poison / 3

10.4K 1K 215
                                    

«Λοιπον-λοιπον!» χαζογελαει μεθυσμενα ο Λογκαν ενω καθεται οκλαδον στο κεντρο του δωματιου του στην εστια της Πανεπιστημιουπολης. «Σειρα μου να πω!»

Εγω, που καθομαι επισης αρκετα ντιρλα στη βρωμικη μοκετα διπλα του, μαζι με το συγκατοικο του, τον κολλητο του και τη συμαπαθητικη κοπελα του, περιμενω να ακουσω τα επομενα λογια του.

«Εμ....» γελαει ζαλισμενα για λιγο, προσπαθωντας να σκεφτει. «Α! Το βρηκα!!! Οποιος δεν εχει κανει τιποτα σεξουαλικο ποτε του, πινει κουπα!»

Χαμογελαω επειδη, ευτυχως, δεν θα χρειαστει να πιω ξανα, και παρακολουθω την Τζεσι και τον Πατρικ καθως κατεβαζουν τα δικα τους σφηνακια.

Ο συγκατοικος του Λογκαν ( που ειναι αρκετα ωραιος, παρεμπιπτοντως ) με κοιταζει σοκαρισμενος.

«Δεν εισαι παρθενα;!»

«Τοσο ξενερωτη φαινομαι πια;» ανασηκωνω το φρυδι μου παιχνιδιαρικα και χαζογελαει.

«Απλα φαινεσαι...πολυ...» το σκεφτεται για λιγο αλλα, μαλλον, παραειναι μεθυσμενος οποτε απλα χαχανιζει. «Δεν ξερω. Αθωα, υποθετω;»

Κουναω το κεφαλι μου με κατανοηση. «Ναι, ναι. Το ακουω συχνα. Φταινε οι καρδουλες-σκουλαρικια, ε;» αστειευομαι και ο Λογκαν που γεμιζει το ποτηρι του παρεμβαινει.

«Καλα, μην νομιζεις οτι κοιμαται γυρω-γυρω σαν μελισσουλα την ανοιξη.» λεει σοβαρα και συμφωνω.

«Ναι, παραμενω τελειως απειρη. Ηταν...της μιας φορας. Πριν πολλα πολλα χρονια.»

Και, ξαφνικα κοκαλωνω.

Το ζαλισμενο μυαλο μου γεμιζουν αναμνησεις απο εκεινο το ζεστο καλοκαιρινο βραδυ της πρωτης γυμνασιου, τοτε που, ακομα κι αν παραημασταν και οι δυο μικροι και ανιδεοι και αμηχανοι, ειχα περασει την πιο ομορφη εμπειρια της ζωης μου.

Πρωτη φορα ειχα αισθανθει τοσο κοντα με καποιον... Και εκεινος μου ειχε φερθει τοσο απαλα - φοβοταν πιο πολυ απο εμενα και θυμαμαι χαρακτηριστικα οτι ετρεμε και με ρωτουσε αν ειμαι καλα καθε πεντε δευτερολεπτα και με κοιταζε συνεχως για να εντοπισει τυχον σημαδια πονου στο προσωπο μου και--

«Γουινι; Ολα ενταξει;» ο Λογκαν και οι υπολοιποι με κοιταζουν ανησυχα και συνειδητοποιω οτι εχω βουρκωσει.

«Ν-ναι.» σηκωνομαι πανω βιαστικα. «Πεταγομαι στο μπανιο για λιγο Επιστρεφω.»

«Οκ, απλα προσεχε. Ειναι αργα και δεν ξερεις τι κοσμος κυκλοφορει στην εστια - ποσο μαλλον σε ενα κοινοχρηστο μπανιο. Σιγουρα δεν εισαι πολυ μεθυσμενη για να πας μονη σου;»

Έρωτας ΔηλητήριοΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα