That summer

12.

"Ηρθα να-"πηγα να πω αλλα τοτε σηκωσε το βλεμμα του και τρομαξα. Αρχισε να γελαει,κουνωντας το κεφαλι του,κοιτωντας κατω.

"Ξερεις ποιο ειναι το αστειο;"μου ειπε αναμεσα στα γελια του. Σηκωσε το κεφαλι του και με κοιταξε. Του απαντησα κουνωντας το κεφαλι μου αρνητικα. Εκανα μερικα πισω βηματα,για να εχω μια αποσταση ασφαλειας. Δεν θελω και αλλη μελανια.

"Απο τη μερα που σε γνωρισα ειμαι συνεχεια νευριασμενος. Θα 'θελα να ξερα,βαλτη εισαι;"με ρωτησε ειρωνικα και με κοιταξε με τα καστανα του ματια να λαμπουν.

"Ηταν ενα ατυχημα..."ψελισσα ντροπιασμενη. Αυτος εσμιξε τα φρυδια του και επειτα μου ειπε:

"Ατυχημα; Σιγουρα η γνωριμια μας ηταν ατυχημα. Ομως πλεον δεν μπορω να κανω κατι για αυτο,οποτε μεινε μακρια μου καλυτερα."

"Και το βρ-"

"Τι; Εξακολουθεις να θες να εισαι μαζι μας; Δεν το εδειξες και τοσο στο κυλικειο."γελασε ειρωνικα και εστυψε την ακρη της μπλουζας του.

"Θα παει η Ελλη,οποτε δεν μπορω να την αφησω μονη της και-"

"Τωρα πως το εκανες;"με διεκοψε παλι. Τοτε τα πήρα και του εριξα ενα θυμωμενο βλεμμα.

"Μπορεις να σταματησεις εστω για λιγο να εισαι αγενης; Προσπαθω να ειμαι ευγενικη μαζι σου,αλλα συνεχως βρισκεις ευκαιρια να με προσβαλεις. Παντα ετσι κανεις με τα ατομα που γνωριζεις; Να ξερω και για την Ελλη."του ειπα ειρωνικα και σταυρωσα τα χερια μου κατω απ'το στηθος μου. Εκεινος εμεινε να με κοιταζει εντονα.

"Ολοι οι γυρω σου ειναι πολυ ενταξει ατομα. Απορω γιατι ειναι μαζι σου,αφου ουτε ομηλιτικος εισαι, ουτε κανενας ευχάριστος ανθρωπος. Μονο την εμφανιση εχεις,αλλα πιστεψε δεν θ-"αρχισα να του μιλαω εντονα και αυτος γελασε.

"Εχω την εμφανιση ε;"με ρωτησε περμωντας το χερι του μεσα απ'τα μαλλια του. Στηριχτικε με τα χερια του στις βρύσες και με κοιταξε.

"Ε-ε...δ-δεν το εννοουσα ε-ετσι..."τραυλισα και απο μεσα μου εβριζα συνεχως. Τι σκατα κανω;

"Φυσικα και δεν το εννοουσες."γελασε λιγο αλλα μετα σοβαρεψε το υφος του. "Δεν με νοιαζει κιολας γλυκουλα. Οποτε δινε του."μουρμουρισε και αφου ειδε πως δεν κουνιομουν,πηγε να κανει αυτος κινηση.

Ομως του επιασα τον καρπο και τον γυρισα προς το μερος μου. Εδειχνε σοκαρισμένος.

"Ηρθα απλα να απολογηθω για το συμβαν με τον καφε. Δεν ηρθα ουτε να σε αφησω να παιξεις μαζι μου ουτε να με πληγωσεις-ξανα. Τετοια λογακια σε αλλες,οχι σε 'μενα κυριος,αντιλαβου;"του ειπα στα ισια,θαυμαζοντας με για το θαρρος μου.