Ο ΦΑΡΟΣ

Κεφάλαιο 9

Η Νεφέλη έσωσε ικανοποιημένη το κείμενό της. Η πλοκή του έργου της είχε ξεκολλήσει. Ήταν απόγευμα, τέντωσε τα χέρια της πάνω από το κεφάλι της και κοίταξε έξω. Ο ουρανός είχε γεμίσει σύννεφα.

Μέχρι το μεσημέρι ο Ορέστης δεν της είχε τηλεφωνήσει ακόμη. Αντίθετα ο  Τάκης της τηλεφωνούσε σχεδόν ανα μία ώρα, αναγκάζοντάς την τελικά να κλείσει το τηλέφωνό της για να μπορέσει να τελειώσει το κεφάλαιο.

Έπιασε από το γραφείο το τηλέφωνό της και πάτησε το κουμπί για να το ανοίξει. Αμέσως χτύπησαν αναπάντητες κλήσεις. Όλες ήταν από τον Τάκη. Ίσως τελικά να είχε κάνει λάθος για το ενδιαφέρον του Ορέστη όμως τότε γιατί τη φίλησε;

Το τηλέφωνό της ήθελε φόρτιση. Έβγαλε από την τσάντα της τον φορτιστή και τον έβαλε στην πρίζα δίπλα από το γραφείο. Μετά μάζεψε τον υπολογιστή της και τον έβαλε στην τσάντα του. Θα  πήγαινε στην καφετέρια της Ρένας. Ακόμη ήταν νωρίς. Δεν θα καθόταν άλλο να περιμένει το τηλεφώνημα του Ορέστη.

Περνώντας δίπλα από το γραφείο το πόδι της σκάλωσε στο καλώδιο του φορτιστή και το έριξε στο πάτωμα.

Όταν έσκυψε να το μαζέψει την προσοχή της τράβηξε μια σανίδα στο πάτωμα που προεξείχε. Την έσπρωξε με το δάχτυλό της και έδειξε να κινείται. Με λίγη προσπάθεια την έβγαλε από τη θέση της. Αυτό που είδε στην εσοχή την άφησε έκπληκτη.  Μέσα στην τρύπα που υπήρχε στο πάτωμα υπήρχε ένα τετράδιο. Με συγκίνηση άπλωσε τα χέρια της για να το βγάλει από την κρυψώνα του.

Το περιεργάστηκε εξωτερικά για λίγο. Το εξώφυλλό του είχε πολλά και διαφορετικά λουλούδια σε φόντο ανοιχτό μοβ. Κοίταξε τη φωτογραφία της θείας της στον τοίχο: "Δικό σου είναι;" ψιθύρισε.

Κάθισε στο κρεβάτι και άνοιξε την πρώτη σελίδα. Εκεί υπήρχε μια ζωγραφιά του φάρουμε στυλό. Ήταν πολύ πετυχημένη.

Η θεία της θα πρέπει να είχε ταλέντο στην ζωγραφική. Η αλήθεια ήταν οτι η μητέρα της της είχε μιλήσει ελάχιστα για εκείνη και κάθε φορά έδειχνε να υποφέρει. Η Νεφέλη υπέθεσε οτι ποτέ δεν μπόρεσε να ξεπεράσει το χαμό της αδερφής της και η ίδια δεν ήθελε να την ρωτήσει περισσότερα πράγματα για να μην την στεναχωρήσει αλλά τώρα αφού είχε βρει το ημερολόγιό της θα μπορούσε να μάθει περισσότερα  πράγματα για εκείνη χωρίς να στεναχωρήσει τη μητέρα της.

Γύρισε την επόμενη σελίδα. Η πρώτη ημερομηνία ήταν τριάντα χρόνων πριν δηλαδή τρία χρόνια πριν από τη γέννησή της ίδιας. Οι πρώτες εγγραφές ήταν οι εφηβικές σκέψεις ενός κοριτσιού δέκα έξι χρονών. Τα φλερτ, οι φιλίες  και η καθημερινότητα του σχολείου.