The Hunted Luna

Hunted : to search for something or someone very carefully and thoroughly

Luna : called for the Apha's mate

∞※∞

(TEASER)

"Rumor's about you are spreading like wild fire, don't you know?"

Sandali, anong...anong sinabi niya?

Napakurap ko siyang sinundan ng tingin hanggang sa ilang dangkal nalang ang agwat namin sa isat-isa. Hindi ko na magawang umiwas sa kanya. Tinitigan ko siya gamit ang nangungusap kong mata.

Anong ibig niyang sabihin? Rumors...sa akin?

"Say it..." He mumbled looking directly into my eyes.

"H-Huh?"

His lips curved up. "My name. I wanna hear it once more."

What?

Huminga ako ng malalim. Hindi ko na alam. Simula ng makita ko ang lalaking to, hindi ko na makilala ang sarili ko. This connection will kill me someday, I'm sure about it. Napaatras ako nang mas lumapit pa siya sakin.

My wolf is growling wild again. Nahawakan ko ang collar dahil sa kakaibang hapdi na dinadala nito sa leeg ko. It was as if she's resisting that powerful word again for me. Para hindi ako masaktan. Hindi ko maintindihan pero simula nang araw na yon...nang makita ko ang anyong lobo niya. At nang araw na naglapat ang labi namin, mas lumakas ang koneksyon ko sa taong ito. Na parang gusto ko siyang hawakan, gusto ko siyang malapit, gusto kong akin lang siya—I gasped at my thoughts. No!

"Lumayo ka sakin. Please, lumayo ka sakin!" Gusto kong sambunutan ang sarili ko ngayon. Ano ba tong pumapasok sa isip ko?

I hissed at him when he close the distance between us. Matalim ko siyang tiningnan dahil parang hindi na naman niya ako naririnig. Ito ang dahilan kung bakit palagi ko siyang iniiwasan, dahil kahit ako mismo inaaamin na kayang-kaya niya akong manipulahin. Oras na malanghap ko ang amoy niya parang lahat ng bagay sa isip ko nabubura.

"You can touch me, love."

NO! He's not going to do this again. I grunted my teeth in panic.

"Naguusap pa tayo hindi ba? Kaya bakit ako aalis?" Nag-taas baba ang dibdib ko sa sinabi niya. Iniwas ko ang tingin sa kanya at inalala ang bagay na pinag-uusapan namin kanina lang. What was it again? Ito na nga ba ang sinasabi ko. Ugh.

"You are hunted by our kind, Alissa. You're lucky I got you first."

Napatingala ako sa kanya, hindi makapaniwala. "What? W-why do they hunt me?"

"Because you're a precious one? I'm afraid everybody wants you." He said while tilting his head, eyeing me like somewhat a painting to adore. I bit my lip. I really hate him. His green eyes. I hate him! I hate myself too. I also hate this foreign feelings! I think I'm sick and going to lose myself with no time now.

"I admit, I'm a selfish man. I don't think I'm ready to trade you with your father. I'm sorry love, but you're not going home...yet."

∞※∞

authors note: i'm here to write. Just write. Some will judge, I know. Tao lang tayo. Lahat tayo open sa criticisms. Ang storyang ito ay inspired sa paborito kong series (hindi ko na papangalanan) basta nahooked ako sa galing ng mga characters. Hindi kwento ng werewolf ang series nayon (haha) pero dahil ako medyo assuming naisip ko, um, gusto ko ring gumawa ng story. Ituloy ko na kaya yong nasa drafts ko? Pero saan? Ah. May Wattpad! Sige tara don. So, I'll start with this one. Werewolf huh, let's see.

The Hunted Luna
All Rights Reserved.
MissValentinee

THIS IS A FICTION ONLY.