ANOTHER WAY // Ghost Rockers ( voltooid)

• de hemel valt open•

Jonas pov

Ik slik hoorbaar, wie is die man vraag ik me af .
" ja hallo?" Vraagt de stem aan de andere kant. "Euh ja kan ik Mila spreken ?" Vraag ik geschrokken. "Ja en wie bent u ?" Vraagt de man. " dat zou ik ook van u willen vragen" antwoord misschien ik iets te rap. Ik herstel me weer met : "Jonas, Jonas van Loo" even hoor ik niks , ik check even of we wel nog aan heg bellen zijn maar we waren nog. Ineens hoor ik de lieve zachte stem die ik wil horen. "Heey liefje " zegt ze. "Heey wie was dat" vraag ik direct. "Niemand" zegt ze. "Dat kan niet he Mila" zeg ik. "Ben je nu boos?" vraagt ze. " neen maar moet ik jaloers zijn? "Vraag ik . "Neen jij bent men lief, kan ik je zien ?" Vraagt ze. "Jep kom je langs ?" Vraag ik lachend. "Onderweg tot zo" zegt ze lief. "Tot zou ik zie je graag liefje " zeg ik en ze gooit me een kus , alle die geluiden hoor ik toch .

Twintig minuten later gaat de bel, ik doe de deur open en krijg direct twee armen rondom mij gevlogen , niet dat ik het erg vind zelf eerder aangenaam. "Ik heb je gemist" zegt ze in men rechteroor. Ik kus haar op haar voorhoofd en kijk in haar ogen. Nu merk ik pas op dat er nog een man staat achter haar. Hij is midden twintig , redelijk knap, gespierd , witte schoenen van Adidas en donker groene kleren , zwart haar met bruine tinten op de puntjes en hij komt van een warm land, hij is eerder bruiner maar niet gebruind door de zon. Ik kijk hem aan en Mila ook, ze stapt uit het deurgat en zwaait hem uit. "Dag Han" zegt Mila terwijl de man na een schouderklopje te geven aan haar de straat langs links verlaat. Ik blijf naar hem kijken en daardoor heb ik niet door dat Mila me zo ziet , ze staart , en lacht. Door het gelach kijk ik naar haar en zeg :" wat ?" Ze lacht en pakt men gezicht tussen haar kleine handjes . Ze plant haar volle lippen op de mijne . Ik sluit de voordeur en we lopen naar men kamer .

Mila pov

Ik loop achter men vriendje de trap van zijn huis op. We gaan langs de eerste deur rechts, zijn kamer binnen ik zet me op het bed naast hem. Ik breek de stilte met een vraag: "hoe gaat het met je vader?" Hij kijkt me recht in men ogen en een glimlacht siert zijn gelaat. " hij mag morgen naar huis en hij kan al stappen " zegt hij dolgelukkig . "Ik ben zo blij voor jou" zeg ik hem. Ik knuffel hem lang en na de knuffel begin ik hem te kussen.

Hij valt op het bed en ik plaats me op zijn schoot. Men handen gaan op zijn wangen en ik blijf hem kussen. Kleine tedere kusjes op zijn lippen, zijn volle , rode lippen. Hij slaat zijn armen rond mijn middel . Ik kus hem langer en hij vraagt om meer , al lang worden de kussen intenser en langer.

Na vijf minuten , als we stoppen lig ik vanonder. Hij kust me laatst op men voorhoofd en gaat dan van me af. "Wie was die man ?" Vraagt hij. Als hij tegen de leuning van zijn bed zit. " waar begin jij nu over ?" Vraag ik half lachend . " die Han ofzo" zegt hij verder, redelijk serieus. "Ben je jaloers?" Vraag ik nog altijd lachend. " neen ik nooit" liegt hij slecht. " dat is mijn begeleider , om begeleid te wonen" zeg ik eerlijk . " ahhh" reageert hij opgelucht . Ik lach en ik kan niet stoppen.

Ik kruip dichter naar hem toe en kus hem weer." Jij bent men enige eh" zeg ik hem. Hij knikt en bloost. "Ik moet gaan " merk ik op. We rennen naar beneden. Alle ik ren en hij volgt me. Hij pakt men heupen vast en kist me nog rap. "Zie ik je overmorgen ? Op school?" Vraag ik na de perfecte kus . " ja zeker " zeggen hij terug.

Hij zwaait me uit en net op dat moment komt zijn moeder thuis, moe maar opgewekt. We verlaten het hemelse moment als de deur dicht valt .