92 Bölüm "Yemin ederim"

945 85 21
                                    

Eylem: Nolur aç gözlerini.
Fethi: E-Eylem? Noldu bana?
Eylem: Patlama oldu ama iyisin
Fethi: Sen? Sen iyi misin?
Eylem: iyim ben

Flashback:
Eylemden:
Camdan dışarı baktığımda birçok kişi ölü yatıyordu ve Timin etrafını sarmışlardı. Derman yavaşca boğazımı sıkarkenen nefesim kesildiğini hissettim.
Eylem: Aptalsın sen!
Derman: Bence hangimiz aptal gördük. Oyununu anlamadık mı sandın?
Eylem: (Güler) Asıl sen sizi ayakta uyuttuğumu anlamadın mı daha?
Derman: Daha?
Eylem: Senin anladığını anlamayacak kadar aptal mıyım ya? Sence burda duran tim sana oyun oyanmıyor mu? Bence kafanı indir.
Derman kafasını indirirkenen arkamızda ki Adamın ikiside başından kurşun alarak yere yığıldı.
Eylem: Şimdi beni dinliyorsun ne yaparsam aynısını yapıyorsun yoksa seni öldürmek zorunda kalırım.
Derman: Hep aynı oyunlar!
Biraz geri çekilerek sakladığım silahı çıkardım ve dermanın başına dayadım.
Eylem: Ya benimle burdan çıkarsın veya burda ölürsün!
Derman: Tamam!
Eylem: Yürü ozaman
Dikkatle kapıya yürüdüğümüzde birkaç adamın girdiğini anladım. Hızlı hareket etmem gerektiği için ikisini indirdim. Masanın üzerinde duran halı bantını aldıktan sonra herşeye tedbirli olmak için dermanın ellerini bağladım. Kapıdan çıkıp ezberlediğim koridorlarda ilerlemeye başladık. Yolumuza çıkan tüm herifleri indirirkenen dışardan da kurşun sesleri geliyordu. Dışarıya doğru ilerlerkenen Derman birden durdu.
Derman: Zeki bir Kadınsın ama beni hiç tanımamışsın. Sevgili Kocanın olduğu yere iyi bak.
Eylem: Ne diyorsun sen be?
Derman: Hadi camdan bak. Çok geç olmadan
Camdan dışarı baktığım anda Fethinin keskin nişancılık yaptığı bina tamamen patladı. Gözümün önü cehenneme dönerkenen donup kaldım.
Eylem: Seni pislik! Seni gebertirim!
Silahımı arkasını Dermanın yüzüne geçirirkenen pişkin gibi gülmeye devam ediyordu. Fethinin yanına gitmek için yanıp tutuşurkenen artık daha hızlı çıkmak için yola koyuldum. Dermanı da yanıma alırkenen Kapıdan koşarak çıkmak üzereykenen karşımıza birileri çıktı. Hepsi silahlarını bana doğru tutarkenen bende hızlı hareketlerle silahımı dermanın başına dayadım ve arkasına geçtim.
Eylem: Beni geçirmezseniz Derman ölür!
X: Bence boşuna uğraşma güzelim sende ölüceksin!
Eylem: Ne güzel işte yanlız gitmem!
Yükselen puslu duman ile birlikte görüş açım kaybolurkenen ne olursa olsun Dermanı bırakmamaya söz vermiştim kendime. Derman bir çırpınışla elimden kurtulurkenen bende silahımı ateşlemeye başladım. Ölecekse ölsün diyerek ateşlerkenen dumanın gitmesi için dua etmeye başladım. Duman havaya karıştıktan sonra bir kaç dakikaya tamamen gidince yerde yatan cesetler baktım. Aralarında Dermanında yattığını gördüğümde rahatlayarak yaklaştım. Başından kanalr aktığı için öldüğünü anladım ve Timin yanına koştum. Onlara yardım edip Fethinin yanına gidecektim. Koşarkenen birkaç adamı da indirirkenen Timin yanına gelmiştim.
Ateş: Derman nerde?
Eylem: Pusu kurdular kaçıyordu bende silahı ateşledim başına denk gelmiş. Geberdi
Yavuz: Boşver ya ölü alacaktık yada sorguya.
Eylem: Fethinin yanına gitmemiz gerek
Ateş: Şu adamları hallettikten sonra geçeçeğiz yanına zaten. Sakin ol şimdi
Eylem: Abi Fethi gözümün önünde patladı! Bana sakin olmamı söyleme çünkü gerçekten rahatlamıyorum.
Keşanlı: Yenge avcı zoom yapmıştır fark etmiştir rocketi.
Eylem: Ya fark etmediyse ya öldüyese?
Yavuz: Tamam Karabatak Eylem siz Fethinin yanına gidiyorsunuz. Arkanızdan Aşık'ı da yollayacağım
Ateş: Emredersiniz komutanım
Ateşle hazırlandıktan sonra teröristlerin arasında koşmaya başladık. Arkamızdaki tim de bizi korurkenen hızlı bir şekilde Fethinin yanına yaklaştık. Fethi birkaç betonun altında yatarkenen acı çektiği her halinden belli idi. Ateş hala çatışırkenen bende sevdiğim adamı kurtarmak için betonları kaldırmaya çalıştım. Büyük uğraştan sonra betonların altından Fethi yi çekerkenen saçlarını okşamayı başladım.
Eylem: Fethi! Uyan hadi nolur. Bak yanındayım çıkmamız gerek yanıp tutuşabilir burası. Hadi sevgilim aç gözlerini. Fethi kızımız bizi bekliyor bizi özledi hadi. Nolur aç gözlerini!
Fethi öksürmeye başlarkenen bende doğrulttum. Gözlerini etrafta gezindirirkenen bende yüzünün her bir kısmına öpücük bırakmaya başladım.
Fethi: E-eylem? Noldu bana?
Eylem: Patlama oldu ama iyisin
Fethi: Sen iyi misin?
Eylem: İyim ben Derman öldü. Sevgilim burdan çıkmamız gerek birazdan Ateş ve Aşık gelecek sana bakıcaklar sonra seni de alıp hepsini indirip gideceğiz tamam mı?
Fethi: İyim ben sadece biraz ağrın var
Eylem: (Kıkırdar) Biraz ağırlık kaldırdın...
Aşık ve Ateş de geldikten sonra hızla Fethi yi hazırlayıp timin yanına geçtik. Teröristlerin çoğu çoktan indirilmişti. Tek tük kalmıştı onlarıda Feyzonun sayesinde öldürmüştük. Büyük bir Bomba patlatmaya hazırlandığımızda Fethi yi göğsüme çektin ve üzerine kapandım. Fethi de kollarımdan tutarak sıkıca sarmaladı beni. Feyzo bombayı patlatdığında toz toprak üstümüze gelirkenen sonunda burdan kurtulduğumuzu hissetmiştim
Keşanlı: Afferim Feyzom!
Feyzo: Sağolun Komutanım
Eylem: Hadi gidelim işimiz bitti zaten
Herkes beni onaylarkenen yavaşca kalkıp Araçlara doğru yürüdük. Araçların birtanesine bindiğimizde Fethi de başını omzuma dayadığında bende kafamı kafasına yaslayıp gözlerimi kapattım.

Yazardan:
Derman....
Tim büyük çatışmayı kazanmıştı. Eylem Dermanı öldürdüğünü düşünüyordu fakat Derman hayattaydı. Başından bir kurşun almıştı ama sıyırdığı için pek bir sorun olmamıştı. Derman doğrulup kalktığında acıyla yüzünü buruşturdu. Başını tutarak gökyüzüne baktığında Eylem Mercier denilen kadını öldüreceğine yemin etmişti. Başından akan kanlara rağmen hızla oradan uzaklaşırkenen aklına bin bir türlü fikir gelmişti.

Bölüm Sonu

Kırmızı AyUnde poveștirile trăiesc. Descoperă acum