Frank's Pov
Μπαίνω στο γραφείο μου κρυφά. Αποφεύγω τον Γκαρετ καιρό τώρα.
Έχω μάθει από άλλους ότι ακόμα ερευνά τις συνθήκες θανάτου της Λιλης και πλέον ψάχνει μάρτυρες εκείνης της βραδιάς.
Το θέμα ειναι ότι έχω ψάξει και εγώ και κανένας από αυτούς δεν είναι νηφάλιος για να θυμάται τι συνέβη.
Θυμούνται μόνο τον τρόμο που έζησα μετά από αυτό. Και φυσικά οι Σταρκ τιμώρησαν τον γιο τους και πλήρωσαν πολλά στην αστυνομία για να καλύψουν το θέμα του ποτού και των ναρκωτικών.
Ολοι πιστεύουν πως απλά δεν υπάρχουν μαρτυρίες την δεδομένη στιγμή εκτός από τον γιο μου.
Όμως ο Γκαρετ έχει πείσμα και έχει βαλθεί να πιστεύει πως ο γιος μου είναι δολοφόνος. Φυσικά δεν έχει άδικο.
Ιδίως μετά την "ομολογία" μου του έχει γίνει έμμονη ιδέα, δεν τον αδικώ. Το πραγματικό ερώτημα ειναι πως άνοιξε μετά από έναν χρόνο ξανά η υπόθεση.
Εγώ δεν πιστεύω στις συμπτώσεις και στην τύχη. Εγώ οδηγούμαι μόνο με την λογική.
Το μυαλό μου είναι γεμάτο αδιέξοδους.
Και κάποιος πρέπει να το σφύριξε στον Γκαρετ αλλιώς δεν θα μπορούσε να ξέρεις ότι η υπόθεση ήταν ελλιπής.
Άρα υπάρχει ένας μάρτυρας, ίσως δύο. Αυτός που έχει το βίντεο και αυτός που φοβάται να μιλήσει. Άραγε σε ποιον από τους δύο θα πέσει ο Γκαρετ και πόσο εύκολα θα μάθει αυτά που θέλει;
Δεν νομίζω πως είναι δύσκολο να βρει αυτά που θέλεις εφόσον είναι ικανός μέχρι και να πληρώσει μέχρι να μάθει το οτιδήποτε.
《 Λοιπόν Φρανκ. 》 Ακούω την ενοχλητική φωνή του από την πόρτα του γραφείου μου.
《 Καιρό έχω να σε δω Γκαρετ. 》 Γελάει.
《 Εφόσον με αποφεύγεις είναι λογικό. 》 Κάθεται απέναντι μου.
《 Εχω πολλά να σου πω. Βλέπεις..όποιος ψάχνει βρίσκει. Εκείνη τη νύχτα η Λιλη παραλίγο να απατησει τον γιο σου και μετά από λίγο πέθανε. Δεν πιστεύω στις συμπτώσεις. Σε λίγο καιρό ο γιος σου θα μπει φυλακή. Είτε εξαιτίας μου είτε εξαιτίας κάποιου άλλου. 》 Τον κοιτάζω ψύχραιμος ενώ προσθέτω πικρόχολα.
《 Τόσο καιρό ακούω μόνο τις απειλές σου. Περιμένω να δω και πράξεις. 》 Σηκώνεται και τα μάτια του σκουραινουν από το θυμό.
《 Δυστυχώς ο χρόνος δεν κυλά όπως τον θέλαμε. Μα θα γίνει. Και είναι πολύ κοντά. Χαίρομαι που θα δεις τον γιο σου στο φυσικό του περιβάλλον. Εσύ δεν πλήρωσες τότε μα αυτό δεν ισχύει για εκείνον. 》 Βγαίνει έξω. Πώς ξέρει για το παρελθόν μου; Ούτε η Μεγκαν, ούτε ο Μαρκ μίλησαν ποτέ.
Megan's Pov
Προχωράμε στο πάρκο σιωπηλοί. Με κοιτάζει αγχωμένος μας δεν ανταποδίδω το βλέμμα.
《 Να υποθέσω πως δεν ξέρει. 》 Απαντώ οργισμένα. Κλείνει τα μάτια του και πιάνεται από ένα δέντρο.
《 Ήθελα πολύ να ήμουν κοντά της. Σαν σωστός πατέρας. 》 Ενα δάκρυ κυλά στο πρόσωπο μου.
《 Δεν το έκανες όμως. Προτιμήσεις να μείνεις με την πιτσιρίκα και άφησες το παιδί σου, μόλις μόλις δέκα χρόνων, μόνο του. 》 Ξεκινώ την επίθεση. Μιλάω σιγανά μα με ένταση.
《 Νόμιζα πως δεν έφυγες. Εξάλλου εσύ έφυγες. Έτρεξες μακριά! Γιατί σε νοιάζει ο εαυτός σου. 》 Μιλάει άσκοπα και το ξέρει. Σε αυτήν την ιστορία δεν είμαι εγώ ο κακος.
《 Γαμωτο! Ήξερες πως είχα καρκίνο! Ήξερες πως η αρρώστια μου με ανάγκασε να φύγω. Επίσης ξέρω πως ο γιος μου ήταν μόλις τριών ετών, απροστάτευτος. Δεν την άφησα επειδή το ήθελα! Δεν θα της το έκανα ποτέ αυτό. 》 Πιάνει το κεφάλι του και περνάει μια βαθιά ανάσα.
《 Συγγνώμη..μετανιώνω όλη μου την ζωή για αυτό. Αλήθεια νοιάζομαι για την Ροουζ και λυπάμαι που δεν με βλέπει ως έναν καλό άνθρωπο. Λυπαμαι που ποτέ δεν είχε ένα ανδρικό πρότυπο, που θα της μάθαινε την σημασία της λέξης πατέρας. Ζούσα σε έναν δικό μου, φανταστικό κόσμο και προκαλούσα τα πάντα γύρω μου. Δεν αξίζει να θεωρούμαι πατέρας. Για κανένα από τα δύο μου παιδιά. Σε άφησα μόνη γιατί νόμιζα πως ήσουν μια περιπέτεια, κάτι προσωρινό. Αλλά.. ποτέ μου δεν παραδέχτηκα πως ήσουν ο έρωτας της ζωής μου. Δεν ζητώ συγχώρεση εφόσον ούτε εγώ δεν έχω συγχωρήσει τον εαυτό μου. Λυπαμαι που δεν ήμουν εκεί για να υποστηρίξω την οικογένεια μου σαν άντρας. 》
Εχω σοκαριστεί από τα λόγια του, έχω συγκινηθεί από την ειλικρίνεια του. Φαίνεται στα αλήθεια μετανιωμένος μα αυτό που έκανε δεν ήταν σωστό. Είχε τόσο χρόνια για να το διορθώσει όμως ποτέ του δεν επιχείρησε μα κάνει κάτι τέτοιο. Μπορούσε να πάει στην Ροουζ και να της πει την αλήθεια όσο εγώ πάλευα για να γυρίσω κοντά τους.
《 Γιατί δεν την πλησιάσες; Έστω πέρσυ που έμαθες ότι δεν έχω γυρίσει. 》 Χαμογελάω απαλά.
《 Μα..δεν κατάλαβες. Εγώ έστειλα τον Σεμπάστιαν να την βρει. Επειδή ήξερα ότι χρειαζόταν κάποιον. Και εκείνος φαινόταν ιδανικός. 》
*Τέλος κεφαλαίου ❤
Ελπίζω να σας άρεσε
Εάν θέλετε πατήστε το αστεράκι 🌟 και αφήστε ένα σχόλιο 💬
See you soon🔜*
YOU ARE READING
4 Lives As One | ✔
ActionCover by: -cloudchild Ο Ίαν ένας νέος με μία εμμονή: να κλέβει. Η Ρόουζ μια κοπέλα χωρίς οικογένεια με μόνο σκοπό την επιτυχία. Ο Τζακ μία νευρική προσωπικότητα που θέλει μόνο να προστατέψει τον εαυτό του. Η Στέφανι μία πανέξυπνη κοπέλα με ένα μεγά...
