Droomprins Gezocht [oud]

19 | een andere jou

MIJN EERSTE DATE met een jongen gaf me meer hartkloppingen dan ik verwacht had. Het was niet eens een lastige date, want een film zorgde ervoor dat je amper kon praten en je kon elkaars gezicht meestal niet eens goed zien.

Ik had het lef niet gehad om Shadow vandaag te appen. Op dit moment wilde ik nog niet weten of hij wel of niet Mateo was, want dat zou deze hele avond óf kunnen verpesten, óf heel ongemakkelijk kunnen maken. Het feit dat ik Mateo zogenaamd 'amper kende' was al erg genoeg.

Terwijl ik in de hal van de bioscoop op Mateo wachtte, vroeg ik me af of ik niet iets anders aan had moeten doen. Ik had gewoon dezelfde kleding aan als die middag, dus ik was niet bepaald date-achtig gekleed. Aan de andere kant gaf het alleen maar meer druk als ik een nette blouse had aan gedaan, dus waarschijnlijk was het maar beter zo.

Mateo liep amper twee minuten later naar binnen. We waren allebei vroeg, maar blijkbaar wilden we ons van onze beste kant laten zien.

Hij stak zijn handen in zijn zakken en keek me met een lichte blos aan. "Enig idee naar welke film je wil?" vroeg hij zacht, waarna hij naar de posters op de muur knikte.

Uiteindelijk besloten we om naar een science fiction film te gaan die al een paar weken uit was, zodat er zeker plaats zou zijn in de zaal en het misschien ook niet al te druk was. Er was geen sprake van 'laat mij alles maar betalen'; we verdeelden de kosten eerlijk over zowel de kaartjes als het eten en drinken.

"Nate?" vroeg een bekende stem achter me. Ik draaide me met een ruk om en oog in oog kwam te staan met Lucy. "Oh mijn god, ik had géén idee dat jij ook hier zou zijn!"

Mijn ogen schoten naar Nolan, die een arm om haar heen had geslagen en dwars door me heen leek te kijken. Hij had zijn zonnebril afgezet omdat het simpelweg te donker was in deze ruimte, waardoor ik contact maakte met zijn stormachtige grijze ogen. Hij leek net zo zielloos als ik me voorheen had voorgesteld.

Ik trok mijn mondhoeken geforceerd omhoog. "Toen je zei dat je uitging met vrienden, had ik ook niet verwacht dat het eigenlijk een date zou zijn met deze klootzak."

Nolan toonde geen enkele emotie. "Spaanse flikker, broer van Lucy," raspte zijn stem terwijl hij ons beiden ongeïnteresseerd toeknikte.

"We hebben namen. Mateo en Nate. Ik denk dat de wiet je geheugen heeft aangetast," snauwde ik. Zelfs nu danste het nog om hem heen alsof hij een fabriek was die het milieu wilde verwoesten.

Hij leek echter nog steeds niet onder de indruk. "Daten met een gastarbeider. Leuk," merkte hij op.

Mateo zette een dreigende stap naar hem toe. Hij kneep zo hard in zijn colafles dat zijn knokkels wit werden. "Wáárom probeer je dat greintje respect niet even uit je kleine teen te halen zodat je niet overkomt als een vieze klootzak?"

"Jongens!" smeekte Lucy, terwijl ze haar hand op Nolans borstkas plaatste. "Laten we geen ruzie gaan zoeken in een bioscoop, oké? Mensen zijn al aan het staren." Ze richtte haar blik op mij. "Kijk, dit is dus precies de reden dat ik je niet heb verteld dat ik op een date ging met Nolan. Je was weer boos geworden en had je zorgen gemaakt zonder goede reden."

Ik rolde met mijn ogen. "Whatever. Jullie gaan toch niet naar dezelfde film als wij, hoop ik?" vroeg ik vervolgens, waarna mijn gezicht warm werd. "Het is trouwens ook geen date."

Lucy knikte naar de poster met de film waar zij naartoe gingen en het was gelukkig inderdaad een andere. Ik werd al misselijk van het feit dat Nolan zijn arm om Lucy heen had geslagen, maar als ze voor ons zaten en hij haar durfde te zoenen, zou ik dat beeld echt nooit meer uit mijn hoofd krijgen.

Mateo plaatste zijn vrije hand op mijn arm. "Zullen we dan maar gaan?" vroeg hij met een lieve glimlach.

Mijn eigen mondhoeken trokken op en ik knikte. Mateo wierp nog een laatste vuile blik op Nolan en trok me vervolgens mee naar de juiste zaal. Nu was mijn enige taak nog om niet te veel te denken aan wat Nolan met Lucy aan het doen was.

*

Vier uur later stonden we weer buiten de bioscoop. "Kan ik je misschien een lift geven? Of ben je hier met je eigen auto gekomen?" vroeg ik aan Mateo.

We hadden—zoals ik al voorspeld had—niet echt veel gepraat en ons vooral op de film gefocust. Het was een fijne manier om te daten, omdat lange stiltes ongemakkelijk waren en ik hem niet constant terloops aan hoefde te kijken.

Maar ik baalde ergens ook wel weer. Hij had niet eens geprobéérd om mijn hand vast te pakken. Natuurlijk had ik het lef ook niet gehad, maar nu wist ik nog niet zeker of hij Shadow was. En als ik het hem via de app zou vragen, zou hij toch geen eerlijk antwoord geven.

En ik kon het hem nu ook niet vragen, want als ik er alleen maar aan dácht verscheen er een brok in mijn keel die het me moeilijk maakte om in volledige zinnen te spreken.

Hij glimlachte naar me en schudde zijn hoofd. "Nee, dat hoeft niet. Ik krijg een lift van... uh, mijn zus. Ze is hier in de buurt aan het winkelen, dus ik heb ergens in het centrum met haar afgesproken."

"Oké," zei ik, waarna ik mijn ogen neersloeg. "Dat was... leuk. Dat kunnen we misschien nog wel een keer doen—als je wil, natuurlijk."

Met meer vuurwerk. Héél veel vuurwerk. Maar hoe kreeg ik dat nou weer voor elkaar?

"Graag," reageerde Mateo, waarna hij op zijn onderlip beet en zijn blik afwendde. "Ik zou dit heel graag nog een keer willen doen."

Terwijl ik naar mijn auto liep, belde ik Michelle. "Hoe was je date?" gilde ze in mijn oor.

"Best goed," mompelde ik, "maar het was niet echt een date. Er was geen vuurwerk. Hij probeerde niet eens mijn hand vast te pakken." Ik aarzelde. "Ik snap natuurlijk dat hij zijn identiteit als Shadow geheim wil houden, maar... jij weet vast wel hoe ik ervoor zorg dat hij... je weet wel."

Ze hapte naar adem. "Oh, je wil hem een beetje motiveren. Dan heb ik goed nieuws voor je. Ik denk dat ik precíés weet hoe je dat voor elkaar kan krijgen."

Ik opende mijn auto en nam plaats achter het stuur. "Nou?" vroeg ik, terwijl ik de deur sloot.

"Jaloezie is een wondermiddel. En waar komt jaloezie van? Haat." Ik kon de grijns in haar stem horen. "Dus laten we zeggen dat je met iemand praat waar Mateo een hekel aan heeft. Hij wordt jaloers en wil er koste wat het kost voor zorgen dat je dat nooit meer doet. Dus hij is gemotiveerd om zijn gevoelens duidelijk te maken en heb je zo zijn tong in je mond."

Ik fronste. "Maar Mateo is super aardig. Is er echt iemand die hij haat?"

Michelle lachte zoals een slechterik in een Disneyfilm zou doen. "Drie woorden: Nolan. Fucking. Bythesea."

------------

Dit zou nog wel eens interessant kunnen worden. Waar zou Nathaniel in godsnaam met Nolan over kunnen praten om Mateo jaloers te maken? ;)

Stem en reageer! :)

♥ Bedankt voor het lezen