Deja Vu?! [MGDMB Book 2] --- COMPLETED

Chapter 30: History repeats itself (Part 2)

May biglang mga lalaking pumalibot sa kanya. Hindi ko akalaing may kasama pala kami.

"Don't," tinaas ni Manong Taho ang kamay niya na parang pinipigilan sila sa paglapit kay daddy.

Agad namnag tumakbo palapit sa'kin si daddy at niyakap ako. He kissed my forehead.

"Don't cry," then he wiped my tears. Hindi ko alam umiiyak na pala ako.

Biglang nawala si daddy sa harap ko, hinila pala siya ni Manong Taho tapos sinuntok.

Daddy glared at him tapos sinuntok ng malakas si Manong Taho kaya natumba siya. On cue, lumapit yung mga lalaki kanina at agad na sumugod kay daddy. 

Mabilis ang naging pangyayari basta nakita ko na lang na ang iba ay tumba na. Natatamaan si daddy pero parang wala lang sa kanya 'yun. That's my daddy, that's my master. Dahilan kung bakit bata pa lang black belter na ka'gad ako.

"Ako ang nagpadala ng message sa daddy mo kaya nandito ka'gad siya," napalingon ako sa likod at nakita si CNU na tinatanggal ang nakatali sa'kin. Kumunot ang noo ko sa sinabi niya. "Kaya ko ginawa 'yung kahapon para warning-an ka na may mangyayaring hindi maganda kinabukasan, pro mukang nagpabaya ka pa rin."

"Why are you doing this?" I asked him suspiciously.

Tinuro niya yung nagbubugbugan ang looked at me with wide eyes.

"His insane!" he exclaimed like it's the most obvious thing in the world tapos bumalik sa ginagawa niya. "My father'sclearly insae. Nagbago siya simula nung namatay si tito. He's taking drugs, and I'm not stupid enough to try it. Pinilit niya lang akong sumali dito, wala akong magawa dahil tatay ko siya. Isang masamang ama, hindi maganda ang kinalakihan ko Lee. Pumayag na lang ako para mas madaling matulungan 'yung kung sino mang binabalak niyang patayin."

"Ayokong makulong," then he looked at me. "Payag akong maging witness. Kakampi niyo ko."

Tumango ako at tumingin ulit kay daddy. Mukhang nasasaktan na rin siya sa mga tama sa kanya at napapagod na siya. Pero kalahati na yung knock out at karamihan eh hirap na rin dahil sa sakit ng katawan.

Kinabahan ako nang hindi makita si Manong Taho.

"Ang tagal naman, bilisan mo nga!" sabi ko kay CNU.

"Sorry ah," he answered sarcastically.

"Finally!" I exclaimed when I felt the rope loosen.

Agad akong tumayo at susugod na sana pero hinawakan ni CNU ang braso ko.