The Black Island

Hoofdstuk éénendertig

Dana liep op de zuil af en ze tikte voorzichtig tegen de zuil.

"Voorzichtig." Zei Jackie, maar er gebeurde niets.

Dana raakte de diamant aan, maar ook nu gebeurde er niets.

Ze pakte de diamant van de zuil af zonder dat er iets gebeurde.

"We moeten gaan." Zei Jackie en hij draaide zich om naar de deur.

Ze liepen door de jungle. Dana had de diamant in haar tas gestopt. Ze waren op weg naar het roeibootje dat aan de kust van het eiland lag.

"Waar moeten we heen?" Vroeg Antonio die zich probeerde te oriënteren.

"De kust waar Jackie zei dat de boot lag is deze kant op." Zei Parker en hij wees naar links.

"Dan gaan we daar heen. We hebben geen tijd te verliezen." Zei Antonio en hij zette het op een lopen.

Achter de groep klonk een luide brul. Jackie keek achterom en zag niets door het dichte bos. Hij hoorde de voetstampen in de verte.

"Ren." Zei hij en hij duwde Dana vooruit.

"Wat is er?" Vroeg ze.

"Gewoon rennen." Zei hij en de groep begon te rennen.

"Zijn we nog ver van de kust?" Vroeg Jackie die naast Parker rende.

"Nog zo'n tien minuten." Zei Parker en hij sprong over een omgevallen boom.

Bram zag de boom niet en viel. Lorenzo stopte om hem te helpen.

Jackie keek achterom tijdens het rennen en zag de twee grote bomen achter Lorenzo opzij vliegen. De dinosauriër die ze op de heen weg waren ontvlucht sprong achter de bomen vandaan. Hij opende zijn bek en in één hap was Lorenzo van de aardbomen verdwenen. Jackie hoorde het kraken nog achter zich en hij rende nog harder door.

Bram lag op de grond, half onder het bladerdek. Hij keek naar de grote dino poot die vlak naast hem stond. De dino boog zich voorover en keek hem recht aan, maar hij deed niets. Bram begon te beven en stapte achteruit. Er klonk een luide krak van een tak onder zijn voet en de dino opende zijn bek.

Jackie hoorde het geschreeuw van de twee heren achter de bomen en hij bleef maar rennen.

"Niet stoppen." Riep hij en hij rende verder.

"Daar is het!" Riep Parker en hij rende het strand op.

Achter de groep hoorden ze de voetstampen van het reuze wezen door het bos rennen.

"Snel de boot in het water." Zei Jackie en hij en Antonio pakten de boot vast en begonnen te duwen.

Dana smeet alle tassen in de boot en hielp met duwen.

Parker trok een fles uit zijn tas en begon er een papier in te proppen.

"Wat doe je man! Help ons!" Riep Antonio.

De bomen verschoven en de dinosauriër verscheen uit het bos. Hij opende zijn bek en brulde keihard. Hij rende richting de boot.

Parker gooide de fles zo ver hij kon in het water.

Toen rende hij terug naar de dino, waardoor de rest van de groep in de boot konden stappen.

"Ik zie jullie aan de andere kant." Riep hij en hij rende op de dino af. De Dino deed zijn bek open en zijn kop opzij. Hap...

Parker was weg. Het bloed stroomde langs de grote bek van de dino af.

Jackie zag hoe de dino Parker aan stukken scheurde. Hij pakte een peddel en begon samen met Antonio de boot vooruit te duwen. Ze hadden het gered. Ze waren van het eiland af...

De enigste overlevenden van het eiland...

De enigste die van The Black Island af zijn gekomen...

Ze hadden het...

De boot schommelde en de zee werd onrustig. Jackie keek naar het water. Zonder enige aankondiging schoot er een gigantisch monster uit de zee. De kaken om de boot geslagen terwijl de golf van water de boot uit het water gooide. Het beest klapte langzaam zijn bek dicht.

Daarna was het doodstil op het water.

De dino verdween in het niets en eiland was rustig. Het was doodstil.