İlle De Gıcık

19. bölüm

Evet Ufuk şu an yanımdaydı ve bana sıkıca sarılmıştı.

Bu anın tadını kesinlikle çıkarmak istiyordum.

Saçları dağınık uyurken dünyanın en tatlı uyuyan erkeği olmalı galiba diye düşündüm.

Azıcık uyuma taklidi yapa bilirdim dimi ?

Başımı göğsüne yaslayıp gözlerimi kapattım.

"Kızlar Kumsal nerde peki ?" Duyduğum bu tanıdık sesle hemen yerimden sıçradım.

Ufuk'u dürtmeye başladım.

"Kalksana lan."

Ufuk yerinde homurdanarak yavaşca gözlerini açtı.

"Ne oluyor lan. 5 dakika daha" dedi.
"5 dakikayı geç 1 saniye bile olmaz kalk hemen" dediğimde gözlerini tamamen açtı ve beni görünce gülümsedi.

Gülme ulen böyle. Kalbim eriyor.

"Noldu ?"

"Daha ne olsun Savaş burda beni soruyor kalk saklan hemen" dedim onu itekleyerek.
"İyi de burası benim odam sakarcım , ben niye saklanıyorum ?" Diye sorunca mantıklı olduğunu anladım.

"Eyvah basıldık" diğerek ayağa kalkan Ufuk'u görünce Savaşın içeri girdiğini düşünüyordum.
Kapıya arkamı döndüğüm için onu göremiyordum.
"Abi , abicim valla benim ayağım şey oldu. Sonra ufuk şey yaptı , şey yapınca şey yapmak zorumda kaldım. Şey için şe-

Ufuk öküz gibi gülmeye başladığında yavaşca arkamı döndüm. Ama hiç kimse yoktu.

Gıcık olduğunu söylemişmiydim?
Kalbime iniyordu resemen.

"Abi abicim. Şey için şey oldu"  diyerek beni taklit ediyordu ve hala gülüyordu.

Ayağa kalkmamla tekrardan oturmam bir oldu.

Ayağımı umutmuştum ve üzerime basınca feci şekilde acıdığını farkettim.

"Sen çok kötüsün. Beni takıit etm-

Ufuk'a dönerek konuşmaya devam edecektim ki , parmağım yanlışlıkla gözüne girmiş ola bilir.

Ufuk gözünü tutarak.

"SAk-

Bağırmaya çalışınca hemen ağzını kapattım ve onu dolaba tıktım.

Kapıyı yavaşca açarak etrafı kolaçan ettim.

Hiçkimsenin olmadığını anladığımda tek ayak üzerinde dışarı çıktım.

Merdivenlerin başına geldiğimde etrafa göz gezdirdim.

Hiçkimse yoktu. Savaş gitmiş olmalıydı. Tek ayak üzerinde bir adım öne attım.
Atmaz olaydım dengemi kaybedip düşüyordum ki havada kaldım.

Kafamı yukarı kaldırdığımda mavilerle karşılaşacağımı düşünmemiştim.

Beni yavaşça bıraktı.

"Hmm bunu seni kucağımda taşıman için yapmıyorsun değil mi ?" Dedi sırıtarak.

Bakın bu hayvan , hem Gıcık hem pislik.

"İstemez" dedim merdivene yaklaşarak.
birden beni kendine çekti ve kucağına aldı.
"Ben isterim" dedi ve inmeye başladı.

Aşağıda kahvaltı hazırlayan kızlarla karşılaştığımızda hepsi pişmiş kelle gibi sırıtıyordu.

Canım hepsi fesat bunların.

Ufuk beni yere hızla bırakınca ayağımın üzerine basmamaya çalıştım ve masadan yardım alarak dengede durdum.

"Ben kaçar" dedi ortama göz kırparak.
Ceketini aldı tam çıkacakken
"Dikkat edin bu sakara her an gözünüzü çıkara bilir" dedi ve çıktı.

•○•○•○•○•○•○•○•○•○•○•○•○•○•○•

Kızlar bana bir sürü soru sormuştu. Bol bol konuştuktan sonra Gizem hastahaneye gidelim demişti bacağım için ama kabul etmemiştim.
Çünki fobim vardı.

Geçen gün gitmiştim ama benim haberim yoktu sonuç olarak.
Kızlar fobim olduğumu biliyorlardı ama ısrar ediyorlardı.

Şu an koltukta uzanıyordum. Başak ayağa kalkmama izin vermiyordu.

Canım sıkıldığı için televizyondan
gumball (çizgi film) buldum ve izlemeye başladım.

Başak mutfakta telefonla konuşuyordu.

İçeri suratı asık bir şekilde girdi.

"Annemler akşam geliyorlar." Dedi.
"Neden üzgünsün peki ?" Diye sorduğum da
"Çünki benimle birlikte 2 günlüğüne yazlıktaki eve gitmek istiyorlar." Dedi yanıma oturarak.

"Iı şey ben burda kalırsam sorun olur mu sizin için ?" Diğe sordum.
Çünki cidden eve gitmek istemiyordum.
"Ne sorunu salak. Sadece bu ayakla napıcan evde o yüzden şey ettim" dedi yanıma uzanarak

Ağzıma gir istersen Başakcığım.

"Yok lan ayağım yarına düzelir zaten bende yukarı çıkmam burda uyurum işte. Kitap falan okurum" dedim ve gülümsedim.

Aklının bende kalmasını istemiyordum. Zaten ailesiyle yılda 3-4 defa vakit geçire biliyordu.

"Emin misin ?"
"Emin değilim Kumsalım" dediyimde suratını buruşturdu.

Sevimli çingu.

"Buranın havası kaçtı. Ben kaçar o zaman hazırlanmam gerek. Dikkatli ol sende" dedi ve ayağa kalktı.

Bende birşeyler atıştırmak için tek ayak üzerinde sekerek mutfağa girdim.

Başak bana içerden
"Kendine dikkat et. Kaçtım ben" diğerek seslendi.
"TAMAM" diğe bağırdım bende ve dolaptan cips paketi alarak sekerek yürümeye devam ettim.

Gördüğüm manzarayla şaşırsam da Ufuk'un geldiğini anlamıştım.

Yanında bir amca vardı.
Elindeki şeyi görmemle başım dönmeye başlamıştı.

Ve gözlerim kararınca kendimi boşluğa bıraktım.

Yeni bölümü bekletmeden çabucak yazdım. Umarım beğenirsiniz :)

Sizce bölüm nasıldı ?

Kumsal neden bayıldı sizce ?

Hepsi diğer bölümde uahuahuahuahu.

☆ doıdurmayı ★ unutmayın :)