Summer break, a Drarry fanfic

13

Draco's P.O.V.

"Harry!? W-wat doe jij hier!?" Vroeg ik, mijn best doende mijn tranen binnen te houden. Harry keek me aan, met tranen overal over zijn gezicht. Maar binnen enkele seconde keek hij woedend, "alsof je dat niet weet!" Schreeuwde hij me toe. Het maakte me niet meer uit wat ik mezelf had beloofd, ik maakte me zorgen, ik wil hem terug. "H-Harry kom op, vertel me wat er is..." ik probeerde niet meer om mijn tranen tegen te houden. Hij keek me nogsteeds aan met een nat gezicht "Alsof het jou wat uitmaakt!" Snauwde hij huilend. "Ja Harry dat doet het!" Schreeuwde ik terug, dit alles was toch niet mijn schuld.. toch? Harry, wie duidelijk mijn paniek merkte werd nu wat rustiger. "Het is allemaal teveel.." begon hij snikkend. "Het.. Het is gewoon dat.. alles tegen me werkt.." nogsteeds stonden we aan andere kanten van de kamer, en tranen stroomde over beide onze gezichten. "Het hele ministerie verklaart me voor gek, maar ik weet het zeker.. Voldemort is terug. Dumbledore blijft me maar negeren, en jij..." hij keek me aan, en ging verder. "Jij.. brak me van de zomer. ik hielt van je, en voor jou was het allemaal een spelletje... ik hou nogsteeds van je, en ik haat mezelf ervoor. Ik kan het niet helpen om steeds terug te denken, was het echt. Ookal was het maar voor een paar minuten, was er een moment waar je echt van me hielt..." Hij keek me bijna smekend aan, en ik liep naar hem toe. Ik ging naast hem zitten, op het twee-persoons bed waar we talloze ochtende hadden liggen knuffelen. Ik legde mijn arm in z'n nek, maar Harry draaide zijn hoofd weg. In afwachting van mijn tirannie. Maar dat was het laatste wat ik wilde doen.

Ik pakte zijn kin vast met mijn vrije hand en draaide deze naar me toe. "Allemaal.." zei in voorzichtig, wat resulteerde in een vreemde blik van Harry. Ik veegde de tranen van zijn wangen, en begon alles uit te leggen. "I-ik hou van je Harry.. Dat heb ik altijd al gedaan, ik meende ieder moment. Ma-maar toen we in de weg is weg waren.. ik werd geroepen, dat is wanneer ik jou en Hermoine verliet... Het was vader, hij wist van ons toneelstukje.. Want hij had ons afgeluisterd, dat is ook waarom hij en moeder weg gingen.. ze hadden camera's geplaatst, dat is hoe ze erachter waren gekomen dat we echt een stelletje zijn.. er was er zelfs een in onze kamer." Weer keken we elkaar aan, en Harry keek alsof alles op z'n plek viel. Dus ik besloot verder te gaan met mijn verhaal. "Vader dwong me ertoe jou hart te breken, anders zou hij je.. je aan de Heer uitleveren, en we weten allemaal wat er dan zou gebeuren.. Ik probeerde tegen hem in te gaan, maar voor ik veel kon zeggen had hij de Cruciatus vloek al op me gebruikt. Dat is waarom ik zo aan het huilen was toen je me vond. Ik kon het niet over mijn lippen krijgen in eerste instantie, maar uiteindelijk moest ik wel.. on jou veilig te houden.." meerdere tranen zochten opnieuw hun weg over mijn gezicht, maar toen Harry dit zag aarzelde hij geen moment. Hij veegde de tranen van mijn gezicht, en drukte een kus op mijn lippen. Zijn lippen waren nog net zo zacht als ik me herinnerde, nog net zo zoet. Genietende van het moment verdiepte in de zoen, voorzichtig zocht ik zijn onderlip. Waarna hij zijn mond een stukje opendeed, beide verkende we de mond van de ander. Harry noch ik wouw de ander loslaten, maar door ademnood werden we hier toch toe gedwongen. Wat me deed denken aan onze eerste echte zoen, weer stonden we hijgend tegen elkaar aan. En Harry trok me mee in een liefdevolle knuffel op het bed, waar we uiteindelijk allebij vredig in slaap vielen. Niemand had zijn kleren uit gedaan, maar het maakte ons niet uit. We hebben elkaar allebij weet terug.

*ja sorry dit is een kort hoofdstuk, maar als ik er nu nog allemaal dingen bij zou gaan bedenken zou het er niet beter op worden
-xx Anne*