My Provincial Series... (Chapter 7, Cousin Ivan)

7.6K 218 7
                                    

Just imagine the picture above like 5 years younger, yan ang mukha ng pinsan kong si Ivan.

===========================================

Natagalan pa ako bago makalabas ng banyo sa kakaisip. Parang ayoko na ring lumabas ng banyo. Natatakot ako sa kung anong sasalubong sa akin paglabas ko.

*Katok.

"Gel, matagal ka pa ba diyan?" sabi ni Kuya Joy sa labas.

"Kuya, bakit po?" sagot ko

"Gagamit ako e. Naiihi na ako. Papasok nga muna saglit." sabi pa nito.

Mabuti na lang at nagbabanlaw na ako kaya agad akong nagpunas at nagtapis ng tuwalya. Agad kong binuksan ang pinto.

"Sige Kuya, tapos na ako. Pasok ka na." sabi ko sa kanya pagkabukas ng pinto. Agad din akong lumabas.

"Naku, baka minadali mo. Pwede naman ako umihi kahit andun ka e. Natikman mo na nga ito e. Nahiya ka pa." nakangisi pa ito.

Medyo nahiya ako sa sinabi niya kaya agad akong nagmadali papunta sa kuwarto. Mabuti na lang at wala si Ivan kung hindi ay hindi ko alam kung paano siya haharapin.

Agad din akong nagbihis at bumaba. Gusto ko rin sana siyang hanapin para makapag-sorry kaso nakita kong kausap siya nina Mama at Papa. Akala ko ay sinumbong na niya ako pero nang makita ako nina Papa ay nakangiti ang mga itong tinawag ako.

"Gel, sinasabi ko dito kay Kuya mo Ivan na gumraduate ka ng valedictorian. At mahilig ka magpaint." proud na kuwento ng Papa ko.

Si Mama naman ay abot-tenga ang ngiti. Halatang tuwang-tuwa na naging valedictorian ang anak nila.

Dahil sa hiya ay hindi ako makatingin kay Ivan.

Nagpatuloy sila sa pag-uusap pero ako ay nakaupo lang sa sulok. Paminsan-minsan ay sinusulyapan si Ivan. Hinuhuli ang mga mata niya para malaman kung galit siya. Kaso kahit ilang beses ko siyang sulyapan di talaga niya ako tinitingnan. Galit na galit nga siya. Parang gusto kong umiyak.

Alas-siyete nang tinawag kami para kumain na. Ngayon lang uli ako nakakain sa ganito kahabang dinner table. Sa probinsiya talaga kahit kina Lolo, ganito kahaba palagi ang dinner table. Kasya yata bente katao dito. Parang sanay sa maramihang kainan. Kunsabagay, malaki ang pamilya namin. Di pa nga kami nagkasya e, may dalawa pang mesa na nasa kabila para sa mga bisita na di kasama sa pamilya.

Ewan ko ba at sa dinami-dami ng makakatabi ay si Ivan pa ang nakatabi ko. Wala din siyang choice dahil iyon na lang ang bakanteng upuan. Kaya hayon magkatabi kami. Kung ako iiwas at lilipat, magtataka sina Mama at Papa kaya di ko na lang pinansin. Ang malas ko ay sa tapat ko nakaupo si Kuya Joy. Nakangisi pa ito.

Habang kumakain ay panay ang ngiti at kindat nito. Sumesenyas pa siya na tinuturo ang katabi ko. Ipinaglalapit ang dalawang daliri. Sumisenyas na kami na ni Ivan. Sinisimangutan ko siya. Pero di ko tinitingnan ang reaksiyon ni Ivan. Natatakot ako.

Pero napapansin ko rin na kapag nagtatama ang mga siko namin ay hindi naman niya ito binabawi. Kahit medyo matagal ang pagkakadikit nun. Saka ko siya titingnan kung ano reaksiyon niya. Kasi kung hindi niya binabawi ang siko niya, ibig sabihin di siya galit. Pero di naman siya nakatingin.

Hay, antagal naman ng tampuhan naming ito. Gusto ko na siyang batiin. Gusto ko siya e. Ayaw kong magkaaway kami. Gusto ko ulit makita mga ngiti niya. Pero paano.

Matagal talaga kaming walang pansinan. Natapos na ang pagkain namin at agad akong bumalik sa kuwarto. Ngayon lang ako tinamaan ng pagod at antok. Pinilit ko munang wag matulog kasi busog ako. Mga 30 minuto nakalipas saka lang ako humiga para matulog. Gaya nga ng sabi ni Kuya Joy sa gitna ako dahil siya sa gilid at katabi ko.

At tuluyan na akong nadala ng antok at pagod.

Nagising ako ng mag gumagalaw sa bandang tiyan ko. Pinakiramdaman ko. Ang nasa kaliwa ko ay tinatandayan ako at niyayakap pero ang sa kanan ko naman ay pilit tinatanggal ang kamay at tuhod nun isa. Madilim pa kaya di ko masyadong nakikita kung sino ang nasa kaliwa ko kanan ko. Di ko minulat ang mga mata ko pero binuka ko ito para makita kung sino ang mga nasa kabilaan ko.

Maya't maya ay nasanay din ang mata ko. Ang nasa kaliwa ko ay si Kuya Joy. Siya ang pilit na tinatandayan ako. Ang nasa kanan ko ay si Ivan at tinatanggal ang tuhod at braso ni Kuya Joy. Si Kuya Joy naman ay nakatagilid at nakaharap sa gilid ko. Saka ko lang naramdaman na ang medyo matigas niyang alaga ay nakadiin sa kaliwang baywang ko. Naiintindihan ko si Kuya Joy, malibog talaga iyon. Napatunayan ko na iyon kanina. Pero ang pinagtataka ay kung bakit pilit tinatanggal ni Ivan ang tuhod at braso mo Kuya Jorey.

Maya-maya pa ay napikon na si Ivan at kinurot si Kuya Joy sa braso at hita.

"Aray!" Mahinang sigaw ni Kuya Jorey. Ayaw na marinig ng iba. Saka niya binawi ang hita at braso niya.

Saka din bumalik sa pagkakahiga si Ivan. Nakangiti pa ito. Parang tuwang-tuwa sa pagkapanalo.

Naguluhan tuloy ako. Bakit kaya ganito siya ka-protective sa akin. Buong araw na siyang ganoon. Kahit na di niya ako pinansin kaninang gabi e protective pa rin siya kahit tulog na ako.

Nagkunwari akong tumagilid at gumalaw. Naramdaman ko na ang braso niya ay inuunan niya. Kunwari ay tulog pa rin ako at humiga sa braso niya. Malapit na ang mukha ko sa mukha niya. Naaamoy ko ang preskong natural na amoy niya. Nakakapanatag ng loob. Napanatag ako na alam ko na hindi na siya galit sa akin. Pero hindi niya binawi ang braso niya na ginawa ko nang unan. Naramdaman ko pa na umikot ang braso niya sa ulo ko. Saka lang ako nakatulog sa ganoong puwesto.

===========================================
Don't forget to follow, vote and share.

Pag natuwa ako popost agad ako ng update. ☺

My Elementary SeriesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon