21 | je kunt me al noemen

1K 98 90
                                    

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

MATEO HIELD ME GOED in de gaten toen we een aantal dagen later met een grote groep naar een gala-kledingwinkel gingen, want er zat een schoolfeest aan te komen en de meeste van ons geloofden heilig in uitstelgedrag.

"Ik voel me er wel kut over dat je wiet moest roken van Nolan, maar Mateo is tenminste jaloers en laat je niet meer uit zijn zicht," giebelde Michelle.

Ik rolde met mijn ogen. "Ik moest helemaal niets. Ik wilde hem aan de praat houden en ik vroeg om het eerste wat in me op kwam. Misschien ben ik een beetje impulsief, maar ik kan wel zelf denken."

Douglas klopte me op mijn rug. "Bij nader inzien zou je dat 'zelf denken' misschien een beetje moeten minderen. Voor je het weet, zit je cocaïne te snuiven in een hoerenhuis met Nolan of Dae als je pooier."

Ik wierp hem een vernietigende blik toe. "Wat fijn dat je zoveel vertrouwen in me hebt."

We liepen naar het eerste rek met smokings toe en Michelle trok er gelijk een uit. "Deze, en dan met een rode stropdas! Tenminste... wat doet Shadow aan? Jullie moeten wel matchen."

Ik keek wild om me heen, maar de rest van de groep was uitgespreid over de winkel en verwikkeld in hun eigen gesprekken.

"Niet zo hard," snauwde ik toch, waarna ik zuchtte. "Ik denk niet dat ik samen met Shadow ga. Ik heb zijn gezicht nog niet eens gezien, het lijkt me sterk dat dat in de aankomende dagen gaat veranderen."

Ze pruilde. "Je kunt het altijd proberen. Waarom vraag je Mateo niet of jullie samen kunnen gaan? Onder de 'gewoon als vrienden' dekmantel?"

"Als je als jongen zijnde een andere jongen die je niet zo goed kent mee naar een schoolfeest vraagt, is het véél te verdacht om te doen alsof je gewoon als vrienden gaat," wierp ik terug.

"Dan vraag je of hij met ons gaat," zei Michelle, en ze gebaarde tussen haar en Douglas. "Dan gaan we met zijn vieren. Als vrienden. Hoe klinkt dat?"

Douglas knikte. "Dat is best een redelijk idee, toch?" Hij leek er niet al te blij mee, maar dat was ik ook niet.

Michelle duwde me echter al in Mateo's richting voordat ik kon protesteren. "Hup, ga die heerlijke kerel aan de haak slaan, fikkie!"

Ik wierp haar een boze blik toe, maar liep toch naar Mateo, die alleen bij een bak met stropdassen stond. Hij was een paarse en een rode intensief aan het inspecteren.

"De rode," zei ik, waardoor hij opschrok. "Tenminste, ík ga een rode dragen, want het is een leuke kleur en ik denk dat het jou ook wel zou staan."

Hij glimlachte alsof ik hem zojuist een langverwacht cadeau had gegeven. "Dankjewel." Hij gooide de paarse net iets te wild terug in de bak. "Dus..."

"Dus..." herhaalde ik.

"Weet je al met wie je naar het schoolfeest gaat?" vroeg hij langzaam. Zijn wangen waren rood en hij ontweek mijn blik.

Ik beet op mijn lip. "Nou, grappig dat je het vraagt. Douglas, Michelle en ik gaan dus een soort van als groep, weet je wel? En we dachten misschien dat jij het ook wel leuk zou vinden om mee te gaan."

Mateo's grijns kwam terug. "Echt? Ja, dat zou heel leuk zijn. De andere jongens hebben allemaal dates, dus, nou ja, die wilde ik verder niet lastig vallen."

"Ja, same." Mijn hart klopte in mijn keel.

"Hoe gaat het nu met je?" vroeg Mateo, voordat ik iets anders kon zeggen. Zijn ogen waren donker geworden. "Na wat Bythesea deed, bedoel ik. Als je naar de politie wil maar je durft niet alleen, wil ik best met je mee. Hij zou hier echt niet mee moeten wegkomen."

Mijn gezicht werd warm. "Zo erg was het niet. Ik ben er wel weer overheen."

"Waarom was je überhaupt met hem aan het praten? Dwong hij je?" probeerde Mateo nogmaals.

Ik schudde mijn hoofd. "Hij is het vriendje van mijn zus, dus ik wilde gewoon even polshoogte nemen. Het was stom. Voordat ik het wist, had ik een joint in mijn mond. Maar het was echt niet zo erg. Gewoon een beetje hoofdpijn en vermoeidheid, meer niet."

Uit het niets pakte Mateo mijn hand vast. Zijn warme, zachte vingers streelden over mijn huid. "Misschien is het beter als je voortaan uit zijn buurt blijft. Hij staat erom bekend dat hij mensen pijn doet. Als hij je iets doet omdat hij een hekel heeft aan mij, vergeef ik dat mezelf nooit."

Denken was opeens heel, héél moeilijk geworden. Zijn gezicht was dichtbij, de geur van mannendeodorant prikte in mijn neus en zijn donkere ogen boorden zich in de mijne.

"Oké." Ik kuchte. "Wat weet je eigenlijk allemaal van Nolan? Waarom hangt hij rond op onze school? Hij is toch bijna twintig?"

"Bijna eenentwintig," verbeterde Mateo me. "Hij is een assistent in het kunstprogramma op school. Tenminste, dat is alles wat de wet lijkt te zien. Het is gewoon een dekmantel; hij dealt en gebruikt drugs in en rondom de school, hij mishandelt mensen fysiek en mentaal, hij is verslaafd aan alcohol en er gaan zelfs geruchten dat hij wel eens mensen heeft verkracht of vermoord."

Mijn mond was open gevallen. "Maar dat moet betekenen dat hij mijn zus bedreigd heeft, toch? Want ze zou nóóít vrijwillig een relatie beginnen met zo'n soort persoon."

Mateo haalde zijn schouders op. "Ik weet het niet, Nathan, maar als er iets aan de hand is, zal ze het je vroeg of laat vast wel vertellen. Ik denk niet dat je haar kan overtuigen om hem niet meer te zien, want naar mijn ervaring worden meisjes dan alleen maar koppiger." Hij grimaste. "Ik heb ook een oudere zus, namelijk, en zij blijft niet uit de buurt bij mannen die ik slecht voor haar vind."

Ik drukte mijn kiezen op elkaar. "Je hebt vast gelijk," mompelde ik, maar ik was er niet blij mee.

Mateo stapte dichter naar me toe, waardoor zijn warme adem in mijn gezicht sloeg. "Zolang jij maar niet bij hem in de buurt komt, kan ik met een gerust hart slapen, oké?"

"Oké," was alles wat ik over mijn lippen kreeg.

Mateo glimlachte, kneep even in mijn hand en liep toen weg met de rode stropdas tegen zich aan gedrukt.

Niet veel later verscheen Michelle aan mijn zijde. "Je kunt zeggen wat je wil," giechelde ze, "maar als dát geen flirten was, weet ik het ook niet meer." 

------------

Is it a date, or is it a date? What could possibly go wrong??? A lot. I'm telling you. A LOT.

Stem en reageer :)

♥ Bedankt voor het lezen

Droomprins Gezocht [oud]On viuen les histories. Descobreix ara