Hoofdstuk 11

2K 54 3
                                    

Yes! Het is Jack. We zeggen tegelijk: 'Jou zocht ik net.' Jack kijkt me raar aan. Zou ik ook doen als diegene die tegenover me staat me haat en irritant is en dan zeggen dat ze je zocht. Da's niet echt normaal, maar ja ik ben niet normaal hè.

Ik vraag, omdat Jack nog te verbaast is: 'Waarom zocht je me?' 'Waarom zocht jij me?, antwoord hij met nadruk jij.' 'Ik vroeg het eerst, dus dan krijg ik als eerst antwoord.' 'Het is toch wel duidelijk waarom ik jou zocht?' 'Ja idd, maar ik wil het uit jouw mond horen.' 'Ik zocht jou , omdat ik je in bed wil. En nu jij. Waarom zocht je me?' 'Ik zocht jou, omdat ik iets van je wil weten.' 'Wat dan?' 'Wat is je kamernummer?' '231; antwoord hij vragend.'

Ik snap best dat hij het verbaast zegt. Je komt niet iedere dag iemand tegen die je eerst voor schud zet en dan je kamernummer vraagt. Ik loop weer weg naar mijn kamer terwijl hij daar nog verbaast staat.

Als ik bij mijn kamer kom, doe ik de deur open. Ik zeg tegen Julian: 'Ik weet zijn kamernummer, Ik ga morgen daarheen. Ik ga morgen pas. zodat hij nog even van de schrik kan bekomen.' 'Oké. Pap komt om een uur of 4, 2 auto's brengen die opgevoerd mogen worden.' 'Top. Heb ik weer wat te doen. Ik ga weer doei.' 'Doei.'

Jacks pov

'Waarom zocht je me?' 'Ik zocht jou, omdat ik iets van je wil weten.' 'Wat dan?' 'Wat is je kamernummer?' '231; antwoord ik vragend.' Waarom zou ze dat willen weten. Eerst me voor schut zetten en vervolgens ook nog mijn kamernummer te vragen.

Er word ineens voor mijn gezicht geklapt. Ik schrik op en zie daar mijn beste vriend Dylan staan. Hij vraagt: 'Waarom staarde je naar het niets?' Ik kijk om me heen en zie haar inderdaad niet meer staan.

Dus ik antwoord terug: 'Emma stond hier net. Ze vroeg naar mijn kamernummer. Is dat niet een beetje raar?' 'Ja, idd. Maar kom, laten we gaan gamen op jou kamer.' 'Goed idee. Ik kom er later wel achter waarom ze mijn kamernummer vroeg.'

Emma's pov

Ik was onderweg naar buiten. Ik liep naar onze eigen garage. Ik keek op mijn horloge en zag dat ik nog 2 minuten moest wachten. Na die 2 minuten zie ik drie auto's aan komen rijden. De twee die ik op moet voeren en de andere om de mensen die de auto's hebben gereden, terug te brengen.

Mijn vader stapt uit 1 van die auto's en geeft mij de sleutels van de auto's die ik op moet voeren. Ik pak ze aan en zeg: 'Thanks. Heb ik weer wat te doen.' 'Klopt.' Ik liep weer weg. Nou ja, ik probeerde het. Ik werd terug geroepen door mijn vader.

Hij zei: O, en je moet wel gewoon naar de lessen toe gaan en nablijven. Dan val je al wat minder op.' Terwijl hij dat zegt begint hij te grijnzen. Hij weet dat ik een verdomd hekel heb aan school. Hij stapt in de auto die weer terug gaat en scheurt weg.

Ik breng de auto's naar de plek om opgevoerd te worden. Deze 2 auto's moet ik opvoeren, omdat deze 2 soorten auto's stuk zijn gegaan. Dus moest mijn vader een nieuwe kopen. Ik pakte mijn kleding uit mijn doos die in de garage staat. Ik trek het aan en leg daarna alle spullen klaar.

Ik kijk eerst even naar de moter. Ik pas eerst de moter aan een dan de rest. Ik ben pas halverwege als de bel gaat. Ik kleed me snel weer om in mijn normale kleding en loop naar de kantine. Na dat ik alles heb afgesloten en gecontroleerd.

The badgirlWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu