Öksürdü üşüyen anılar,
Saramadığım her yanımda bir hüsran,
Sanki uçuruma zemin kurulu bir hayatın içindeyim.
Amma gökyüzü değil miydi bizi yanıltan?
Beyhude gençliğin niçin yerle yeksan?
Dizlerinde kanayan o çocukluk yılların,
Kalbinde yaralar büyütmesin.
Titredi battaniyemin üzerinde bir fotoğraf;
Oysa çocukken ne tatlı güler idik masumâne.
Kâbus fragmanlı hayatın içine bir tutam sitem düştü,
Bana gramından büyük hüzün,
Ay karamsar bakarken yıldızlar da birbirine küstü.
Üşüdü saramadığım kardeşim,
Mesafelerin ayırmam dediği her yalanı;
Kana kana içtim ben.
Susadığım her anı susarak haykırdım.
Emine Barkın
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalbim Şiir Sokağı #Şiirlerim
PoetryArtık üfledim hayallerimi, hepsi söndü. Geç kalınmış bir hevânın peşinde değilim. Yıllardır kaybolan ruhumun arayışını bırakalı çok oldu. Ölü bedenimin tereddütle yaşayış hikayesi son buldu. Ellerimde mutsuzluğun kalıntısı dururken hayat beni yordu...
