Safkan ve Kızıl

Bölüm 4 - Seçim Şansı Olmayan Çocuklar

"Kalbinizi kıran kişi bazen onu iyileştirecek olan kişinin kendisidir."

-Nicholas Sparks

"Ayrıca Weasley sana Potter'dan bir mesaj var."

Ginny birden heyecanla ayaklandı."Merlin'in sakalı Harry ile mi konuştun ?"

"Evet gel bir kaymak biramı iç dedi.Sonrada seni kaçırdığım için bana teşekkür etti.Çünkü salak salak konuşuyormuşsun."

Kız afalladı fakat daha sonra Malfoy'un yüzünde ki pis sırıtışı gördü.

"Aman ne komik.Anlatsana."

"Tabiki de Potterla konuşmadım Weasley sence beni yaşatır mıydı ? Demek istediğim Potter'ı gördüm ve mesaj da çok açık : GINNY'E İHTİYACIM YOK ÇÜNKÜ HERMIONE VAR"

"Ne demek istiyorsun ? "

Malfoy masanın üstüne bir kaç fotoğraf attı.Fotoğrafta Hermione başını Harry'nin omzuna yaslamıştı.Ginny bir kahkaha attı.

"Beni bununla mı üzeceksin ? Hermione Ron ile çıkıyor.Harry ile yakın arkadaşlar.Bu imkansız."

"İnanıp inanmamak sana kalmış Weasley.Ben sadece görevimi yaptım."

Ginny ona aldırmadı.Son yaptığı süpriz dışında Malfoy hala sinir bozucuydu be ondan nefret ediyordu.Ta ki o gece gördüğü şeye kadar.

Saat gecenin ikisiydi ve Ginny acayip derecede susamıştı.Mutfağa gitmek için bembeyaz odasından çıktı.O sırada bir hıçkırık duydu.Malfoy'un odasının kapısı açıktı.Çocuk yatağında oturmuş elindeki resme bakıyordu.Gözünden bir kaç yaş süzülüyordu.Ginny ilk başta umursamamaya çalışsada dayanamadı.Odaya girdi ve Draco'nun yanına yumuşacık yatağa oturdu.Çocuk gözlerini sildi ve ailesinin fotoğrafını yastığın altına tıktı.

"Ne istiyorsun Weasley ?"

"Sana bakmaya geldim."Derin bir nefes alarak devam etti."Tüm zaman boyunca senin pislik biri olduğunu düşündüm daha doğrusu düşündük.Ama seni hiç anlamaya çalışmadık.Ne hissettiğini biliyorum."

"Sen hiçbir şey bilmiyorsun Weasley.Sende ailende Potter da sadece işin göründüğü kısmına bakarsınız.Sen bana acıma kendine acı."

"İşte bunu yapıyorsun insanları kendinden uzaklaştırıyosun.Bırak insanlar sana yardım etsin.Belki sana göre seni anlamıyor gibi durabilirim ama yanılıyosun.Voldemort tarafından zorlanmanın birilerine zarar vermenin ne demek olduğunu en iyi ben bilirim.Ben Slytherin'in varisiydim evet.Ve şuan ailenden uzakta bir yerde olmanın ne demek olduğunuda ben bilirim.Bırakta sana yardım edeyim.Yaralarını iyileştireyim."

Malfoy kıza baktı.Belki de haklıydı.Weasley kızı onu anlardı belki.Weasley tıpkı Hermione'nin başını Harry'e yaslaması gibi kendi başını Malfoy'un omzuna koydu.Draco güldü."Seçim şansı olmayan çocuklarız biz sanırım." dedi.

Ginny şakadan koluna vurdu Draco'nun."Sensin çocuk." Draco ise onu duymadı çünkü o sırada 'Keşke şu anı durdurabilsem ve sonsuza kadar böyle yaşabilsem'diye düşünüyordu.

Sabah , sanki hiç bir şey yaşanmamış gibi devam ettiler.

Draco Ginny'e bir lakap bile takmıştı.Ona 'Weaslette'diyordu.Ginny ise ona 'Koca Kafa'demekle yetiniyordu. Her zaman ki gibi kavga ettiler.Ama bu sefer amaç birbirlerini kırmak değil eğlenmekti.Ginny artık esir olduğu bu yere ve Malfoy'a alışmıştı.Zaten başka şansıda yoktu çünkü Bakanlığın Ginny'i aramaktan daha önemli işleri varmış gibi duruyordu.

Ama yanılıyordu.Percy Weasley o gün Bakanlıktan aldığı haberleri vermek için ailecek aldıkları yeni eve hızla girmişti.Tam tahmin ettiği gibi Harry ve Hermione'de oradaydı.Bomba haberi verdi.

"Sanırım Ginny'nin nerde olduğunu bulduk."

Biliyorum kısa oldu ama bilgisayarımız bozulduğundan telefondan yazıyorum.Geçen bölümün vote ve yorumları için çok teşekkürler.Bölüm hakkında ki düşüncelerinizi yazarsanız sevinirim.Mugglesız Sihirli Günler :D