Κεφάλαιο 28

2.4K 353 14
                                    

Ο Στράτος απάντησε στο κινητό του και άκουσε τη ζωηρήφωνή της Έλσας: " Έλα τι κάνεις; Που χάθηκες πάλι;"

Η Έλσα στάθηκε πολύ καλή φίλη για εκείνον μετά τον θάνατο της Δήμητρας. Είχε καταλάβει και η ίδια οτι η Φανή ήταν αυτή που διαστρέβλωνε την πραγματικότητα, κάνοντας την Δήμητρα να παρεξηγεί τον Στράτο. Η Έλσα ήταν μάλιστα αυτή που τον παρότρυνε να φύγει για μεταπτυχιακές σπουδές στο εξωτερικό και να κοιτάξει να ξανακάνει τη ζωή του, ξεχνώντας το παρελθόν.

" Εδώ είμαι δεν πήγα πουθενά αυτό το διάστημα. Πότε στο ξενοδοχείο και πότε στο σπίτι."

"Και στο νεκροταφείο. Νομίζεις οτι δεν σε βλέπω κάθε μέρα που περνάς με το αυτοκίνητο; Πότε θα ξεπεράσεις το παρελθόν; "

"Πιθανότατα ποτέ αλλά ας μην κάνουμε πάλι την ίδια συζήτηση. Δεν καταλήγουμε ποτέ σε αποτέλεσμα. Σε τι οφείλω την τιμή του τηλεφωνήματός σου;"

"Θέλω να έρθεις αύριο το πρωί στο μαγαζί, για καφέ." του είπε η Έλσα αυστηρά.

"Δεν μπορώ, έχω δουλειά." απάντησε ξερά εκείνος. Η Έλσα πάντα προσπαθούσε να τον τραβήξει έξω από το καβούκι του, πράγμα που ο Στράτος δεν επιθυμούσε.

"Δεν σε καλώ για κοινωνικές σχέσεις, ερημίτη. Υπάρχει ένα άτομο που θέλει να σου δείξει κάτι που σε αφορά."

"Τι είναι; Γιατί είσαι τόσο μυστηριώδης ;"

"Αύριο το πρωί γύρω στις έντεκα σε περιμένω . Μην τολμήσεις και δεν έρθεις, δε θα σου μιλήσω ποτέ ξανά. Πίστεψέ με είναι κάτι πολύ σημαντικό για σένα." είπε με πάθος η Έλσα.

"Καλά, καλά θα έρθω." ο Στράτος ενέδωσε στην επιμονή της φίλης του.

" Είναι υπόσχεση, έτσι;"τον ρώτησε εκείνη σχεδόν με αγωνία.

"Ναι."

Η Έλσα έκλεισε το τηλέφωνο ικανοποιημένη και μετά σχημάτισε το νούμερο της Νεφέλης και την ενημέρωσε για το ραντεβού.


Η Νεφέλη κρατούσε το κινητό της στο χέρι και περπατούσε αργά κοιτάζοντας τον ορίζοντα.Μετά από το τηλεφώνημα της Έλσας αισθανόταν αναστατωμένη. Η επόμενη μέρα θα ήταν η μέρα που θα έβγαιναν όλα στο φως. Ο Στράτος θα μάθαινε την αλήθεια και αν και είχε αποφασίσει να του κρύψει την ταυτότητά της, ήθελε να δει την αντίδρασή του όταν θα μάθαινε οτι η Δήμητρα είχε γεννήσει το παιδί του.

Το απαλό αεράκι της χάιδεψε το πρόσωπο ενώ το φως της ημέρας είχε αρχίσει να λιγοστεύει. Η Δήμητρα δεν εμφανίστηκε άλλο μετά από το νεκροταφείο.  Κοίταξε γύρω της τον περίβολο του φάρου. Εκεί αισθανόταν γαλήνη. Την προσοχή της τράβηξε μια κόκκινη κορδέλα που ήταν στερεωμένη πάνω σε ένα μέρος από το τοιχάκι.

Ο ΦΑΡΟΣWhere stories live. Discover now