That summer

17.

"Πάντως έχασες που δεν έπαιξες. Είχε πλάκα τελικά."μου είπε η Έλλη καθως βούρτσιζε τα φρεσκολουσμένα κυματιστά μαλλιά της.

Στριφογύρισα τα μάτια μου και έπιασα τα νωπά μαλλιά μου μία ψηλή αλογοουρά.

"Τουλάχιστον εγώ ξεκαθάρισα τη θέση μου."της είπα και πήγα να βάλω τα αθλητικά μου.

"Από αυτά που μου είπες,σκατά ξεκαθάρισες. Του είπες ψέματα."μου απάντησε και φόρεσε και αυτή τα δικά της παπούτσια.

"Δεν του είπα ψέματα..."μουρμούρισα και βγήκα έξω απ'τη σκηνή.

"Όχι μόνο του είπες ψέματα,αλλά σε κατάλαβε κιόλας. Πού πας έτσι;"με ρώτησε γελώντας και εγώ την κοίταξα ειρωνικά.

"Σήμερα πότε έχεις μπάσκετ;"προσπάθησα να αλλάξω θέμα συζήτησης. Εκείνη αφού με κοίταξε με ύφος 'Σοβαρά τώρα;' μου απάντησε.

"Στις 5,μετά τη λήξη του σιωπητηρίου. Άσε μην μου το θυμίζεις,ας μην ήταν ο άλλος απ'το άλλο καμπ και θα σου 'λεγα τι μπάσκετ θα 'παιζα."ακούστηκε νευριασμένη.

"Να μαντέψω: ο Λίο;"τη ρώτησα χαμογελώντας.

"Αυτό το παιδί, δεν,δεν ξέρω τι έχει και μου τη δίνει τόσο πολύ. Άσε που όλη την ώρα είναι ειρωνικός μαζί μου! Θα 'θελα να 'ξερα,τι με κοίταζε την 1η μέρα; Στραβός είναι;"άρχισε να μονολογεί και εγώ την άφησα να τα βγάλει από μέσα της,σιωπηλή.

"Πάντως είναι ωραίο παιδί."της είπα ύστερα από λίγο, όταν φτάσαμε στην τραπεζαρία για μεσημεριανό. Εκείνη με κοίταξε σαστισμένη.

"Ε όχι δα!Ρε μήπως τον γουστάρεις και τον χρησιμοποιείς τον Άρη; Δεν σου το'χα φιλενάδα!"μου είπε και την κοίταξα ειρωνικά.

"Για εσένα το λέω. Ξέρεις τι λένε για τα ετερώνυμα."της είπα και την σκούντηξα.

"Αν ακούσω αυτή την ηλίθια φράση άλλη μια φορά, στο ορκίζομαι, θα σε σκοτώσω. Και για να ξέρεις,το ίδιο ισχύει και για 'σενα."μου είπε ενώ κατευθυνόμασταν στο τραπέζι μας όπου είχαν ήδη αρχίσει να συγκεντρώνονται διάφορες.

"Όχι,καθώς δεν υπάρχει ενδιαφέρον από την πλευρά του και εγώ....έχω αρχίσεο να αναθεωρώ."της είπα κοιτώντας μπροστά.

"Απ'ό,τι μου είπες,και αυτός κάτο θέλει. Ίσως όχι αυτό που θες εσύ,αλλά σίγουρα κάτι παραπάνω."

"Έλλη,το είπε απλά επειδή τον απορρίπτω κάθε φορά που πάει να κάνει κάτι,και τώρα του κόλλησε. Θα δεις σε λίγες μέρες θα το'χει ξεχάσει."την διαβεβαίωσα και δεν πρόλαβε να απαντήσει, καθώς καθίσαμε μαζί με τα άλλα κορίτσια.