Group Assignment/Hunho

5.Bölüm

Arkadaşlar Junmyeon yazmak inanın ki zor geliyor bu yüzden Suho olarak yazmaya devam edeceğim. Aklınız karışmasın ❤

Sehun ertesi gün sevinçle okula geldiğinde gözü Suho'yu arasa da bulamadı. Kendi sırasını es geçerek Suho'nun tek oturduğu sıraya doğru ilerledi. Sıraya iyice yayıldıktan sonra ellerini sırada ve sırayla bitişik olan duvarda gezdirdi.

Suho dokunmuştu oralara ve bunu bilmek bile Sehun'u heyecanlandırmaya yetiyordu. Kafasını sırada birleştirdiği kollarının üstüne koyup gözlerini kapattı.

"Sehun." ... "Sehun." ... "OH SEHUN!"

Sehun sonunda kafasını kaldırınca elleri belinde olan Suho'yu görüp gülümsedi. Sıradan kalkmaya niyeti yok gibiydi. "Oh Sehun, sıramdan kalkma şerefinde bulunur musunuz?"

Sehun gülümseyerek baktı. "Hayır. Sonuçta senin sıran benim sıram."

Suho sinirlenmeye başlasa da güldü. "Sehun lütfen sıramdan kalk."

Ve bitmişti. Sehun o gülümsemeyi gördükten sonra Suho ona intihar etmesini söylese bile kabul edebilirdi. Hızla itaat edip oturduğu yerden kalktı ve çantasını alıp kendi sırasına ilerledi.

Suho ise kahkaha atmamak için kendini tutup sakince yerine oturdu.

***

Kyungsoo sınıfa girdiğinde 4 yıldır değiştirmediği yerine gitmeyi reddedip Jongin'in yanına ilerledi. Jongin onun bu tarafa gelmesini beklemişti zaten ama yine de içindeki 'aşırı' duyguya engel olamayıp genişçe gülümsedi.

Ayağa kalktı ve Kyungsoo yanına gelene kadar o şekilde bekledi. Kyungsoo gelince ise dudaklarına çok büyük bir özlem içeren uzun bir öpücük bırakmıştı.

"Jongin. Sınıfta şey etmesen olur mu? Utanıyorum ve dün öğretmenin dediklerini hatırla" Kyungsoo kırmızı yanaklarıyla söylediğinde Jongin o yanakları ısırmamak için kendini tuttu.

"Kyungsoo, karşımızda müdür dahi olsa seni öpeceğimi biliyorsun değil mi?" Soo'dan aldığı onayla devam etti. "O zaman deme öyle. Arada derste falan dayanamazsam öğretmen bakmıyorken öperim seni. Yanaklarını kırmızılaştırma! Sınıftaki salaklar bakar ve tatlı bulurlar. Sonra ben de katil olurum. Hapisteyken bana arada ev yemekleri getirmeni isterim."

Kyungsoo Jongin'in kıskançlığına ve tatlılığına sırıttı. "Pekala Jongin şimdiden en sevdiğin yemekleri söylesen iyi olur çünkü sen her ağzını açtığında veya bana temas ettiğinde yanaklarım kırmızı ruj sürülmüş gibi olmaya devam edecek."

Jongin kahkaha atıp Kyungsoo'nun burnuna küçük bir öpücük kondurmuştu.

***

Yifan ve Yixing o günden sonra hep birlikte takılmışlardı ve Yixing arkadaşlarını ihmal ettiğini bile düşünmemişti. Yifan yanındayken başka bir şeyi umursayamıyordu.

"Yixing"

"Hm?"

"Sana olanları anlattığımda, niye birden kabul ettin?"

Yixing bir süre yanaklarını şişirip düşündükten sonra konuşmaya başladı. "Çünkü Fan öyle konuştun ki, kalbimin de aklımın da tüm hakimiyetini eline aldın. Beni bu denli sevebilecek birinin olmasını beklemiyordum. Hele ki o kişinin sen olmasını hiç beklemiyordum. Ama şu an sevgilimsin."

Yifan kıkırdayıp yüzüne muzip bir gülümseme yerleştirdi. "Bir daha söyle"

"Neyi?" Yixing saflıkla sorunca Yifan onun gamzesi olduğu yeri okşadı. "Neyinim ben senin?"