That summer

4.

Χρειάστηκε να ανοιγοκλείσω τα μάτια μου αρκετές φορές για να συνειδητοποιήσω τι συνέβαινε μπροστά μου. Κρύφτηκα πίσω από ένα χοντρό κορμό δέντρου και κοίταξα ξανά προς το μέρος των δύο φιγούρων. Δεν μου πήρε πολλή ώρα να αναγνωρίσω ποιοι ήταν.

Ο Άρης, είχε κολλήσει μια κοπέλα από την διπλανή σκηνή μας σε μια κολώνα, και την φιλούσε... έντονα. Σίγουρα δεν θα είχαν καταλάβει ότι τους έβλεπα, φαινόντουσαν πολλοί απορροφημένοι στο φιλί τους.

Κοίταξα την κοπέλα, που πρακτικά τριβόταν πάνω στον Άρη. Είχε μακριά ξανθά μαλλιά, και μακριά, λεπτά πόδια. Σίγουρα ήταν αρκετά ψηλότερη από εμένα, ίσως και να ήταν από τις ψηλότερες στην κατασκήνωση.

Τη ζήλευα. Σίγουρα όχι για τον τρόπο που είχε προσελκύσει τον Άρη, αλλά για το ότι από την πρώτη μέρα κιόλας είχε καταφέρει να τον προσεγγίσει, ακόμα και αν πιθανόν να ήταν μόνο για αυτή τη μέρα.

Προσπάθησα να μην κοιτάζω προς τα εκεί, και τα μάτια μου περιπλανήθηκαν στο χώρο. Άδεια, ξύλινα τραπέζια, αναποδογυρισμένες πάνω στα τραπέζια καρέκλες... έριξα μια τελευταία ματιά στον Άρη, ο οποίος δεν φαινόταν να είχε αντιληφθεί την παρουσία μου. Άουτς.

Στο διπλανό τραπέζι, κάτι μου τράβηξε την προσοχή. Εστιάζοντας το βλέμμα μου στο τραπέζι, κατάλαβα πως εκεί βρισκόταν το κινητό μου και κρατήθηκα να μη βγάλω ένα επιφώνημα ανακούφισης. Πήρα 2 βαθιές ανάσες και με έναν αέρα αυτοπεποίθησης ξεκίνησα να κατευθύνομαι προς το μέρος τους.

Τους πλησίασα και μουρμούρισα ένα "Συγγνώμη" ώστε να μπορέσω να περάσω να φτάσω το κινητό μου απ' την άκρη του τραπεζιού. Δυστυχώς, γύρισαν και οι δύο προς το μέρος μου, και άκουσα την κοπελιά να σιγομουρμουρίζει "Χαλάστρα" και να στρέφει αλλού το βλέμμα της, κάνοντας με να κοκκινίσω ελαφρώς. Ο Άρης κοίταξε το έδαφος, δαγκώνοντας ελαφρά το κάτω χείλος του.

"Συγγνώμη κιόλας που έτυχε να ξεχάσω το κινητό μου εδώ." της είπα απότομα ξεφυσώντας και πριν γυρίσω να φύγω, κοίταξα τον Άρη, ο οποίος έγνεψε καταφατικά, συνεχίζοντας να κοιτάει το έδαφος.

"Ναι κούκλα μου, μας υποχρέωσες. Έφευγες;" ρώτησε η κοπέλα δίπλα του.

~♤~

"Αλήθεια;" είπε για έκτη φορά η Μελίτα, στην οποία εξηγούσα τι συνέβη λίγα λεπτά πριν στην καφετέρια.

"Σς!" ακούστηκε κάποια κοπέλα, αλλά δεν δώσαμε πολλή σημασία, μόνο χαμηλώσαμε λίγο τον τόνο την φωνή μας.