ang atensyon ko sa bulsa ng pantalon ko ng mag-vibrate ang phone ko. Agad kong tinignan ang orasan sa loob ng sasakyan niya. D*amn! Past 10 na pala!

Agad kong kinuha ung phone kong kanina at nagvi-vibrate. 29 missed calls from Home phone. Bwiset! Nagkakagulo na siguro sila sa bahay. Ugh!

Pinatay ko ang phone ko. Alam kong kapag sinagot ko toh, ma tratrace nila kung nasan ako. Alam kong hindi nila ako matratrace gamit ang GRPS dahil inayos ko ang phone ko at dinisable ito. Napahilamos nalang ako sa mukha ko dahil sa mga problema ko sa bahay.

We'll give anything you want!

Tumingin ako kay HD. "Give me a new life." Yan nalang ang nasabi ko. Marahil ito na ung hinihintay kong tulong para makalabas sa kulungan ko. I need this!

"We'll talk later."

Pagkarating namin sa ospital, sumunod nalang ako kay HD. Kataka taking dumiretso lang siya sa paglalakad at hindi man lamang nagtanong kung san dinala si Icko.

Naglakad kami papuntang emergency room. Habang papalapit, nakita ko kaagad si Yka habang nakaupo sa upuan. May kasama siyang tatlong lalaki at isa 'don ay si Bry.

"HD!" Sabi nung isa.

Nang lumingon si Yka ay dumapo ang tingin niya sa'kin. Agad-agad siyang tumakbo at niyakap ako.

"G-Ger... Si Icko.." She said between her sobs.

Niyakap ko rin siya pabalik at hinaplos haplos ang likod.

"Don't worry. He'll be fine." Lalo siyang napaiyak dahil sa sinabi ko.

Mga dalawang oras na kaming naghihintay sa labas. Nakasandal ang ulo ni Yka sa kanang ballikat ko habang nakaupo kami. Ako naman, blangkong nakatingin sa pader. Pagod na pagod na 'ko. Ngayon lang ako nakaramdam ng ganito. Iniisip ko rin kung buo ba talaga ang desisyon kong sumali sa kanila. Iniiisip ko rin kung anong ginagawa nila sa bahay. Alam kong magulo na 'don at marahil nakita na nila yung mga ginamit ko sa pagtakas. I don't care anymore!

Biglang nag-green ang ilaw sa taas ng pinto ng emergency room at lumabas doctor. Agad kaming napatayo ni Yka at lumapit kaming lahat sa kanya.

"Doc! Si Icko? Okay siya di ba?" Maluha luhang tanong ni Yka. Sandaling katahimikan ang naganap bago siya sumagot.

"I'm sorry. We did everything we can but

.

.

.

.

.

.

.

.

He's in coma."