Bu hayat girdabında kışın ortasında,
Üzerine alacak bir battaniyen yok sanki.
Yalnızlığın öyle soğuk ki;
Titremekten lâl olup susuyorsun.
Herkes sağır kalmış bu acına,
Kendine küsüp gözyaşını sevinçle boyuyorsun.
Aldanıyorlar, yutkunduğun her acıyı;
Yeniden yarana kazıyorlar.
Ölmeden de mezarı kazılır ya insan,
Hayretle baktı yine gözlerim.
Şu köprüyü geçene değin iyi gözüken,
Hain kimselerin pek isabetli yalanları var.
Hayır, üşüyen ruhumun kaliteli karaları var.
Sahte kalabalıklara gülmeyen delikanlı anıları var.
Yaralar mı? Yarınlarından umut toplayan duâları var.
Allah diye diye atan bir kalbin,
Hiç dinmeyen tasaları var.
Unuttuğum her hatanın hesabını yapan var.
Emine Barkın.
ČTEŠ
Kalbim Şiir Sokağı #Şiirlerim
PoezieArtık üfledim hayallerimi, hepsi söndü. Geç kalınmış bir hevânın peşinde değilim. Yıllardır kaybolan ruhumun arayışını bırakalı çok oldu. Ölü bedenimin tereddütle yaşayış hikayesi son buldu. Ellerimde mutsuzluğun kalıntısı dururken hayat beni yordu...
