TESSERACT[Dördüncü Boyut] #Wattys2018

8. Bölüm(Artık Evimdeyim)

"Her şey için teşekkür ederim."

Yatağa yönelip Buddy'i kucağıma aldım. Kapının yanına gelip Kamelya'ya son kez gülümseyip gözlerimi kapatıp geçtim.

Gözlerimi açtığımda odamdaydım, evimdeydim. Geçtiğim kapıya bakmak için arkama döndüm ama çoktan kapanmıştı.

Mutluydum, yani sanırım. Ah evet tabiki mutluydum her şey bitmişti. Artık evimdeydim. Yüzüme en güzelinden bir gülümseme yerleştirip odamın kapısına yöneldim. Annemi, babamı görmek istiyorum. Onları çok özledim.

Merdivenleri inip salona geçtim. Mutfaktan sesler gelince mutfağa yöneldim. Annemi görünce resmen cırladım.

"Annee!" Koşup hemen sarıldım. Beni çok merak etmiş olmalı.

"Sanada günaydın canım, hadi izin verde kahvaltıyı hazırlayayım. Baban yine benim hazırlamamı istedi. Resmen hizmetçiye boşuna para veriyoruz."

Kollarımı annemin bedeninden çekip tek kaşımı kaldırıp yüzüne bakmaya başladım. İki gündür evde yoktum ve verdiği tepki bu mu?

"Kızım hadisene, çekilde işimi yapayım. Kahvaltı yetişmeyecek bak." İnanamıyorum, beni nasıl merak etmezler?!

"Anne, doğru söyle ben evlatlıkmıyım?" Yaptığı işi bırakıp bana döndü. Benim yaptığım gibi tek kaşını kaldırıp bakmaya başladı.

"Lamia ne saçmalıyorsun?"

"Beni hiç merak etmemişsin işte. Hiç bir şey olmamış gibi davranıyorsun anne." Suratımı asıp başımı önüme eğdim.

"Lamia kızım iyimisin? Neden seni merak etmem gereksin? Bak zaten iki gündür bir tuhafsın, bir sorun varsa anlat bana, hadi."

Yüzümü endişeli gözlerle bana bakan anneme çevirdim. İki gündür tuhaf davrandığımı söyledi ama ben burada yoktum ki. Ne söyleyecektim şimdi. Kapının zili çalınca düşüncelerimden ayrıldım. Bu kaçmak için iyi bir fırsattı.

"Ben bakarım anne, sende işini yap ki kahvaltı yetişsin." Yanağını öpüp şirince gülümsedim ve kapıya doğru yöneldim.

"Lamia, hemen dışarı gel konuşmalıyız!"

"Noldu Merih, ne bu acele? İçeri geçelim, annem kahvaltıyı hazırlıyor. Bir şeyler atıştırıp çıkarız." Kolumdan tutup dışarı çıkardı, kapıyıda arkamızdan sertçe çekip kapattı.

"Merih neler oluyor, ne yapıyorsun? Yavaş olsana!" Kolumdan tutarak bahçeye getirdi.

"Sen kimsin?"

"Merih şaka mı bu? Beni bunun için mi buraya getirdin?" Hiç istifini bozmadan bakmaya devam ediyordu. Baştan aşağı beni süzerek inceliyordu.

"Üstünde ki tuhaf kıyafetlerde neyin nesi!?"

Üstümdekilere göz gezdirdim. Hala dördüncü boyutta giydiğim kıyafetler vardı. Ah iyi ki annem bir şey sormadı.

"Şey bunlar mı?" Sorusuna soruyla cevap vererek düşünmek için zaman kazanmaya çalıştım.

Kollarımdan tutup beni sarstı.

"Sana kimsin dedim, Lamia'ya ne yaptın?" Bunları ciddi bir şekilde sorması beni gerçekten güldürüyordu.

"Merih iyimisin? Benim işte!" Son kez beni süzüp sıkıca sarıldı.

"Ah seni kaybettim sandım. İki gündür yanına geliyorum ve sen bir tuhaftın. Yani sen değil gibiydin. Hatta sen olmadığından eminim. Bana ne olduğunu anlat lütfen, çıldıracağım."

"Sakin ol Merih, her şeyi anlatacağım ama önce içeri geçelim ve güzelcene karnımızı doyuralım. Annemin yemeklerini özledim, çok acım." Onayladığını belirtir şekilde başını salladı eve girdik.
_____

Annemin hazırladığı güzel kahvaltıdan sonra odama çıkmıştık. Önce annemden gizli Buddy'i dışarı çıkarmış daha sonra duş almak için banyoya girmiştim. Rahatlatıcı bir duştan sonra yanıma aldığım tişört ve ve kot şortumu giydim. Saçlarımı kurutup banyodan çıktım. Yatağıma oturmuş merakla beni bekleyen Merih'in yanına geçtim.

"Hadi anlat!"

Bu kadar meraklı olmasına güldüm. Ben yaşadıklarımın hiçbirini bilmek istemezdim.

"Pekala, anlatacağım ama sorular en sonda sorulacak tamam mı?"

"İyi tamam hadi anlat artık!"

Başımdan geçen herşeyi ona anlattım. Suda nefes alabildiğimden ve uzaktaki sesleri duyabildiğimden bahsettim. Aslında iki gündür burada olmadığımı söyledim. Orada yaşadığım şeyleri anlattım. Kısaca her şeyi...

Söylediklerimin saçmalığından mıdır nedir bilmem hiç soru sormadan dinledi ve hatta anlatıp bitirmiş olmama rağmen yinede soru sormuyor. Kipriklerini kırpıştırıp öylece bakıyor. Gözlerini kocaman açmış, daha sonra tek kaşını kaldırmıştı. Ve birden kahkaha patlatınca oturduğum yerde sıçradım.

"İlahi Lamia, bende burda oturmuş seni ciddiye alıp dinliyorum." Cümlesini bitirir bitirmez tekrar gülmeye başladı.

Düşündüm de anlattıklarımın saçmalıktan ibaret olduğunu düşünmesi daha iyi. Böylece yaşadığım herşeyi geride bırakabilirim değil mi? Bende gülerek ona eşlik ettim.

"Ee anlat bakalım, sen niye iki gündür tuhafsın?" Gülmeyi kesip bir anda ciddileşti.

"Neyden olacak ya! Üniversite tercihlerimiz kafamı kurcalıyor. Hem şehir merkezinde ev tutmayı düşünüyordum ikimiz için ama babamla biraz tartıştık." Her gece başımı yastığa koyduğumda kurduğum ve yüksek ihtimalle babamla tartışacağımız hayalimden bahsettim.

"Bu harika fikir! Beraber ikna ederiz canım takma kafana."
____
Saatlerce odamda kalmış, hayal kurup dedikodu yapmıştık. Merih'in annesi arayınca gitmek zorunda kalmıştı. Hava kararmak üzereydi. Aşağıya inip oturma odasından arka bahçeye çıktım. Çimene oturup ormanı izlemeye başladım. Aklıma Uras geldi. Ormanda karşılaşmamız, yüzme kursuna kayıt olmaları, babamın bizi alması için gönderdiği arabanın arızalanması ve bizi eve bırakmaları... Hiç biri tesadüf değildi. Hepsi planlanmıştı. Peki bunlar ne içindi? Benim tuhaf bir kaç özelliğim olduğunu nereden anladılar? Merih... onuda almaya geldiklerini söylemişlerdi. Peki ama neden? Yoksa Merih'inde mi tuhaf özellikleri var? Ona soramam ki. Delirdiğimi düşünür. Ahhh neyse neden bunları düşünüyorum ki ? Artık bitti. Onlar dördüncü boyutta, ben ise üçüncü boyuttayım. Eve girsem iyi olacak.

Arkamı dönüp oturma odasına giren kapıya yöneldim. Bir anda Kamelya'nın zihnimde tekrarlanan sözleriyle olduğum yerde durdum, tekrar ormana döndüm.

"Doğum günün ne zaman?"

"Desene 3 gün sonra yeni bir Lamia olacaksın."

Acaba ne demek istemişti? İçimi bir korku sardı. Bu yaşananların tekrar başa sarmasını istediğimden emin değildim. Daha fazla tuhaf olmak istemiyorum. Normal hayatımı yaşamak istiyorum! Böylesi bir endişe içinde olmamın sebebi yarın doğum günüm olmasıydı.

***

Lütfen yorum yapmayı unutmayın. Fikirlerini belirtin. 😊