Mafyanın Esareti

Panik

1k votenin şerefine beğenmenizi umduğum bir bölüm geldi... İyi okumalar 💕💕

Aral'dan devam...

Üstümü giyinirken odaya dank diye Zişan girdi. Tişörtü giymeden çarpıkça gülümseyerek:

- bu aralar karıcığım bensiz yapamıyor bakıyorum da.

Yüzündeki telaş geçtiğim dalgayı söndürürken bende ciddileşerek:

- ne oluyor Zişan. Ne bu suratın.

Bebeğe daha çok sarıldı:

- Şule... Şule'yi elinde silahla gördüm. Evin etrafında dolanıyordu. Bir delilik yapmasından korkuyorum.

Yüzümü sıvazlayıp tişörtümü üstüme geçirip hemen aşağı indim:

- Hazar!

Bi kaç dakika sonra Hazar hemen yanıma geldi:

- efendim Aral, ne bu telaş böyle?

Belime silahı takıp:

- çatlak Şule evin etrafında elinde silahla dolanıyormuş. Zişan telaşlandı, bebeğe birşey olacak diye. Gidip şunun haddini bildireyim.

Hazar da belindeki silahı çıkardı:

- abi dur! Sen kızı öldürürsün. Ben onu hallederim. Mümkünse sen Zişan ile ilgilen.

Aslında haklıydı. Elime geçirirsem kesin öldürürdüm:

- doğru lan. Ben onu yakalarsam öldürünceye kadar döverim. Zişan'la aramız zaten çatara patara kütere, birde bu salak karı yüzünden iyice açılmasın.

Hazar başını sallayıp evden çıktı. Artık ne yapar ne eder bilmiyorum...

Hemen Zişan'ın yanına çıktım. Bebeği uyutmuş başucunda oturuyordu. Hafif öksürerek kendine gelmesini sağladım:

- iyi misin hatun ?

Gözlerimiz buluştuğunda, gözlerini devirerek:

- sadece panik yaptım Aral. Abartmana gerek yok ayrıca bana hatun, karıcığım felan demeyi kes. Sinirlerimi bozuyorsun.

Yanına ilerledim:

- ilk öncelikle şunu hatırlatmak istiyorum. Parmağındaki yüzük, benim olduğunun kanıtı ve ben benim olana istediğimi derim; istediğimi yaparım. Bunu öğrendiğini sanıyordum Zişan...

Bana daha çok yaklaştı:

- Ben senin köpeklerinden biri değilim. Asla sana itaat etmeyeceğim Aral. Sen beni zorla yanında tuttun. Her zaman öyle yaptın. Şimdi de bebek için buradayım, burada olmak zorundayım. Adam gibi bebeğin annesine sahip çıkmadın şimdi böyle saçma partilerle ayıbını herkese duyurarak rezil ediyorsun kendini, boş yapıyosun... YAPMA!!

Bu kızın böyle bilmiş bilmiş konuşması beni deli ediyordu. Tam yanımdan gidiyordu ki kolundan tuttum döndürdüm ve dudağına yapıştım...

Zişan'dan devam...

İttirmeye çalıştım ama güçlü kolları buna izin vermiyordu. Allah kahretsin bu adam beni öpünce üzerine kusasım geliyordu.

Daha fazla dayanmayarak var gücümle ittirdim ve:

- ya yeter!!! İkide bir beni öpmekten vazgeç. Ya anlamıyor musun Aral senden nefret ediyorum! Seni görünce babamı öldürdüğün, suçlu olsa bile bir kadını öldüresiye dövdüğün, beni ailemle tehdit ettiğin aklıma geliyor. Unuttuğumu felan mı sanıyorsun? Sakın ama sakın öyle bir düşünceye kapılma; asla unutmayacağım yaptıklarını. Beni zorla bu eve getirdiğini, zorla evlendiğimi asla unutmayacağım...