That summer

8.

"Τι ειναι αυτο;"ρωταει ο Λιο,και εγω θελω απλα να ανοιξει η γη να με καταπιει.

"Σαν ηχος κλησης ακουστηκε...α φιλε ασε εκει ειναι ενας και της αλλάζει τα φωτα..."ειπε ο Αρης και ανακουφιστικα.

"Α καλα...ρε μαλακα σηκωσε το μιλαμε εδω περα!"φωναξε ο Λιο,και εγω ειδα στην οθονη να αναγραφεται το ονομα της Μελιτας.

Παταω "απόρριψη" και το βαζω στην πισω τσεπη του σορτς μου.

"Ολα καλα;"ακουσα τον Αρη να φωναζει και τοτε σκεφτηκα να κανω το πιο ντροπιαστικο πραγμα που πρεπει να εχω κανει ποτε.

"Αχ...ναι ααααχχ"αναστεναξα δυνατα,κανοντας τη φωνη μου πιο ψιλη για να μη με καταλαβουν.

Στην πραγματικοτητα,ντρεπομουν τοσο πολυ. Ειχα γινει κατακοκκινη,και νομιζα οτι θα αρχισω να ξανακλαιω,απο την ντροπη μου αυτη τη φορα.

"Καλα ακουγεται να ειναι αυτη"γελαει ο Λιο και τους ακπυω να απομακρυνονται.

Παλι καλα που δεν συνεχισαν εδω τη συζητηση τους.

Ξεκλειδωνω την πορτα και βγαινω εξω απο τις αντρικιες τουαλετες πριν με παρει κάποιο ματι.

Το κινητο μου ξαναχτυπαει και αυτη τη φορα το σηκωνω.

"Παλι αυτος ο ηχος..."ακουω μια γνωριμη φωνη να ερχεται απο τις αποθηκες διπλα απο τις αντρικες τουαλετες.

Γυρναω και βλεπω τον Αρη και τον Λιο να με κοιταζουν με ανοιχτο το στομα,και εγω να θελω απλα να πεθανω.

"Σιντυ;"ακουγεται η φωνη της Μελ απο το κινητο μου.

"Ν-ναι;"

"Ελα στην πιστα ρε,μονο εσυ λειπεις αντεε"ακουγεται η φωνη της ενθουσιασμενη,ενω εγω με το ζορι κρατιεμαι να μη λιποθυμησω.

"Ναι τωρα..."μουρμουριζω λιγο πριν ακουστει ο χαρακτηριστικός ηχος τερματισμου κλησης.

"Εχω κατι;"ρωταω,προσπαθωντας να ακουστω οσο πιο φυσικη γινεται.

"Σιγουρα τωρα δεν εχεις..."μουρμουριζει ο Λιο σκουντωντας τον διπλανο του

"Δεν καταλαβαινω τι εννοεις"ειπα αποτομα στον Λιο τον οποιο αγριοκοιταξα.

"Εσυ..ησουν μεσα στην τουαλέτα;"ρωτησε ο Αρης σοκαρισμένος.

"Τι οχι...ενα τηκεφωνημα ηρθα να κανω"ειπα απλα ενω μετα θα μου εδινα επαινο για το ποσο καλα εκρυψα την ντροπη μου ελεινη τη στιγμη.