Renkli kalemlerimi çıkarıp dizdim masaya,
Kelimeleri özgürlüğe bırakıp yazmaya başladım.
Dili olsa neler söyler dertli kalemim,
Yaza yaza belki bende tükenirim,
Dışı renkli içi siyah tükenmez kalemim;
Bu defa sen söyle neden bu kederim?
Çilekeş kaderin hangi sokağında yerim?
Kaldırım kenarında unutulan sözler gibiyim,
Tesellisi yitik anılara döndü gidişlerim.
E. Brkn
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalbim Şiir Sokağı #Şiirlerim
PoetryArtık üfledim hayallerimi, hepsi söndü. Geç kalınmış bir hevânın peşinde değilim. Yıllardır kaybolan ruhumun arayışını bırakalı çok oldu. Ölü bedenimin tereddütle yaşayış hikayesi son buldu. Ellerimde mutsuzluğun kalıntısı dururken hayat beni yordu...
