The Black Island

Hoofdstuk zeventien

Rook vulde langzaam de cabine en het werd bloedheet door de vlammen die langs het vliegtuig omhoog begonnen te slaan. Robbert voelde de hitte en de rook die door zijn neus naar binnen drong, liet hem bij bewustzijn komen. Hij probeerde zichzelf omhoog te trekken, maar iets weerhield hem. Zijn gordel. Hij knipte het dingetje open en probeerde op te staan. Hij had een hevige koppijn en voelde met zijn hand langs zijn voorhoofd. Hij keek naar zijn hand en zag dat deze bloedrood was.

Robbert liep een beetje verdoofd door de cabine heen en liep richting Lorenzo en Elgro die naast elkaar lagen. Ze waren buiten bewustzijn en Robbert schudde Elgro door elkaar.

"Elgro!" Riep Robbert. Er kwam geen reactie. Achter hem hoorde Robbert gestommel en toen hij om keek zag hij dat Antonio uit zijn stoel was opgestaan. Antonio liep richting Jackie en Dana. Robbert schudde Lorenzo door elkaar en deze kwam langzaam bij bewustzijn.

"We moeten hier weg." Zei Robbert, die de gordels van de twee mannen los maakte. Hij hielp Lorenzo overeind en gaf hem de opdracht om Elgro mee naar buiten te slepen.

Antonio had Jackie ondertussen bij zinnen gekregen en probeerde samen met hem Dana wakker te maken. Jackie pakte Dana beet bij haar armen en trok haar door de cabine heen. Antonio rende naar de cockpit en ontweek onder het rennen Sara, die ook probeerde om Mia uit haar stoel te trekken. Antonio trok de deur van de cockpit open en de vlammen kwamen uit alle apparatuur die het vliegtuig konden besturen. John lag achterover in zijn stoel. Zijn schedel was ingedeukt. Alsof hij met zijn gezicht hard op het dashboard was gevlogen. Antonio legde even zijn vingers in zijn nek. Toen hij geen hartslag meer voelde, waren de vlammen groter geworden. Hij stapte achteruit en gooide de deur dicht, maar de rook kwam al onder de deur door.

Antonio rende naar de achterkant van het vliegtuig, waar de rest al bij de deur stond. Robbert probeerde de deur open te maken, maar hij klemde. Hij schopte er met zijn voet tegen, maar niets hielp. Ondertussen zocht de rook zich een weg door de cabine en iedereen begon te hoesten. Antonio keek naar de deur.

"We moeten hem open krijgen!" Riep hij hoestend en ook hij begon tegen de deur te trappen. Jackie legde Dana op de grond en ook hij begon tegen de deur te trappen. Mia, die ondertussen op de grond was gaan zitten, begon harder te hoesten. Ze kon dit niet veel langer volhouden.

Antonio, Jackie en Robbert schopten tegen de deur en uiteindelijk gaf deze mee. De deur vloog tegen de zijkant van het vliegtuig op en de rook zocht zich een weg naar buiten.

"We moeten naar beneden." Zei Antonio, die naar onder keek. Het was zo'n 4 meter tot op de grond, maar er was niets waar ze zich aan konden vastpakken of via naar onder konden klimmen.

"Ik spring wel." Zei Robbert en hij duwde Jackie aan de kant. Antonio tikte Jackie op zijn schouder.

"We moeten kijken of we iets van de lading kunnen redden." Zei hij. Jackie knikte snel en hij keek naar Robbert, die net op de grond was geland. Hij rolde even om, maar krabbelde toen weer overeind.

Antonio ging op zijn buik liggen en Jackie gaf één voor één de bewusteloze mensen aan. Antonio liet ze voorzichtig zakken en daarna liet hij ze los. Robbert ving ze op en viel bij iedereen wel een keer op de grond. Toen Antonio Dana had laten zakken, sprong hij zelf naar beneden.

"Kom op Jackie. We moeten in het laadruim gaan kijken!" Riep hij naar boven.

Jackie keek even zenuwachtig naar beneden, maar toen hij naar Dana keek verdwenen zijn zenuwen en sprong hij zonder aarzeling naar beneden.

Hij verloor even zijn evenwicht toen hij de grond raakte en viel op zijn zij.

"We moeten naar het laadruim." Zei Antonio nogmaals. Robbert ging zitten en deed zijn vest uit. Hij drukte het tegen de wond op zijn hoofd.

"Gaan jullie maar. Ik let wel op de rest." Zei hij.

Jackie liep achter Antonio aan. De voorkant van het vliegtuig stond in vuur en vlam, maar de achterkant was nog niks aan.

Antonio opende de laadruimte en samen snelden ze naar binnen. Ze pakten alle tassen en smeten ze naar buiten. Zonder er bij na te denken wat er allemaal in zat.
De grote kisten trokken ze samen naar buiten en van daaruit begonnen ze de tassen één voor één richting Robbert te slepen.

Robbert lag achterover naast de andere. Hij hield de doek strak tegen zijn voorhoofd.

"En?" Vroeg hij.

"Alles was nog intact." Zei Antonio.

"Mooi." Zei Robbert.

"We moeten weg van het vliegtuig." Zei Jackie.

Robbert en Antonio keken hem even vragend aan.

"Als dat ding ontploft, dan trekken we de aandacht hier. Er zullen dan een hoop ongewenste gasten komen." Zei Jackie. Antonio knikte.

"Hij heeft gelijk." Zei hij.

"We moeten de rest wakker maken." Zei Robbert. Antonio en Jackie knikten en ze liepen terug naar het vliegtuig om de rest van de lading te halen.

Jackie pakte twee tassen van de grond. Hij draaide zich om en zag dat Antonio zijn wapen aan het laden was. Hij had een handgeweertje in zijn hand. Een gewone revolver, maar die dingen konden toch flink schade aanrichten.

"Zullen we niet eerst alle vracht in veiligheid stellen?" Vroeg hij.

Antonio keek op van zijn bezigheid.

"Dit is misschien wel de belangrijkste vracht wat je hier nodig hebt." Zei hij.

Jackie lachte even en schudde zijn hoofd.

"Wat meen je dat allemaal in deze jungle zit?" Vroeg Antonio terwijl hij Jackie zijn schouder beet pakte.

"Het is duidelijk Antonio, laat me los." Zei Jackie. Antonio trok zijn hand terug en hij ging verder met het laden van het pistool.

Jackie hief één tas op zijn rug en met de andere in zijn hand, liep hij terug naar Robbert.

Robbert zat rechtop en hij had de rest van de groep ook rechtop gekregen. Iedereen was wel nog een beetje verdwaasd, maar ze waren bij bewustzijn en dat was het belangrijkste.

Jackie gooide de tassen op de grond en keek naar Dana.

"Gaat het een beetje?" Vroeg hij aan iedereen.

Iedereen knikte, maar hij kon zien dat het niet zo was. Ze moesten hier weg.

Ze moesten in veiligheid gebracht worden, maar waar moesten ze naartoe? Waar zaten ze op het eiland?

Elgro en Lorenzo hadden 2 tassen uitgepakt en waren begonnen met het in elkaar zetten van machinegeweren. Ze hadden de apparaten al ver in elkaar en waren nu bezig met de munitie.

"Wat gaan we nou doen?" Vroeg Mia.

"We moeten hier weg. In veiligheid." Zei Jackie.

"Ja maar ik bedoel. We hebben geen idee waar we zijn op het eiland en we hebben geen gids bij ons." Zei ze.

"Ja we zijn gewoon een levende prooi." Zei Sara.

"Zolang we deze jongens hebben, zijn we geen prooi." Zei Elgro en hij gaf Sara een machine geweer. Ze lachte even, maar hij kon aan de blik in haar ogen zien dat ze doodsbang was.

Er klonken ineens luide knallen over het eiland. Niet ver bij hun vandaan. Jackie keek geschrokken om.

"Antonio." Riep hij en Jackie zette het op een lopen. Hij rende om het vliegtuig heen en keek naar de plek waar Antonio net nog gestaan had.

Elgro en Lorenzo kwamen achter hem aangerend.

"Wat is er?" Vroeg Lorenzo snel.

"Hij is verdwenen." Zei Jackie.

"Antonio, is weg." Zei hij nogmaals en hij zakte op de grond.