94 Bölüm "Geçiş"

884 86 25
                                    

FİNALE SON 3....
-
3 Ay sonra........

Eylemden:
Dermanın yolladığı mektup üzerinden tam üç ay geçmişti. Timle birlikte heryerde adamı arıyorduk fakat iyi gizleniyordu. Fethi herşekilde endişelendiğini belli ederkenen ben yine soğuk kanlılığımı koruyordum. Yeni bir operasyon görevi gelmişti ve bende katılacaktım. Defneyi Nazlıya bıraktıktan sonra Alaya doğru yürümeye başladım. Geldiğimizde herkes neşe içerisinde olduğunu görünce gülümseyerek yanlarına gittim
Eylem: Noluyor ya bensiz keyif mi yapıyorsunuz?
Fethi: Eylem hoşgeldin canım
Keşanlı: Yenge feyzullahın düğününü tamamen ayarladık haftaya düğünümüz var!
Eylem: Ay sonunda kaç ay geçti hala birşey yapamadınız ya!
Feyzo: Yenge okadar kolay olmuyor
Eylem: Oda doğru hep görüyorum hiçbirşekilde işleri halledemiyorsunuz
Fethi: Sen nasılsın? Üç gündür görüşemedik
Eylem: İyim defne kocaman oldu babası!
Fethi: Çok özledim ya sanki 3 yıl görmemiş gibi
Hepimiz dediklerine güldükten sonra yavaşca kalkıp toplantı odasına girdik. Detaylı bir konuşmadan sonra Fethi benimde katılacağımı anlamıştı. Sinirden dudaklarını dişlemeye devam ederkenen ilk kez böyle olduğunu görmüştüm. Toplantı bittikten sonra hızlı adımlarla beni beklemeden gittiğinde ister istemez bozulmuştum
Ateş: Buna ne oldu yine ya?
Eylem: Of abi ya gelicem dedimde bende katılacağım demedim ona bozuldu galiba
Ateş: Ay haspam! Git konuş bari
Bende sıkıntılı bir nefes aldıktan sonra yanına gitmek için yürümeye başladım. Heryerde aradıktan sonra hava almak için dışarıya çıktığını düşündüğüm için alayın bahce tarafına yürüdüm. Düşünceli bir şekilde önüne dönmüş otururukenen içimden ister istemez birşeyler koptuğunu hissettim. Yanına yaklaşıp sessizce oturduğumda bakışlarını yerden çevirmedi.
Eylem: Fethi ben sana katıldığımı söylemedim ama böyle büyük tepki göstereceğini tahmin etmedim özür dilerim
Fethi: Buyüzden kızgın değilim Eylem, kendime kızıyorum
Eylem: Ne?!
Fethi: Bi rüya gördüm böyle çatışıyorduk yine sonra sen vuruluyordun. Ben yanına koşuyordum hızlı hızlı ama sanki sen gittikce uzaklaşıyordun. Korkuyorum sana birşey olacak diye ödüm kopuyor.
Eylem: Merak etme dikkatli olucam hem biz her rüyaya inanacak mıyız? Ben rüyamda tatile gittiğimizi gördüm ama operasyona gidiyoruz. Demek ki herşey rüyalardan ibaret değil.
Fethi: (Güler) en çokta bu yanını seviyorum kötü şeylerin içerisinde bile iyiliği aramanı.
Eylem: Hadi ozaman görev bizi bekler
İkimizde kalkıp el ele helikopterin havalancağı yere yürüdük. Herkes hazır beklerkenen bizde yanlarına durup yavuz komutanımızı bekledik. Dermanın orda olacağına dair istihbarat gelmişti. Zaten aylardır o istihbaratı kurcalıyorduk sonunda bulmuştuk sabit noktayı. Yavuz komutan geldikten sonra sırayla bindik ve bölgeye ulaştık.
Yavuz: Eylem Çaylak ve Keşanlı siz yerin altında bukunan tünnellerden ilerleyeceksiniz. Avcı sen yerini alıyorsun. Ateş ve aşık bizde sahada olanları indiriyoruz. Herkes yerini alsın
Keşanlı önden tünelin baş kapısını ararkenen bende etrafı gözetliyordum. Yerin altında bir kapak görüğümüzde yavaşca ilerleyip kapağı açmaya yöneldik. Feyzonun sessiz bağırışı üstüne yerimizde dururkenen minik çantasından aletler çıkardı. Kapağa bomba bağlı olma ihtimali vardı tabi. Temiz olduğunu anlayınca bizde giriş yapmıştık.
Keşanlı: Aga bu ne böyle fare delikleri gibi. Burda biz bir halt bulamayız ki
Çaylak: Komutanım tüm bölgede oluşan bir tünneldeyiz şuan ve heryeri tuzaklamış olabilirler.
Eylem: Ee biz böyle komuşmaya devam edersek daha çoook uzun sürer
Keşanlı: Haklısın yenge
İlerlemeye başladığımıza sesler yankılanmaya başladı. Herhangi bir geçişte bir adam olduğu kesindi. Sessiz birşekilde duvarın arkasında beklediğimizde adamın ayak seslerini duymaya başlamıştık. Hemen ardından çaylak koşarak adamın ağzını kapattı ve boğdu. Bizde rahat bir nefes alarak ilerlemeye devam ettik. Birçok odadan ve küçük geçişlerden oluşan bu mekan bir zaman sonra bitiyordu. Çıkmaz sokak gibi biryere geldiğimizde şaşkınlıkla etrafa baktık
Keşanlı: Ne demek burda bitiyor? Biz yanlış yerden mi yürüyoruz?
Eylem: Aynen her geçişten yürümemiz gerek bunlar zeki gibi işler yapmış. Burdan sonrası yok diyip geri çıkmamızı bekliyorlar
Çaylak: Bizde yedik
Geri dönüp başka bir yoldan yürümeye başladığımıza karşımıza bir kapı geldi. Çaylak bomba kontorlünü yaptıktan sonra hiç zorlanmadan açmıştık kapıyı. İçeri girdiğimizde saha içerisinde kurulu olan bombaları fark etmiştik. Bizde yavuz komutan ile iletişime geçip teröristeri biryere çekecektik.

Fethiden:
Kulaklıktan gelen seslerle dürbünümü yavuz komutanıma çevirdim. Bi binanın altına bomba koymuşlardı ve yavuz komutanım onları oraya geçirecekti. Hepsi birlikte koşmaya başlarkenen teröristlerde dünden hazırmış gibi peşlerinden gitmeye başlamışlardı. Sonunda boş depoya geldiğinde yavuz komutanım kulaklıktan "patlatın" demişti. Bunun üzerine üç saniye sonra büyük bir patlama olmuştu. Dudaklarım alayla kıvrılırkenen sahada olan tüm teröristler gebermişti. Tozun dumanın arasında birisinin çıktığını gördüğümüzde çok şaşırmıştık. Derman resmen teslim olmuştu. Konutanım bana işaret verdikten sonra bende yerimden yanlarına gitmiştim.
Derman: İyi hoş buraları hallettinizde diğerleri nerde? Fransız güzelimiz nerde?
Fethi: Doğru düzgün konuş lan!
Yavuz: (Kulaklık) Keşanlı, Çaylak Eylem gelebilirsiniz operasyon başarılı
Kulaklıktan ses gelmediği için biraz olsun endişelendiğim halde belli etmemeye çalışmıştım
Derman: Güzel sevgiline olan oldu be keskin nişancı.
Fethi: Ne diyorsun lan sen?
Derman: Diyorum ki, sevgilerle derman
Dediklerinden sonra ilerde yerin altından oluşan bir patlama olduğunda duygularım yerle bir olmuştu.

-Bölüm Sonu-

Kırmızı AyWhere stories live. Discover now