drakenprinses

onverwachte hulp

*Reo*
"Dit kan maar een ding betekenen." zei Jace, terwijl hij een rode blad op pakte en naar de bron van de vallende bladeren keek. Yui, Diana en ik volgden zijn blik en wat ik zag ontnam mijn adem. Een rood harige meisje, gevolgd door een blauw harige jongen gewapend met een speer, viertal jongemannen en een kleine jongen kwam aan gelopen. "Koningin Yona, koningin der koninginnen en haar gevolg." zei ik en zakte door mijn knieën. Jace, Yui en Diana volgden mijn voorbeeld, we bleven roerloos in de houding zitten. "Sta alsjeblieft op." zei Yona en we stonden op. "Wat is de eer dat u samen met uw gevolg ons bezoekt majesteit?" vroeg Diana beleeft, terwijl ze de sneeuw uit haar kleren klopte en de koningin lachte. "Zeg maar je, ik ben hier om jullie te helpen. Samen met Hak, Yun en de vier draken." zei ze en wees naar het groepje achter haar. "Tegen wat eigenlijk?" vroeg de wit harige jongen en krabde met zijn draken hand achter zijn hoofd. "Tegen de kwaad die Yswöter, Berk en andere werelden wilt vernietigen." zei ik met mijn zus in koor en iedereen lachte om onze reactie. We namen het groepje naar de salon waar we eerder uit waren gerend.

*Yona*
We werden door de viertal naar binnen gebracht. "Papa! Pa! We hebben hoog bezoek!" riep de kroonprinses enthousiast, terwijl ze de salon binnen rende en ik lachte zacht. "Koningin Yona, wat een eer om u te begroeten." zei de zwartharige man en groette ons beleefd. "Je weet donder goed dat je mij met je kan aan spreken Yuri." zei ik, terwijl ik een houding nam en iedereen lachte. "Neem alsjeblieft plaats en vertel waarom jullie hier zijn." zei Victor beleeft en wees naar de lege sofa die naast hem stond. We namen plaats en kregen wat te drinken aan geboden door de bedienden, die in de donkere hoeken van de saloon waren verstopt. Ik legde uit waarom we er zijn en iedereen was stil. "Dus jij wilt ons helpen om de eer van je overleden vader te herstellen en herinneringen van jullie jeugd levend te houden?" vroeg Juju vol verbazing en ik knikte. We hoorden vrolijke gelach en zagen dat Shin Ah's eekhoorntje Ao in de zwarte haren van Diana had verstopt. Ao vloog als een gek door haar haren, terwijl de lange en slanke vingers van de prinses het diertje probeerden te vangen. "Zo te zien heeft Ao een nieuwe vriendin." zei de wit harige Kija en ik knikte.

*Hak*
Ik zat lachend te kijken hoe Diana plezier aan het maken was met Ao en ik zat ondertussen nonchalant met mijn speer te spelen. "Shin Ah, doet hij dit altijd?" vroeg de prinses lachend, die de ondeugende eekhoorntje uit haar kraag plukte en de gemaskerde Shin Ah knikte met een kleine lach. Ao vloog piepend van plezier voor de zoveelste keer in Diana's haar en ze begon weer te lachen. Even later lag Ao vermoeid op haar schoot uit te rusten. "Is er nog wat nieuws?" vroeg ik en kreeg op mijn donder van Yona. Na haar preek, kregen we te horen wat er was gebeurd tijdens onze afwezigheid. Toen Jace vertelde over de ontvoeringen, werd Diana en de tweeling stil. Ao merkte het en probeerde als een gek Diana op te vrolijken, wat mislukte. "Wat heftig zeg." zei de groene draak Jea ha en ik knikte. Na het verhaal ging de groepje vrienden samen naar de trainingsveld en de rest van de groep volgde hen. "Mogen we ook mee trainen?" vroeg ik doelend op mijzelf en de draken, Diana knikte. Shin ah rende met uitgetrokken zwaard naar Diana, die zijn aanval ontweek en toen met soepele sprong over een aanvallende Kija sprong. "Wat een lenigheid zeg." zei Yona vol bewondering en ik knikte, terwijl ik keek hoe Diana tegen 4 enthousiaste jongemannen vocht.

*Kija*
Ik was overdonderd bij hoe Diana met gemak onze aanvallen ontweek. "Hebbes." riep ik, toen ik Diana van achter greep en ze gaf me een duivelse blik toe geworpen. Ik voelde twee paar handen in mijn zij prikken en ik liet Diana los, om mijn belagers af te weren. Het was de tweeling, ik begon achter de tweetal te rennen. Na een goede training kwamen er een groepje draken aan gevlogen en iedereen holde naar zijn eigen draak. Op dat moment kwam er een bode aan gerend en zakte door zijn knieën. "Wat is er gebeurd?" vroeg Yun en de vermoeide man stond op. "Ik heb belangrijke brieven voor de kroonprinses, haar familie en vrienden." zei hij en gaf haar de bezegelde brieven. "Laten we maar naar binnen gaan." zei ik en iedereen stemde in. De koninklijke echtparen, zeven elven, de zussen en Hamish keken ons verbaasd aan. "Er kwam een bode aan gerend die deze brieven kwam brengen." legde Zeno uit en plofte neer naast de haard.

*Zeno*
Diana ging tussen haar vaders op de bank zitten en brak de zegel van het eerste envelop. "Failor wilt dat ik vrijwillig mijn krachten afsta en als ik dat niet doe, verklaart hij ons de oorlog." zei ze huilend en gaf het aan haar vader. "Moeten we nu een antwoordt geven?" vroeg ik nerveus. "Nee, binnen 48 uur moeten we bij de voet van de berg zijn met onze antwoord." zei Victor, terwijl hij verder las en trooste zijn dochter. "Wat staat er in de tweede brief?" vroeg Yona bezorgd en de kroonprinses pakte het tweede envelop. "Raar, de schrijver van deze brief zegt dat hij al eeuwen een bondgenoot van ons is en dat 'ie weet hoe we Failor kunnen stoppen." vertelde Diana, zodra ze het brief had geopend en fronste diep. Diana liet de brief in de ronde gaan en ik kreeg het even later in mijn handen gedrukt. "Hij vertelt ook dat hij ons zo spoedig mogelijk wilt zien." las ik en gaf de brief terug aan een verwarde Diana. "Wat moeten we doen?" vroeg ze zuchtend en niemand wist een antwoord.