Summer break, a Drarry fanfic

14

Hij P.O.V.

De volgende ochtend werden de jongens wakker zoals ze al maanden droomde, stevig in elkaars armen vergrendeld. Ze waren nog net optijd op om iets van het ontbijt mee te krijgen, dus om het te halen moesten ze snel zijn. Beide jongens pakte het eerste geurtje wat ze zagen en spoten dat op, ze hadden namelijk te weinig tijd om zich om te kleden. Haastig liepen ze naar de grote hal, hand in hand. Harry had zichzelf (en hun handen) verstopt onder de onzichtbaarheids mandel. Eenmaal bij de grote zaal aangekomen vertrok Draco eerst, zodat ze geen argwaan zouden wekken. Maar kort daarna vouwde Harry zijn ontzichtbaarheids mantel op en liep richting van Ron en Hermoine. Voorzichtig nam Harry plaats naast Ron, wie zijn gezicht aan het volstoppen was met al het mogelijke eten wat voor hem was uitgestald. "Waar was je maat, je kwam niet terug naar de slaapzaal?" Vroeg Ron, met zijn mond nog vol eten. "Ik, euhm ik had wat tijd voor mezelf nodig.." stotterde Harry snel terwijl hij een hap muesli nam. "Harry, als dit over Malfoy ging.. Kan ik nogsteeds een flink pak slaag geven!" Zei Ron, bozer en harder dan bedoeld. "Nee dat hoeft echt niet!!" Zei Harry voor hij kon nadenken, Malfoy had er niks aan kunnen doen dat wist hij nu. Harry keek naar de Slytherin tafel en zag dat Draco ze verschrikt aanstaarde, maar snel keek hij weg en kleurde licht roze. "H-hij is het gewoon niet waard.. plus, je komt waarschijnlijk diep in de problemen..." Harry was blij met de smoes die hij had verzonnen, maar Ron zag er minder blij uit. Ron haat Draco, dat heeft hij altijd al gedaan. Hij was dan ook meer dan blij met een excuus om de sukkel eens flink ervan langs te geven, ookal zou hij dat nooit toegeven. Ron liet het onderwerp maar gaan, niet willende Harry er onnodig pijn mee te doen. Ze besloten maar verder te eten.

Na een paar minuten liepen Harry, Ron en Hermoine richting hun eerste les. Harry liep zoals gewoonlijk afgezonderd van zijn twee vrienden, die te druk bezig waren met elkaar om het door te hebben. Op zijn gemak liep Harry naar zijn les, met zijn hoofd diep in gedachten. Tot hij opeens een warme hand hand op zijn schouder voelde. Abrupt draaide Harry zich om, om met zijn neus bijna tegen die van Draco op te botsen. "Draco!? Wat doe jij hier!?" Vroeg Harry verschrikt, niet verwachtende dat Draco hem midden in de hal zou aanspreken. "Ik euhm wilde je niet laten schrikken.. Het is gewoon dat ik je wil blijven zien, dus euhm.. ik had de vraag of we misschien, ookal is het maar een uurtje per dag. Elkaar kunnen zien, in de kamer van hoge nood..." Harry knikte snel, keek om zich heen en drukte vluchtig een kus op Draco's mond. Waarna hij zich snel omdraaide en naar zijn klas liep. Hij ging naast Hermoine zitten, en ze draaide zich naar hem toe. "Harry, waar was je. En *snif* wat ruik je raar..." Harry werd knalrood toen hij zelf aan zijn shirt rook, het was maar een a te bekende geur. Hij had in de blinde haast van vanmorgen Draco's typische luchtje opgedaan, de geur die hij bijna dagelijks droeg. "Harry je ruikt als-" "Hermoine laat het oke!" Flipte Harry, maar zo boos had hij het niet bedoeld. Geschrokken van zijn eigen reactie at hij zijn ontbijt verder op, ookal had hij nogsteeds geen honger. Enkele minuten later liep het gouden trio terug naar Gryffindors gezamenlijke kamer. Eenmaal binnen zien ze dat er nog niemand is, iedereen zit of bij ontbijt of slaapt nog. "Harry ik meen het wat is er!? Eerst mis je hele nachten, die je ergens anders doorbrengt. Nu draag je zijn parfum! Het ging toch beter??" De toon in Hermoine's stem was eerder argwanend dan bezorgd, en Harry flipte weer. Niet alleen omdat hij geen zin had het erover te hebben, maar ook omdat zowel Ron as Hermoine te druk bezig waren geweest met elkaar om te zien hoe rot Harry zich steeds weer opnieuw voeld. En ze kozen nu om een keer op hem te letten!? "Merlijns baard Hermoine!? Als je niet de hele tijd zo bezig was met Ron en ook maar twee minuten aan mij besteed had had je gemerkt dat ik zo al langer bezig ben!"

Harry stormde naar zijn slaapzaal en ging op zijn bed liggen, deed de gordijnen eromheen dicht en sprak een beschermings spreuk uit. Dit zal iedereen die binnen wil komen tegenhouden, ze zullen hem niet eens zien zitten. Vermoeid legde Harry zijn hoofd op het kussen en bleef daar roerloos liggen. Niemand weet precies hoelang, maar op een gegeven moment hoorde Harry de deur van hun gezamenlijke kamer opengaan en wist dat of Ron en Hermoine waren weg, of de rest is terug. In beide gevallen was het weer veilig voor Harry om naar buiten te komen. Voorzichtig deed Harry de deur open en keek om zich heen. Er zat niemand op Seamus en Dean na, die op de bank heel dicht bij elkaar zaten te praten. Harry glimlachte om het feit dat Ron en Hermoine nergens te bekennen waren en liep rustig de kamer binnen. Hij hing op de stoel naast de bank zitten en zag nu pas dat Seamus en Dean elkaars handen vasthielden, en hun lippen waren opgezwollen en rood. Meteen wist Harry wat ze hadden zitten doen, en hij keek ze begrijpend aan. Waarna hij snel wegliep, Harry keek op de klok. Het was al middag. Hij besloot om maar naar de bibliotheek te gaan, en wat te doen aan zijn huiswerk. Opnieuw was er niemand, Harry vond dit wel raar maar toen hij uit het raam keek zag hij dat het zonnetje aardig scheen. *iedereen zal wel bij het meer zijn* dacht hij, waarna hij rustig weer verder las.

Heyhooii ja dit hoofdstuk is een beetje saai volgensmij.. SORRYYY!! En euhm..
Ik zie dat heel veel accounts midden in een verhaal vaak ergens een q&a doen of een tag of iets in die richting...
Als jullie dat ook willen comment dan even en zeg wat jou een leuk idee lijkt, en wat jullie zouden willen
(Zoals welke vragen in een q&a enzo..)
Dankjeweeelll xx Anne