Ο ΦΑΡΟΣ

Κεφάλαιο 35

Ο Μίλτος κοίταξε το χλωμό πρόσωπο της Νεφέλης απέναντί του. Δεν είχε βγάλει κουβέντα όλη την ημέρα.

"Δεν θέλεις να πας να ξεκουραστείς λίγο;" ρώτησε ανήσυχος.

Τα μάτια της έδειχναν πιο μεγάλα επάνω στο τραβηγμένο πρόσωπό της όταν τον κοίταξε: "Μπαμπά, ξέρεις έτσι δεν είναι; Ξέρεις ποια είμαι και ποιοι είναι οι γονείς μου."

Ο Μίλτος στην αρχή έδειξε έκπληξη αλλά μετά κούνησε το κεφάλι του καταφατικά και είπε απλά: "Ναι"

"Γιατί η ... μαμά δεν μου είπε τίποτα; Εσύ; Γιατί δεν μου είπες εσύ τίποτα;"

" Η μητέρα σου, εννοώ η Φανή, δεν ήθελε να μάθεις. Η κατάσταση δεν ήταν απλή και θέλαμε να μας αισθάνεσαι σαν τους πραγματικούς σου γονείς και να σου δώσουμε όλη την αγάπη που ήθελε να σου δώσει και η Δήμητρα.

Όταν πια μεγάλωσες, η Φανή φοβόταν. Φοβόταν οτι αν σου έλεγε την αλήθεια και μάθαινες οτι δεν ήταν η πραγματική σου μητέρα, θα σε έχανε. Πολλές φορές το συζητήσαμε και τσακωθήκαμε γι αυτό. Ακόμη και όταν ήρθες μόνη σου στην Ελλάδα, δεν ήθελε να σου πει την αλήθεια.

Εγώ όμως θεώρησα οτι αυτό που έκανε δεν ήταν σωστό και έστειλα ένα γράμμα στην γιαγιά σου που της εξηγούσα τα πάντα για την Δήμητρα και εσένα. Το μόνο που δεν της αποκάλυψα, ήταν το όνομά του πραγματικού σου πατέρα, επειδή ήξερα οτι είχε οικογένεια και έμενε εδώ.

Τότε ήταν που η γιαγιά σου αποφάσισε να γράψει το σπίτι σε εσένα. Από τότε ζητούσε επίμονα από τη Φανή να σε στείλει για να σε δει, βλέπεις από όταν έχασαν την Δήμητρα η ζωή τους διαλύθηκε και εσύ ήσουν ένα δικό της κομμάτι που θα την παρηγορούσε.

Για του παππούδες σου τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα γιατί η μια τους κόρη σκοτώθηκε, ενώ η άλλη έφυγε, ρίχνοντας μαύρη πέτρα πίσω της και αφήνοντάς τους να πιστεύουν οτι είχε κάνει παιδί εκτός γάμου και θα ζούσε τη ζωή της χωρίς κανόνες.

Ξέρεις οτι δεν μιλούσαν στην Φανή μέχρι που τους στείλαμε τη φωτογραφία του γάμου μας;"

Η Νεφέλη τον κοίταζε αμίλητη. Ο Μίλτος κατάλαβε την άσχημη ψυχολογική της διάθεση.

"Είμαστε κουρασμένοι σήμερα. Ας μιλήσουμε καλύτερα αύριο." είπε με απαλή φωνή ο Μίλτος.

"Ναι, ας πάμε για ύπνο." συμφώνησε και εκείνη. Ο πατέρας της θα κοιμόταν στο δωμάτιο της Φανής.

Η Νεφέλη μπήκε στο δωμάτιό της και έπεσε με τα ρούχα της πάνω από τα σκεπάσματα στο κρεβάτι όμως όσο κουρασμένη και αν αισθανόταν δεν μπορούσε να κοιμηθεί. Το μυαλό της γύριζε στην Φανή. Προσπαθούσε να καταλάβει γιατί είχε φερθεί τόσο σκληρά στην αδερφή της. Η ίδια ποτέ δεν την είχε δει να φαίνεται σκληρά σε κανέναν. Πάντα ήταν ήρεμη και εκείνης της φερόταν με πολύ αγάπη.

Το βλέμμα της τράβηξε η κυμματιστή μορφή της Δήμητρας που είχε αρχίσει να σχηματίζεται μπροστά της.  Εκείνη την κοίταξε για λίγο θλιμμένη και μετά πήγε προς την πόρτα και χάθηκε. Η Νεφέλη σηκώθηκε βιαστικά και την  ακολούθησε στο διάδρομο. Την είδε να μπαίνει στο δωμάτιο του παππού και της γιαγιάς της και μπήκε πίσω της.  Το δωμάτιο έμοιαζε σα να είχε βγει από ταινία εποχής.Τα  γυαλιστερά βαριά έπιπλα σε σκούρο χρώμα,  κυριαρχούσαν μέσα στο εσωτερικό.

Η Δήμητρα στάθηκε δίπλα στην μεγάλη ντουλάπα με τον οβάλ καθρέφτη στην πόρτα και την έδειξε με το δάχτυλό της.

"Θέλεις να βρω κάτι; " ρώτησε η Νεφέλη και άνοιξε την ντουλάπα. Μια μυρωδιά κλεισούρας έφτασε στα ρουθούνια της. Στο εσωτερικό υπήρχαν ακόμηκρεμασμένα τα ρούχα της γιαγιάς της  και στο κάτω μέρος όμορφα διπλωμένες ήταν οι μπλούζες της.

Η Νεφέλη κοίταξε την Δήμητρα που της έδειξε τις μπλούζες και άρχισε να ψάχνει ανάμεσά τους αλλά δεν βρήκε τίποτα. Μετά έβγαλε μία μία τις στοίβες με την μπλούζες και τις ακούμπησε στο πάτωμα δίπλα της. Τελικά στη δεξιά πλευρά της ντουλάπας, πίσω πίσω, καλυμμένος απο μια στοίβα μπλούζες, βρισκόταν ένας μεγάλος καφέ φάκελος.

Η Νεφέλη έπιασε το φάκελο και τον κοίταξε. Δεν έγραφε τίποτα επάνω του. Τον άνοιξε βιαστικά, με φόβο για το τι θα έβλεπε στο εσωτερικό του. Η Δήμητρα την κοίταζε ήρεμη. Μέσα στο φάκελο υπήρχαν πολλά χαρτιά. Για να τα είχε η γιαγιά της φυλαγμένα θα πρέπει να ήταν σημαντικά έγγραφα.

Η Νεφέλη φυλλομέτρησε τα χαρτιά του φακέλου και στο τέλος ανάμεσα από τα υπόλοιπα, έβγαλε ένα επίσημο χαρτί που της τράβηξε την προσοχή και άρχισε να το διαβάζει. Όταν συνειδητοποίησε τι διάβαζε, το στόμα της άνοιξε από έκπληξη.

Το έγγραφο ήταν ένα χαρτί υιοθεσίας. Η γιαγιά και ο παππούς της είχαν υιοθετήσει ένα νεογέννητο κοριτσάκι, ένα χρόνο πριν από την γέννηση της Δήμητρας.

Η Φανή ήταν υιοθετημένη.