The Hunted Luna

xxxvi ◈ a taste of life

Muli kong pinagmasdan ang singsing sa daliri ko. Itinaas ko ang kamay at itinapat ito sa sinag ng araw. Isang linggo na ang nakakalipas simula nang mangyari ang gabing yon, I can still remember his sudden proposal. He looks very flustered by his own action, I miss him already...

"Are you ready?" Nilingon ko si Jules. Huminga ako ng malalim bago sumunod sa kanya.

Nandito kami ngayon sa Unibersidad De Solomon, ang lugar kung saan pinag-aralan at ginawa ang collar na nasa leeg ko ngayon. Piling tao lang ang nasa eskwelahan, gusto ko mang libutin ang lugar masyado pang mahina ang katawan ko para maglakad ng malayo. Napakalawak ng eskwelahan, naglalakihan rin ang mga puno pero marami ring establisyemento. Hindi ko akalaing may ganito kagandang lugar sa labas ng manor. Napatigil ako sa paglalakad nang makarating na kami sa departamento ng medisina. 

So this is where my mother spent her college days.

"Is there something wrong, Alissa?"

Umiling ako. Nothing.

Habang binagbagtas ang daan papunta sa laboratoryo, bigla kong naalala ang unang beses na ikinabit sa leeg ko ang silver collar. It was made to reduce the power of my wolf, to not totally harm my body through shifting. I never knew I will make it to my twentieth year. I feel strange...

"Good morning, Ms. Alissa." Pagbati ni Elias. "How are you feeling today?"

Natigilan ako sa tanong nya. "It's okay Ms. Alissa. Come sit in your bed, we need you to relax for atleast an hour before removing the collar."

Napansin kong nakatingin si Jules kaya nilingon ko siya. Tipid siyang ngumiti bago ulit tumingin sa harap ng computer niya.

"Good morning sunshine! I'm not late right? Good! Perks of having rich friends, they offered me a private jet right when I needed it!" May isa pang tao ang pumasok sa lab.

"You don't need to brag, Dr. Sin." Elias commented.

"Well. How's our patient?" Sinilip niya ako habang nagsusuot ng kanyang lab gown. I suddenly feel uneasy. This man is scanning me through his thick lenses without even blinking. "Look at the similarities, bewitching."

"Dr. Sin, stop gawking at her!" Elias tapped his shoulder while looking at me apologetically. "Ms. Alissa, let me introduce you to Dr. Sinatra Conrad, he's one of the mind behind this project."

Tumango-tango ito habang nanatiling nakatingin sakin. "Wait, hold on. That's it? Elias, our man. Don't embarrass me in front of our patient! Praise me more! I have a strong credentials, isama mo yon kapag pinapakilala mo ako!"

So, I'm a patient. I see.

They said I have to relax for an hour. But this man...

"Hmm. Strange...how come you look so calm? It was as if you don't feel anything." Natigilan ako sa huli nitong sinabi. Inayos nito ang suot na salamin bago ako talikuran pero mabilis ko siyang inikot paharap sa akin. Nakita ko ang pagkalito sa mukha niya habang nakatingin sa akin.

Is there something to feel about the collar?

"You..." nanlaki ang mata niya at mabilis na tumakbo papunta sa computer niya.

"Why, what happened?" Agad na tanong Jules habang tinititigan akong mabuti. "What is it, Alissa? Tell me."

Uhh. I don't-

"Fascinating!" Napaatras ako nang bigla nalang siyang sumulpot sa harapan ko. "Of course it can happen! Losing two or more senses are now possible for this drug! What a demon."

"What are you talking about?"

"Dr. Verde. I told you to monitor her feelings and emotions, that is very important for senses. This girl might also lost her sense of touch. And we almost miss that out!" Nagpabalik-balik ito sa computer, sa akin at sa buong laboratoryo. Napansin ko naman ang pagkabigla ni Jules lalo na si Elias na agad binalikan ang hawak hawak niyang chart kanina.