Kaybolup kalakaldığım,
Bir sussam sokağım var.
Kimseler bilmez bu sessizliğimi;
Anlamaz zaten hiç ben ve derdimi.
Boş ver der uslanmaz fikirleri.
Unuttuğum yerin adını koyarken,
Buldum yine gölgemi.
Karanlığa meyleden gülüşlerimin,
Meğer ferman dinlemez acıları var.
Kaybolup kalakaldığım,
Bir sussam sokağım var.
Ben dinledikçe kendimi,
Satırlar ahbabım olup yazdı kelimelerimi.
Yalnızlığın en belirgin noktasında,
Haykırdım en asil gözyaşlarımı.
Oysa bu sükûtumun bir payıdır.
Güneşin batışıyla bitiyoruz,
Sağa sola yetişirken kendimize gecikiyoruz.
Ölüm raporu sağlam bir hastayken,
Yaşamayı beceremiyoruz.
E.Brkn
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalbim Şiir Sokağı #Şiirlerim
PoetryArtık üfledim hayallerimi, hepsi söndü. Geç kalınmış bir hevânın peşinde değilim. Yıllardır kaybolan ruhumun arayışını bırakalı çok oldu. Ölü bedenimin tereddütle yaşayış hikayesi son buldu. Ellerimde mutsuzluğun kalıntısı dururken hayat beni yordu...
