OH MY TEACHER¹ • Jeon Jungkook

59-B Elli Dokuzuncu Bölüm"SELAM"

ŞARKI: BP- FOREVER YOUNG

59-A. BÖLÜM SONU

"NE HAKKINDA KONUŞTUĞUNDAN İNAN ZERRE ANLAMIYORUM!"

Diyerek patladığımda Jungkook gülmüştü.

Bu gülüş samimiyet denen kılıftan yoksun, oldukça saf bir nefret bulunuyordu.

Bu nefretin hedefi ben miydim?

Neden?

"Anlatmaya gerek yok demiştim. Ah... Biliyorsun, ayrılıklardan nefret ederim fakat yapacak bir şey yok. İlk kez birinden ayrılacağım, kısaca..."

Dedikten sonra eğildi ve kulağıma doğru fısıldadı.

"Ayrılalım."

59-B

Dediği şeyle şaşkınlığım her geçen saniye artmaktaydı.

"S-sen ne diyorsun b-böyle?"

Fısıltı eşliğinde çıkan sesim öyle aciz çıkmıştı ki yüzümü buruşturdum.

Sen bu değilsin Jaehyun.

Sırf erkek arkadaşın seni terk ediyor diye yıkılacak birisi değilsin. Sen bunca sene baban ve ağabeyin ile yaşamış insansın. Annen olmadığı halde bu hayatta dimdik ayakta kalmayı başaran insansın. Bir seri katili yakalayan liseli bir kızsın, yanındaki yardakçıları hapse tıkan bir kızsın.

En önemlisi sen Pyo Jaehyun'sun. 

Sen güçlüsün, peki ya neden ağlıyorsun, demişti iç sesim.

Ağladığımı o an fark etmiştim, şaşkınca ellerim yanaklarıma gittiğinde gülümsedim.

Hayat, ön provası yapılmamış bir tiyatroya benzer, demiş Chaplin. O zaman hayatımın en önemli oyunu sahne alıyordu ve ben rollerimi karıştırıp sana aşık olmuştum Jungkook, belki de ağlamamın nedeni buydu.

Hayatıma girdiğinde sadece matematik öğretmeniydi, görevi bana matematik öğretmekti fakat o bana hayatı da öğretmişti.

Ailem diyebileceğim tek insan değildi ama her şeyimdi.

"Şimdi karşıma geçip ağlama Jaehyun, bu işi düzgün bir şekilde bitirelim. Bu, bu böyle gitmez."

Dediğinde eğdiğim başımı kaldırıp yüzüne baktım, bir yandan da yanaklarımı siliyordum.

"Neden bitiyor? Bana mantıklı bir açıklama yap. İkna olursam sorun çıkartmam."

Dedim. O ise alayla gülmeye başladı.

"Burada seni ikna etmeye çalışacak değilim, insan gibi söylüyorken ikiletme lafımı Jae. Bitti, anladın mı?"

"Neden bitmek zorunda?!"

Bitmemeliydi, bitmemeliydi...

"Burada suçlu olan sensin Jaehyun, her şeyin bir bedeli vardır. Senin gözünde bu oldukça küçük bir şey ki, sorun olarak görmemişsin bile!"

Dediğinde kaşlarımı çattım.

"Yine aynı şeyi yapıyorsun, bana hiçbir şey söylemiyorsun! Söyle bana, ağzın var, konuşsana!"

Kolumu tuttuktan sonra konuşmaya başladı.

"Suçsuz olduğunu her söylediğinde sana olan sevgim daha da azalıyor, göremiyor musun? Senden nefret mi edeyim?"

"Et! Nefret et, ama bana ne olduğunu söyle! Tanrı aşkına delireceğim Jungkook, bana bir sebep sunman gerekiyor!"

Kolumu sertçe bıraktığında birkaç adım gerilememe neden olmuştu.