You've got me

Chapter 42: Old and good times

Abel's POV:

Nung mga umagang yon ay nagising na ko at nakatanggap ng note, as usual I think ito ang note ni Saskia para sa'kin, minsan niya ginagawa yan kapag umaalis siya ng bahay.

I'm off to school, while you have to study hard.

Yeah P.S. school was same annoying like you...I will come back.

S. Birben

Talagang ako pa ang nadescribed na annoying at masyadong obvious talaga masyado oh! Hihihihi, ang maganda diyan at least marami na rin akong nakita sa kanya na maganda dahil doon buo ang tiwala niya sa'kin at parang siya na ang isa pang magulang sa magiging anak ko kahit anong gawin ko ay todo siyang suporta sa'kin kahit ano gagawin niya like she meant it.

Hindi ko alam kung bakit ko siya nagustuhan at hindi ko na kailangan itanong kung bakit at ang importante ay totoo ang nararamdaman ko sa kanya, gagawin ko na ang tama dahil sa nagawa kong pagkakamali, naging batang magulang ako.

dahil doon gusto kong bigyan ng magandang kinabukasan at syempre ng pagmamahal sa kanya at dahil hindi ko naramdaman iyan sa tinuring kong dating ina na si Minerva at dahil lang pala iyon sa malaking kasinungalingan ang pinapakita niya sa akin.

Sa ngayon hindi na ako yung tipong pala inom dahil iba na ang buhay ko ngayon, hindi ko na masyadong close ang iba kong kaibigan dahil hindi ako nakakarelate sa kanila at lalo na hindi na ako ganoon kayaman hindi tulad ng dati.

Pero natirang kaibigan ko parin sina Royce, Leslie, Albert, at si Brenda. pati narin si Eric na kahit mayaman pero simpleng tao, Si Ervin? parang sa complicated stage ng friendship namin, simula nung argument namin, talagang tinigil ko na ang communication namin, kaya mga ilang months na di kami nag-usap. ugh...after niya akong sumbatan na kasalan ko ang lahat, masakit lang isipin, pero mas masakit na parang naapektuhan din ang pagkakaibigan namin. sana wag...

Ayokong di na kami maging mag-best friends :(

Marami na kong na unfriend sa media, mga 900 na lang yung friends ko at ang iba kasi, nagbibigay sila sa akin ng masasakit o mga nakakapissed na message na malandi ka kasi, kasalanan ko daw, nagpapalandi ako, napariwara at basta maraming ganyang akong nababasang message sa mga kaibigan ko dati.

Ugh f*ck that akala ko true friends ang iba, pero agad nila ako jinudge!

Well may point doon si Saskia, marami akong mga so called fake friends noon at kakaibiganin ka lang dahil mayaman o kaya parang lagi kang relate to them, sometimes ang reason na minsan maganda kang pakisamahan at hindi dahil nakita nila na makakapagkatiwalaan at totoo kang kabigan, ganon talaga sila.

Ngayon binabasa ko ang mga lesson na nasa libro at nahihirapan akong intindihin ang ibang subject, puro na lang ako gumagawa ng research dahil gusto ko talagang matapos ako, ayoko matulad sa iba na titigil na lang mag-aral dahil lang sa sitwasyon na to.

Ngayon alam ko ang the usual schedule ng lunch time at siguro wala parin nagbago sa rules, tinawagan ko si Saskia, just for telling me an update and i know wala siyang kausap doon.

"Hello? Kamusta diyan?"

"I'm good and there's no need to call and I am just making sure that I'm doing good here, but I was again in the garden."

Jusko po, parang hangga't ba naman ngayon, really! *_*

"Hay nako, sabi na nga ba doon ka nanaman doon sa usual spot mo, wala akong magagawa diyan, anyways meron bang nagbago diyan?"

"Yeah, but there's a little change here of course we are having a noisy colleague like same as you and there's no new excited here."

"Hay nako! Yan ka nanaman sa pagiging bitter mo eh!"