Geç Gelen Aşk (#Tamamlandı)

18.BÖLÜM

Sabah Demir ile uyanmayı beklerken yine benden önce kalkmıştı. Yastıktaki baş izini görmesem dün akşam hayal gördüğümü düşünebilirdim. Tuvalete girdim elimi yüzümü yıkadım, sabahlığımı giydim, mutfağa geçtim. Yine koşmuş, duş almış ve enerjik bir şekilde kahvaltı hazırlıyordu. Bugünki menü sucuklu yumurtaydı. Ben daha yumurta kırmayı bilmezken bu adam mutfakta nasıl bu kadar becerikli oluyordu.

— Günaydın, dedim neşeyle.

— Günaydın, dedi ve saçımın üzerine öpücük bıraktı. Hadi otur soğutma...

— Eee!!! Beraber uyuduk ama sen yine de erken uyanmışsın.

— Yılların alışkanlığı canım. Küçük bir balıkçı kasabasında yaşayınca sabah erken kalkmak zorunda kalıyorsun.

— Haklısın orada gün erken başlıyordur.

— Evet sabah çok erken balığa çıkıyorlar. Geceden attıkları ağları toplamaya. Pancar motorların sesi ile uyanmaya alışmışım....

— Hım!! Özlemiş gibisin bakıyorum, dedim. Güldü;

— Ne yalan söyleyeyim özlüyorum sakinliğini. Buranın kalabalığı, trafiği beni çok yoruyor. Oraya gidince ne demek istediğimi anlayacaksın...Eee!! Sen neler yapacaksın bugün?

— Seninle şirkete gelirim diye düşündüm.

Kaşları havaya kalktı, gayet ukala ve kendinden emin;

— Ne o sevgilinden ayrı kalamıyor musun?

Kızardım. Gülümsedim;

— Bakıyorum Demir Bey size de malzeme çıktı. Ama heveslenme hani şu benim çizdiğim pavyon var ya onu bir kontrol edelim demiştim. Siz yapıma başladınız. Ben de çizimi bitirip ona göre atölyeye sipariş geçeceğim...

— Anladım canım çok iyi anladım da sen şimdi sevgilim olarak mı geleceksin şirkete yoksa Arkan Holding çalışanı mı?

— Öyle birden pat diye sorunca bilemedim ki Demir. Nişanlımı aldatmış, nişanlıyken sevgili yapmış gibi olurum ama öbür taraftan da nişanın yalan olduğunu herkes bilsin istiyorum. Boynuzlanan kadın damgası hiç hoşuma gitmiyor, dedim ve devirdiğim çamın büyüklüğü karşısında sadece yutkundum...

— Özür dilerim her zamanki gibi yine düşünmeden konuştum, dedim yüzüne bakmadan.

— Alınmadım merak etme. Her şeyi o olaya bağlamayı uzun zaman önce bıraktım. Terapistim sağ olsun. Ama bu empati yapamıyorum anlamına gelmez. Hoş değil senin açından. Merak etme biraz zaman geçsin el ele çıkarız basın önüne olur biter, dedi.

Gözlerine baktım gerçekten de kırgın bakmıyorlardı. Bunun üzerine gülümsedim;

— Teşekkür ederim, dedim.

Saate baktım karşıya geçecektik geç kalmamamız için benim hemen hazırlanmam gerekiyordu.

-- Geç kalmak istemiyorsak ben kalkıp hazırlanayım, dedim..

— Yani yine sofrayı kuran kaldırsın diyosun, dedi gülerek.

— Ben sana o işlerden hiç anlamam diyorum. Belki bi ara bana da öğretirsin ama o gün bugün değil geç kalacağız, dedim..

— Peki o zaman inanmış gibi yapayım.. Kuralları unutma, dedi...

— Damarıma basma, dedim.