Fethiden:
Hastanenin koridorunda bir uçtan diğer tarafa yürüyüp duruyordum. Hayatımda ilk kez zamanın bukadar yavaş geçtiğini hissetmiştim. Eylemi acilen ameliyata almışlardı, Kızımızıda özel bir bölümde göz altında tutuyorlardı. Erken doğum olduğu için daha göstertmemişlerdi. Birazdaha bekledikten sonra Eylemin doktoru çıkmıştı odadan.
Fethi: Durumu nasıl?
Doktor: Gayet iyi biraz yorgun düşmüş uyuyor. Dikişleri bir kaç gün ağrı yapabilir zaten malum hastane doğumuda gerçekleşmedi. Bebeğinize de endişelenmeyin annesi gibi güçlü bir kız.
Fethi: Oh çok şükür çok teşekkür ederim nezaman görebilirim.
Doktor: Eylem Hanımı normal odaya alacağız uyuyor olucak ama sizde yanında durabilirsiniz
Fethi: Peki, sağolun.
Eylemi normal odaya aldıklarında hemen odasına ilerlemiştim. Kapıdan girdiğimde Eylemin yorgun olduğu her halinden belliydi. Huzursuz yani ağrıları olduğuda yüzündeki ifadeden net gözüküyordu. Yavaşca yanına ilerleyip sandalyeye oturmuştum. Bir elimle elini tutarkenen diğer elimi saçlarında gezdiriyordum.
Fethi: İlk karşılaştığımız günü hatırladım. Hani sana sülük demiştim. Ozamanlar kim inanırdı ki böyle olucağımızı. Bebeğimizin olucağını. Onu bırak evleneceğimizi bile düşünmezdim. Deli dolu hayallerin neşe dolu sözlerin aşk dolu bakışların. Eylem, sen benden başka bir fethi yaptın. Kimseye güvenmezkenen geldin elimden tuttun. Beni bırakmana öyle kolay izin vermem.
Yatakta hissettiğim kıpırdamalarla gözlerimi eylemin yüzüne çevirdim. Gözlerini kırpıştırarak açtığında bakışları tavanı buldu. Biraz etrafa bakındıktan sonra bakışları beni bulunca masumca gülümsedi. Bende gülümsedikten sonra konuşmaya başladım.
Fethi: Aşkım iyi misin? Ağrın var mı?
Eylem: İyim. Biraz dikişlerim ağrıyor
Birdaha gözünü yumduğunda aniden açıp doğrulmaya çalıştı. Bu panik haline kaşlarım çatılsada Eylemi durdurmaya çalıştım
Fethi: Eylem? Eylem napıyorsun?
Eylem: Fethi Kızımız hissetmiyorum! Nerde?
Fethi: Kızımız dünyaya geldi annesi
Eylem: N-ne? Nasıl ama daha çok küçükdür
Fethi: Öyle zaten erken doğum olduğu için doktorlar kontroll yapıyor sonra yanına getirecekler
Eylem: Allahım çok şükür! Çok korktum
Gözünden yaşlar süzüldüğünde hemen öperek sildim.
Fethi: Üzülme daha güzel günler gelicek. Şimdi sen biraz dinlen bende sana yemek getireyim ne dersin?
Eylem: İstemiyorum Fethi. Çok yorgunum uyumak istiyorum sadece.
Fethi: Tamam uyu ozaman bak bende burdayım.
Eylem huzurla gözlerini yumduktan sonra kendini uykunun kollarına bıraktı. Düzenli nefes aldığını anladıktan sonra kantine inip eylemin uyandığında yemek götürmek istemiştim. Kantine indiğimde Ateşi görmem bir oldu.
Fethi: Napıyorsun burda?
Ateş: Ha sen miydin. Eylem nasıl?
Fethi: İyi uyandı ama çok yorgundu tekrar uyudu
Ateş: Aklım almıyor göz göre göre o Efeyi hayatımıza aldık. Ben onu Askerliğe almak için üstlerimle konuşmuştum. Olanlara bak
Fethi: Kim bilebilirdi ki?
Ateş: Benim bilmem gerekirdi Fethi. Kardeşime pat diye askerdim demesinden şüphe duymam gerekirdi. Ama yok!
Fethi: Kendini üzüp, Karımıda üzme Ateş Acar! Bozuşuruz.
Ateş: Haklısın Eyleme bu konuyu hiç açmayalım zaten Efeninde ifadesi alınıyor. Eylemde doğum izinine ayrılmiş oldu belalardan uzak mis gibi.
Fethi: Haklısın hem dayı oldun sen ne bu karalar bağlamak?!
Gülüşüp önümüzde duran kahveden bir yudum aldık. Ateş alaydan bana kıyafet getirmişti Eylemi onlarla beklemiştim.
Yazardan:
Fethi Odadan çıktıktan sonra Nazlı Bahar ve Su Eylemin Odasını süslemek için Odaya girmişlerdi. Kapı süsü, Masa süsü ve ballonlarla süslemeye başlamıştı. Arada Eylem uyanmış delileri izlemişti. Hepsi gülerek eğlenerek Odayı süslemişti. Eyleminde saçını başını düzeltip Kızmızı kurdele takmışlardı. Eylem bu hallere gülerkenen Fethide Timle birlikte Odaya girmişti. Süsleri görünce hem Fethi hemde Tim kendini gülmekten alamamıştı.
Keşanlı: Ağa bu kadınlarda bi ayrı şu hale bak
Fethi: Ee sende Baba ol sanada yaparlar kıskanma hemen
Keşanlı: Ben almayım
Fethi neşesini hiç kaybetmeden Eylemin yanına gitmişti. Anlında büyük bir öpücük kondurduktan sonra Eylemin gülüşünü izlemişti. Biraz sohbetten sonra hemşire Bebeği getirmişti. Eylemin kucağına bıraktığında Eylem çoktan mutluluktan ağlamaya başlamıştı. Fethide yatağın kenarına oturup kolunu Eylemin omzuna atarak yanında olan iki güzel varlığı izlemeye başlamıştı.
-Bölüm Sonu-
