Eylemden:
Hersey normam ilerliyordu. Hepimiz mutluyduk. Fethi göreve gidiyor geri geliyor öyle akip geciyor günler. Suanda günlerden bir cuma. Görev icin hazirlaniyorduk.
Fethi: Eylem nereye?
Eylem: E görev varya?
Fethi: Iyide sen gelmeyeceksin
Eylem: Allah allah o niye?
Fethi: Eylem ben senin böyle tehlikeli islere girmeni istemiyorum herzaman birsey oldu mu diye icim icimi yemesini istemiyorum
Eylem: (cik) Yine mi ayni konu ya? Bi sıkılmadın ayni cevaplari duymaktan. Fethi bu benim ISIM!
Fethi: BUDA BENIM KALBIM (Eyleme gösterirken)
Eylem: Ben senin kalbinsem ozaman bilmen gerekki ben bu görevi severek yapiyorum ve yapmayinca depressiona giriyorum. Ayrica sen göreve cikinca benim icim icimi yemiyor mu? Ozaman sende gitme
Fethi: Sacmalama!
Eylem: Asil sen sacmalama hic adil düsünmüyorsun. Düsüncelerin tek taraf!
Fethi: Ya tek taraf demekki? Yani evlilik düsüncesi de tek taraf
Eylem: Of fethi konuyu neye bagladin sen ya?
Fethi: Yok ya . Belki annem hakli. Sen bana göre degilsindir. Bana demisti Cocuklarinin basinda duramayacak bir Ajan olarak nasil evlilik olsun demisti. Bende yok Anne istifa eder demistim. Yanilmisim!
Eylem: Öyle mi? Sen Annene hak mi veriyorsun?
Fethi: EVET VERIYORUM.
Eylem: Iyi ozaman bende veriyorum. Ben sana göre degilsem kendine göre birisini bulmakta basarilar.
Fethi: Tesekkür ederim
Diyip arkasini döndü gitti. Bende göz yaslarimi serbest biraktim. Sonra yanima Feyzo geldi.
Eylem: Görev icin mi cikiyorsun?
Feyzo: Yenge o görev son dakika iptal oldu yanlis bildirim geldi. Belki yarin
Oha ama biz Fethile bosu bosuna mi tartistik? Aslinda tartismadik Fethi icinde kalan herseyi söyledi. Bende anlamis oldum degerimi. Feyzo bana hala saskin bakarken cevap vermem gerektigini anladim.
Eylem: Tamam tesekkürler
Feyzo: Yenge sen agladin mi yoksa agaliyormusun?
Eylem: Yo-yo nerden cikarttin
Feyzo: Iyi öyle olsun
Eylem: Hadi yemekte görüsürüz
Dedim ve cikisa dogru yürüdüm. Karsima Ates cikti. Buda her kötü animda önüme cikiyor.
Ates: Abicim?
Eylem: Efendim
Ates: Nereye böyle?
Eylem: Nazli gile
Ates: Gel ben seni birakayim.
Eylem: Olur
Fethiden:
Acaba Eyleme dediklerim cok mu agir oldu? Aman yok oda benim fikirlerimi görmezden gelmeseydi. Ben göreve gidiyoruz diye üstümü giyinmistim birden Mücahit girdi iceri.
Kesanli: Nabiyon oglum?
Fethi: E göreve hazirlaniyorum
Kesanli: Aga görev ipat oldu yanlis bildirim geldi
Fethi: Ciddi misin?
Kesanli: Evet
Eylemle tartisma bosu bosuna olmustu buda canimi sıkıyordu. Hemen üstümü degistim biraz yürümeye ihtiyacim oldugu icin uzun bir yürüyüs yapmaya karar verdim.
Eylem-Ates:
Ates: Eylem sen agladin mi?
Eylem: Yo-yo nerden cikarttin
Ates: Yeme beni. Anlat noldu?
(Eylem herseyi anlatir)
Ates: Oha! Bunu Fethi mi dedi?
Eylem: Evet (agalayarak). Ben ona göre degilmisim
Ates: Bak Eylem Fethiyi severim ama bu yaptigi hic hos birsey degil seni üzüyor resmen. Bence ara vermeniz iyi oldu yoksa hergün üzücek mi seni? Belki kisa bir ara iyi gelir daha iyi toparlarsiniz veya yeni bir sayfa acip birbirinizi unutursunuz
Eylem: Abi ne diyorsun sen ya? Ne yeni sayfasi ben Fethisiz yasayamam ki. Onu cok seviyorum
Ates: Ah abicim (Eyleme sarilir)
Atesin sarilmasi beni biraz rahatlatmisti. Nazlinin evine dogru geldigimizde telefon geldi. Görev varmis bizde kosarak alaya geldik. Kapidan girerken Fethile karsilastik. Kisa bi bakis attim sonra iceriye girdim. Ates Fethile göz gözeydi. Ikiside öldürcek gibi bakiyordu. Hepimiz görev icin hazirlandik. Ben parmagimdaki yüzügü cikarttim bir zincire takip kolye yaptim. Fethi cikarttim sansin diye yaptim bunu. Sonra odadan ciktim Askeriye arabaya bindik. Ben tabiki Timimle baska bir askeriye arabasina bindim. Bölgeye gelince etrafi kontroll etmeye basladik. Her yer temiz gibi duruyordu ve bu durum biraz süphe yaratiyordu. Sagma baktim Fethi duruyordu. Dakika basi kontroll ediyordum onu oda beni kontroll ediyordu cünkü göz göze geliyorduk. Ikimizde bir olmadan yasayamazdik. Bunu biliyorduk ama ortada inat var iste. Sonra ilerledik. Kücük bir ev. Etrafini sardik. Kimse yoktu. Buyüzden direk iceriye girdik. Icerisi bos olunca geri ciktik ki pusu kurmuslar. Biz iceriye gecince disardan etrafimizi sarmislar.
Yavuz: Avci sen cikiyorsun keskin nisanci olarak yer aliyorsun
Bunu duyunca hemen Fethinin pesinden ciktim. Ates kolumdan tutucakti ama ben daha hizli davrandim. Fethi yürüyordu bense arkasindan kontroll ediyordum. Birden terorist gördüm. Fethiye dogru silahini tutuyordu. Onu vurucaklardi. Fethi bunu farketmiyordu yoksa pusuya yatardi. Ben hemen kostum. "Fethiiii!" Önüne atladim. Fethi birsey anlamamisti hersey bir saniye icinde olmustu cünkü adam tam omzumun altindan vurdu beni. Kalbime mi geldi hic bir fikrim yok. Bi silah daha patladi ve tam karnima. Düserken fethi beni tuttu.
Fethi: EYLEM!
Elleriyle Kanamayi durdurmaya calisiyordu.
Fethi: EYLEM GITME!
Ben Fethinin konustugunu görebiliyordum ama duyamiyordum.
Fethi: Duyuyormusun beni?
Elim kolyeme gitti. (Yüzügü takmisti ondan bahsediliyor)
Fethiden:
Sevdigim kadin ben vurulmayim diye önüme atlamisti. Hersey bi saniye icinde oldu yoksa geriye cekerdim onu. Ben sesli bir sekilde bagriyordum ama beni duymuyordu. Eli bir zincire gitti. Baktim zincirde yüzük takili idi. Artik göz yaslarim öyle akiyorduki... Her yeri su basicak sandim. Elimle yüzügü tuttum. Eylem elini elimin üstüne koydu.
Eylem: (titrek bir sesle) Se-seni sev-seviyorum
Icim ciz etti. Sevdigim kadin yine benim yüzümden vurulmustu. Aci cekiyordu. Neden her mutlulugun arkasindan göz yaslari geliyor? Neden tam mutlu olucak iken hayat bize bir tekme atiyor? Neden hep masum insanlara birsey oluyor okadar kötü varken? Hayat hic adil değil.....
-Bölüm Sonu-
Hizli yazdim hata olabilir....
Aci bir son yaptim ama bu en dogrusu olucak... ileriki bölümlerde anlayacaksiniz....
