Soluk tenli çocuk tüy kalemini eline alıp sadece bir cümle yazdı.
"Sana bunun hesabını soracağım,Potter."
İsmini yazma gereğinde bile bulunmadı.Kağıdı özensizce katlayıp baykuşa bağladı.Baykuşun kanatlanışını izlerken büyük bir tatmin duygusuyla sırıttı.Başta pişmanlık duyacağını düşünmüştü.Hayır,hayır bu duygu ona çok uzaktı.Draco Malfoy,Potter'a çektireceği acıdan pişman değildi.
Aslında hiç bir zaman böyle olmasını istememişti.Karanlık Lordun yanında olmak istememişti,Dumbledore'un ölümüne sebep olmk istememişti.Hiçbirini istememişti.İşlerin bu hale geleceğini düşünmemişti.Hayat bir sürü süpriz yapmıştı ve bunların hiçbiri iyi süprizler değildi.Bazen her şeyin ve herkesin ondan nefret ettiğini düşünürdü.Çoğunlukla kendiside her şeyden ve herkesten nefret ederdi.
Kısa bir süre gerçekten kurtulabileceğini düşündü.Teyzesi Bellatrix,Molly Weasley tarafından öldürüldüğünde düşünmüştü.
Özgürlüğe giden birinci adım.
Daha sonra Kim-Olduğunu-Bilirsin-Sen'i görmüştü.Potter yine günün kahramanı olmuş onu yok etmişti.
Özgürlüğe giden ikinci adım.
Her şey iyi olacaktı hissediyordu.Özgürlerdi.Tek istediği küçük bir çocukken olduğu gibi annesinin elini tutup babasıda yanı başında evine dönmek istiyordu.Ama daha sonra her şey domino taşları gibi birer birer yıkıldı.
Onlar her şeyi mahvetti.
"Hayır,hayır ! " diye bağırmıştı koridor boyunca.İnsanlar onu sürüklerken yapabildiği tek şey bağırmaktı.Kısa bir an sonra babası Azkaban'a giden yolda görünmez olmuştu.
İşte oracıkta annesi ağlarken intikam ateşiyle yeniden doğdu.Şimdi kendisinin yaşadığı acıları,onlarında yaşamasını istiyordu.Tüm bu Weasleyler'in ,Potter'ın,bulanığın aynı şekilde feryat etmesini istiyordu.
"Sana bunun hesabınısoracağım,Potter." demişti kulağına.Herkesin kahramanı (!) onu ciddiye almamıştı bile.Kimse almamıştı.
Bu yüzden kızı onlardan aldı.Bu kız onların zayıf noktasıydı.Potter'ın sevdiği kız.Bulanığın en yakın arkadaşı ve Weasleyler'in her şeyi.Onlar Draco'dan mutluluğu ve huzuru almışlardı ve Draco da onlardan.
"Hayatım boyunca pişmanlık duymayacağım." diye düşündü çocuk.
Hikaye tanıtım videosu medyadadır.
YOU ARE READING
Safkan ve Kızıl
FanfictionKeşke yalnız olsaydık.Yalnız olsaydık ona sarılırdım.Onu tam şu anda öperdim.Yüzünü okşar,ona sadece bana ait olduğunu fısıldardım.Her şey daha iyi hissettirirdi.Fakat biz yalnız değiliz.Biz "Safkan " ve "Kızıl" 'ız.Birbirimizden çok farklıyız. Tanı...
