Ο ΦΑΡΟΣ

Κεφάλαιο 52

Ο Ορέστης δεν μπορούσε να κοιμηθεί. Στριφογύριζε στο κρεβάτι του σαν το αρνί στη σούβλα.  Δεν μπορούσε να βγάλει την Τζέην από το μυαλό του. Είχε να νιώσει έτσι από όταν ήταν έφηβος.Μάγισσα ήταν ; Πως τον έκανε να ξεχνάει όλο τον υπόλοιπο κόσμο γύρω του και να βλέπει μόνο εκείνη και γιατί τον έκανε να βλέπει σε εκείνη τη Νεφέλη;

 Θυμήθηκε τι έγινε μετά το ερωτικό τους τετ α τετ, όταν επέστρεψε από έξω πίσω στο μπαρ. Την έψαξε αμέσως και την είδε να μιλάει και να γελάει με το Θάνο. Η ζήλεια του χτύπησε κόκκινο και αυτό ήταν εξωφρενικό γιατί η Τζέην ήταν το κορίτσι  του Θάνου και εκείνος ήταν το τρίτο πρόσωπο.

Εκείνη του έριχνε συνέχεια κλεφτές ματιές, αναστατώνοντάς τον και την ώρα που έφευγαν πέρασε επίτηδες από κοντά του και του έκλεισε το μάτι, ενώ του χαμογελούσε προκλητικά.

Έκανε άλλη μια στροφή στο κρεβάτι του και κατάλαβε οτι  τα σκεπάσματα είχαν τυλιχτεί τελείως γύρω του. Θυμωμένος τα έβγαλε από πάνω του, τα πέταξε στην άκρη και σηκώθηκε όρθιος. Δεν υπήρχε περίπτωση να κοιμηθεί.

Η Νεφέλη ξύπνησε από το φως του ήλιου που έλουζε  το δωμάτιο.  Τεντώθηκε σαν γάτα.  Ήταν χαρούμενη, παρόλο που ήξερε οτι η κατάστασή της λόγω του οτι ήταν μάρτυρας σε φόνο, ήταν δύσκολη. Η αιτία της χαράς της ήταν οτι είχε απαλλαγεί από τις ενοχές που τη βασάνιζαν όλο το προηγούμενο διάστημα καθώς και το οτι είχε ανακαλύψει  οτι μπορούσε να κάνει αυτόν τον καζανόβα, να παραμιλάει. Τον είχε δει  το προηγούμενο βράδυ όταν επέστρεψε στο μπαρ πως την κοίταζε και διασκέδασε με το ύφος του όταν του έκλεισε το μάτι φεύγοντας. Δεν υπήρχε περίπτωση να τη συνέδεε με τη Νεφέλη γιατί εκείνη ποτέ δεν του έδειξε αυτή την πλευρά του χαρακτήρα της. Για την ακρίβεια δεν πρόλαβε.

Αφούοι τρεις τους έφαγαν πρωινό, έφυγαν για την καφετέρια της Ρένας. Ο πατέρας της θα πρέπει να βρισκόταν ήδη εκεί.

Πράγματι είδαν το Μίλτο αμέσως μόλις μπήκαν στο χώρο. Καθόταν στο τραπέζι που πάντα καθόταν μαζί της και διάβαζε το βιβλίο του. Η Νεφέλη έκανε να πάει προς το μέρος του συγκινημένη αλλά ο Θάνος την σταμάτησε και της ψιθύρισε στο αυτί: " Δεν είσαι πια η Νεφέλη, είσαι η Τζέην. Αν δεν προσέξεις θα κινδυνεύει και ο ίδιος, σαν κοντινό σου πρόσωπο.

Η Νεφέλη φόρεσε τα γυαλιά ηλίου της για να κρύψει τα βουρκωμένα της μάτια και πέρασε δίπλα από τον πατέρα της, για να καθίσει σε ένα τραπέζι απέναντί του. Ήθελε τουλάχιστον να τον βλέπει.