4 Lives As One | ✔

Κεφάλαιο 12

Ian's Pov

«Ο λόγος που ήσασταν στο καφέ;»

«Για να πιούμε καφέ..!»

«Όταν έγινε το ατύχημα οι κάμερες έδειξαν ότι μείνατε παραπάνω. Γιατί;»

«Η αδερφή μου ήταν το θύμα» Τον λόγο παίρνει η Στέφανι.

«Εντάξει. Πώς είναι η αδερφή σου;»

«Πολύ καλά κύριε Ρόντεν. Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σας» Όλοι ξέρουμε ότι η Στέφανι έχει ειδική ''φροντίδα'' από όλους καθώς οι γονείς της έχουν λεφτά και η μητέρα της κάνει τα πάντα για να βγει πρόεδρος.

«Τελειώσαμε πάντως. Καλή σας ημέρα.. Ίαν μείνε λίγο.» Η Στέφανι αποχωρεί.

«Πόσες φορές πια; Έχεις έρθει εδώ εξήντα ένα φορά γαμώτο! Εξήντα ένα» Φωνάζει οργισμένος μπροστά μου «Πάντα όμως, πάντα βρίσκεις ένα τρόπο διαφυγής. Πώς στο καλό το κάνεις αυτό;»

«Σε αντίθεση με εσάς εγώ έχω φίλους. Έχω άτομα στα οποία μπορώ να στηριχτώ»

« Έχεις πολύ θράσος αγόρι μου και αυτό δεν θα σου βγει σε καλό!»

«Όπως νομίζετε. Καλή σας μέρα» Λέω ειρωνικά και βγαίνω έξω αγνοώντας για ακόμη φορά τον Ρόντεν. Τους Ρόντεν

«Τα καταφέραμε, την βγάλαμε καθαρή» Η Στέφανι παίζει με τα μαλλιά της.

«Μα βέβαια τι περίμενες; Να βγαίναμε και κακοί από πάνω;» Βλέπω τον Τζακ να έρχεται με γοργό βήμα.

«Στέφανι θέλω να μιλήσουμε! Τώρα!» Ο τόνος του απαιτητικός και η έκφραση της Στέφανι ίδια με πριν. Κάτι παίζεται εδώ.

«Τζακ δεν είναι η ώρα. Καλύτερα να φύγεις..» Πριν τελειώσω την πρόταση η Στέφανι τρέχει έξω και πέφτει στην αγκαλιά του Κόνορ.

«Θα μου πεις τι έγινε ή..»

«Άλλη φορά» Οι λέξεις με τα βίας ακούγονται.

Φεύγει με το βλέμμα του καρφωμένο στην αγκαλιά του Κόνορ..

Rose's Pov

Βάζω το μπουρνούζι και βγαίνω από την μπανιέρα. Γύρισα στο σπίτι του Σεμπάστιαν και, εφόσον μιλήσαμε, αποφάσισα να μείνω. Βάζω τις φόρμες και κάνω τα μαλλιά μου μια βιαστική κοτσίδα.

Η μυρωδιά του τηγανιτού σνίτσελ εισχωρεί στους πνεύμονες μου και μου προκαλεί χαμόγελο. Πηγαίνω στην κουζίνα με χαρωπά βήματα.

Το κινητό μου χτυπά αλλά δεν δίνω σημασία. Ίσα ίσα αρπάζω ένα κομμάτι σνίτσελ και καταβροχθίζω σε δεύτερα.