❤ ျပင္း႐ွ႐ွအခ်စ္ ❤
အပိုင္း ( ၃ )
ဘ႑ာတိုက္ သခင့္အိမ္ကိုေရာက္တာ ႏွစ္ပတ္ တင္းတင္း ျပည့္လုနီးၿပီျဖစ္သည္။ ထိုအိမ္ေရာက္ကတည္းက လြတ္လပ္ျခင္းမ်ားေပ်ာက္ဆံုးေနသလိုပင္။
ဘာပဲလုပ္လုပ္ သခင့္စိတ္တိုင္းက်မွသာ လုပ္ပိုင္ခြင့္႐ွိသည္။
အရင္လိုမ်ိဳး ေဘာင္းဘီတို တီ႐ွပ္လက္တိုေတြ ဝတ္ခ်င္ေပမဲ့ အျမဲတမ္းဝတ္ေနရတာက မိန္းကေလး အက်ႌ မ်ားသာ................
အခုလည္း သခင္က သူ႔ရဲ႕သူငယ္ခ်င္းမ်ားနဲ႔ ေဘာလံုးကန္ေနသည္။
ကြၽန္ေတာ္ေရာ ကစားခ်င္တယ္ေျပာေတာ့ သခင္က မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ၿပီး
ေဘာလံုးက...မိန္းကေလးနဲ႔မသက္ဆိုင္ဘူးတဲ့ ။ သိကၡာ႐ွိ႐ွိ ကိုယ့္ဘာသာ အ႐ုပ္နဲ႔ေဆာ့ေနတဲ့ ။
ဘယ္လိုေတာင္ အက်င့္ပုတ္တဲ့ သခင္လည္း။
သူေျပာသလိုသာဆို ေဘာလံုးကန္ေနတဲ့ မိန္းကေလးေတြကပဲ သိကၡာမ႐ွိေတာ့သလိုိလို။ သခင္တို႔လို႔စိတ္ထားမ်ိဳး႐ွိတဲ့သူေတြေၾကာင့္ ျမန္မာအားကစားက ကမၻာကိုမလႊမ္းတာ ျဖစ္မယ္.........
' ဗုန္း.!!........'
ေခါင္းတည့္တည့္ကို လာမွန္တဲ့ ေဘာလံုးေၾကာင့္ ဘ႑ာတိုက္ ေနာက္ျပန္လဲသြားသည္။
နာက်င္မႈေၾကာင့္ မ်က္ရည္မ်ားစီးက်လာသည္။
' ေဟ့.....နာသြားလား? ေဆာရီးပဲ ေနာ္ '
ကြၽန္ေတာ့ရဲ႕ပုခံုးကိုပုတ္ၿပီး ေတာင္းပန္ေနတဲ့သူ႔ရဲ႕စကားသံထဲမွာ ဂ႐ုဏာအသံပါေနတာကို ဘ႑ာတိုက္သတိထားမိတယ္။ ထိုသူကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သခင္ရဲ႕သူငယ္ခ်င္းထဲက တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနသည္။
' ရပါတယ္ ။ ဘ႑ာ မနာပါဘူး '
တမင္ နာက်င္ေအာင္လုပ္တာမဟုတ္ဘဲ မေတာ္တဆျဖစ္သြားတာေၾကာင့္ ဘ႑ာတိုက္ ထိုသူကို ခြင့္လႊတ္ေပးလိုက္သည္။
မ်က္ရည္ေလးေတြကိုသုတ္ၿပီး ေျပာေနတဲ့ သူမရဲ႕ပံုစံက ရဲေသြးမ်က္လံုးထဲမွာ ေတာ္ေတာ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနသည္။
' မင္းက ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းသားပဲ ။ အိမ္က ညီမနဲ႔ တျခားစီ ။
ရဲေသြး ထိုေကာင္မေလးရဲ႕ ေခါင္းေလးကိုပုတ္က ခ်ီးက်ဴးလိုက္သည္။ ထိုမ်က္လံုးဝိုင္းဝိုင္းေလးနဲ႔ ေကာင္မေလးရဲ႕ နာမည္က ဘ႑ာတဲ့ ။ ၿပီးေတာ့ သူမေလးက သခင္နဲ႔ ဘယ္လိုေတာ္စပ္လဲပါ သိခ်င္လာသည္။ သခင္က ႐ုပ္တည္သေလာက္ သူမ႐ုပ္ကေလးက ခ်ိဳသာလြန္းတယ္။ အိမ္က ညီမ ေဒၚမာနႀကီး႐ွင္ ဆပ္စလူးစိန္ထက္လည္း လွသည္။
