İstenmeyene Aşık Olma Sorunsalı (TAMAMLANDI)

9.Bölüm (Bilinçaltının İlkel Dürtüsü)

NATSU

Beni öpmüştü. Beni öpmüştü. Hemde hiç beklemediğim bir anda ve gerçekten harikaydı. Dudaklarının şeklini dişlerimle ezberlemiştim ve hala etkisindeydim.

O beni öpmeye başlayınca, her şey rüya gibiydi. Özellikle adımı söyleyiş şekli o kadar tahrik ediciydi ki eğer nefes almaya ihtiyacım olmasaydı, kendimi durduramayabilirdim.

Her şey çok güzeldi ama dudaklarımız ayrılınca rüya sona ermişti ve göz göze gelip sustuğumuz ana gelmiştik. Bir şey söylemesi için ona bakıyordum, sonuçta beni öpen kişi oydu ama o kızaran yüzüyle birlikte düşüncelere dalmış gibiydi.

Tam ağzımı açıp, beni neden öptüğünü soracaktım ki bana "Yarın okulda görüşürüz." dedikten sonra içeri girip kapıyı kapattı.

Öylece dışarda kalmıştım. O ise muhtemelen konuşamayacak kadar utanmıştı. Vay, canına. Bunu tahmin etmezdim, işte. Bu güzellik, hiç belli etmediği kadar iyi öpüşüyordu ve tadı resmen damağımda kalmıştı.

Peki bu ne içindi ve yarın her şey nasıl olacaktı? Ben onunla gerçek bir sevgili olmaya hazır olmadığımı fark etmişken umarım o bana aşık olmak gibi bir hata yapmamıştır ve bunun başka bir açıklaması vardır. Yoksa onu üzmek zorunda kalmayı hiç istemiyorum..

Yine de düşününce... Ah Tanrım. O nasıl bir şeydi öyle. 'Natsu...' değişi hala kulaklarımdaydı resmen. Odaklanmak için ne yapmalıydım bilmiyordum.

LUCY

Aman Tanrım! Aman Tanrım! Onu neden öptüm ki sanki?! Lanet olsun, Natsu'ydu o!

Uzun süre bu konuda kafa patlattım ve uyuyamadım. En sonunda bu işin içinden çıkmanın en iyi yolunun hiçbir şey olmamış gibi davranmak olduğuna karar verdim.

Eğer zaten bana karşı bir şeyler hissediyorsa ve farklı düşünceleri varsa konusunu açardı. Açacağını umuyordum. Eğer açmazsa, ne düşünürdüm bilmiyorum.

Onu bu kadar kolay öptüğümü düşününce aklıma Sting'in sözleri gelmişti.

"Bir buçuk yıl, Luce! Lanet olsun! Bir buçuk yıldır, bir adım öteye gidememiştik, sırf sen istemiyorsun diye sana saygı duydum, bunu biliyorsun."

Derin bir nefes alıp doğruluk payını düşünmeye başladığım sırada, konuşmanın bir diğer kısımları zihnime hucüm etmişti.

"Bir erkek olarak sürekli beni baştan çıkarmaya çalışan bir kızdan uzak durmak ne kadar zordu, bilemezsin. Sırf seni sevdiğim için bundan kaçınmaya çalıştım ama... İhtiyaçlarım vardı, işte."

"Ah, teşekkürler. Beni aldatmanın sorumlusu ben miyim, yani? Gerçekten tam bir pislikmişim."

"Kötü olan oydu, Luce... Ben değildim. Senin arkandan sürekli iş çevirip başına bela açan, oydu. Ne kadarını senin kulağına gelmeden, üzülmeyesin diye temizledim haberin var mı? Sana yaşattığı tüm o şeyler! Ben seni korumaya çalışıyordum."

Sonra da aklıma geçen sene gelmişti, nasıl bu kadar aptal olabilmiştim... Keşke her şey aldatıldığımı öğrenmemle bitseydi ve o korkunç acıyı yaşamak zorunda kalmasaydım.

NATSU

Tüm gece uyuyamama rağmen, sabahın ne çabuk olduğuna da bir anlam verememiştim. Yeni bir gün demek, hı...

Odamın kapısı sert bir şekilde tıklatılınca, yine annemin abimle kaldığımız bekar evimize baskın yaptığını düşünmüştüm bu yüzden yataktan söylenerek çıkmıştım. Ama kapıyı açınca karşımda gördüğüm kişinin Lucy olmasını beklemiyordum.