Droomprins Gezocht [oud]

H2 | welkom bij de zwarte parade

LUCY GOOIDE DE AUTODEUR opgewekt open. "Je hoeft me niet te komen halen. Ik heb afgesproken met vrienden. Waarschijnlijk ben ik ook niet met het avondeten thuis, maar mam is toch werken en jij zal er ook wel niet zijn." Ze gaf me een samenzweerderig glimlachje.

"Ik ga naar Gabriels huis voor pizza," bevestigde ik met een zucht. "Met wie heb je afgesproken? Lisanne?"

Ze liet haar armen langs haar zij vallen en pruilde geïrriteerd. "Nate," begon ze op zeurderige toon, "bemoei je er niet mee. Laten we ons gewoon allebei focussen op ons eigen leven."

Ik rolde met mijn ogen. "Natuurlijk. Wees wel voorzichtig, oké?"

Als reactie gooide ze de autodeur dicht. Ik staarde voor enkele seconden naar het zonnige veld en naar de meisjes die Lucy op stonden te wachten voordat ik de parkeerplaats af reed en op weg ging naar het huis van Gabriel, waar mijn vrienden waarschijnlijk al op me zaten te wachten.

* * *

"Nate!" Gabriel klopte me op mijn rug. "Goed dat je er bent. De meiden zijn er ook." Hij wees afgeleid naar de woonkamer.

Ik volgde hem door de hal die vol hing met schilderijen, waarna ik zicht kreeg op de banken in de woonkamer. Hoofdcheerleader Michelle was aanwezig met haar twee luide vriendinnen, en zelfs Douglas—iemand die een hekel had aan dit soort onderonsjes—had een plaats gevonden op een zetel.

"Hé Nate!" kirde Michelle opgewekt, terwijl ze lichtelijk wild naar me zwaaide. Haar korte bruine haren zwierden ongecontroleerd om haar gezicht.

"Hé, Michelle." Ik forceerde een glimlachje en plofte vervolgens op de bank naast Clara-Seraphina, die beter bekend stond als 'CS'.

Ze had ongeveer dezelfde tint bruine huid als Gabriel, waardoor mensen er soms vanuit gingen dat ze broer en zus waren. CS had er een mooie uitleg voor: "Omdat we allebei zwart zijn, zullen we wel familie zijn. Alle zwarten zijn familie van elkaar, is het niet?" snauwde ze dan met een scherpe, ziedende blik.

CS mocht me niet, maar dat betekende niet zoveel, want ze mocht niemand. Ze had haar lange benen over elkaar geslagen en kauwde agressief op haar kauwgom terwijl ze driftig op haar mobiel tikte. Ze gunde me enkel een kille blik toen ik plaatsnam naast haar.

"Dat je hier nog bent, nadat je zo ver heen was gisteren. Ik dacht bijna dat je in een sloot langs de weg zou liggen," joelde Nico, die zijn arm om Teresa heen had geslagen.

Ik staarde de brunet even berekend aan voordat ik glimlachte. "Ik ben ook best moe, maar door een overdosis pijnstillers kan ik er nog wel een paar uur tegenaan."

Meestal deed Nico heel verdacht als hij iets achter hield, maar nu viel dat verrassend mee. Ik haalde voorzichtig mijn mobiel uit mijn broekzak en sloeg mijn ogen nog een keer op, maar hij had zich alweer op Teresa gericht.

NATE
Als je Nico bent, ben je dom genoeg om nu die mobiel mee te hebben waarmee je me lastigvalt.

Ik keek omhoog zodra ik het berichtje verstuurd had en wachtte een paar seconde gespannen tot Nico zou reageren, maar hij bewoog niet en bleef doorgaan met zijn verhaal over hoe hij het winnende punt scoorde enkele weken geleden. Niets dat erop wees dat hij een bericht binnen had gekregen.