11 | afvalligen

1.3K 99 83
                                    

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

NA VERSCHILLENDE BERICHTEN van Shadow waarin hij me smeekte om met hem te skypen, besloot ik eindelijk in te stemmen. Ik kon het al amper aan om hem de gehele zaterdag af te blijven wijzen, dus zat ik zondagavond toch voor mijn laptopscherm met mijn webcam aan.

"Dit is alleen maar zodat je stopt met me al die smeekberichtjes sturen," waarschuwde ik hem meteen. "Ik heb je echt nog niet vergeven of zo."

DarkShadow69: Nou ja, nu ik je eindelijk zo ver heb gekregen om contact met me te hebben, krijg ik vast ook wel een uitleg over waarom het nou zo erg was dat ik je kuste... het kan nooit de eerste keer zijn dat dat gebeurde, dus waarom was het een catastrofe?

"Weet ik veel," snauwde ik. "Je kust iemand toch niet zomaar? Ik ben zeker niet preuts en heb met mensen getongd, maar ik kende hen tenminste. En ik heb jou nog niet eens ooit gezien en je kust me gewoon al."

DarkShadow69: Je leek het echter wel fijn te vinden. Je trok niet weg—je leek eerder teleurgesteld toen ik wegtrok.

"Ik was dronken," was mijn zwakke tegenargument, waarna ik mijn hoofd schudde. "Laat maar. Ik ben hier om meer antwoorden te krijgen van jou, niet om allemaal dingen over mezelf te vertellen. Dus, Shadow, vertel me eens met hoeveel mensen jij seks hebt gehad."

DarkShadow69: Drie personen, voor zover ik me herinner.

Ik beet op mijn onderlip en liet mijn ogen naar de lens van mijn webcam glijden. "Dat had ik vast van je kunnen verwachten," gaf ik toe. "Seks en drugs gaan vaak goed samen." Mijn stem klonk nu extreem verwijtend.

DarkShadow69: Je rook de wiet.

Geen ontkenning. Ik wist niet zeker of ik het verwacht had of gewoon simpelweg had gehoopt zodat ik nog bozer op hem kon zijn. Als antwoord kon ik hem alleen maar een kort knikte geven alvorens ik mijn blik afwendde.

DarkShadow69: Ik weiger te luisteren naar een preek over hoe ik mijn leven moet leven. Wie zegt dat ik überhaupt gerookt had? Het hele feestje was een walm van drugs. Ik ben echt niet verslaafd.

"Weet je wie dat ook zeggen?" vroeg ik hem met een verveelde blik, maar ik wachtte niet op een antwoord. "Juist, mensen die verslaafd zijn en in een afkickkliniek thuishoren. Je verkloot je hele lichaam met die rotzooi."

Ondertussen draaide mijn hersenen overuren. Mensen zoals Gabriel en Nico die ik al mijn hele leven goed kende, zouden niet in staat zijn frequent wiet te roken zonder dat ik het merkte. Maar misschien iemand als Mateo, die ik nog vrijwel niet gesproken had, of Kevin...

DarkShadow69: Het spijt me, vader. Wil je ook nog iets zeggen over mijn wiskundecijfer, of was dit alles?

Ik sloeg mijn armen over elkaar en kneep mijn ogen tot spleetjes. "Je neemt me echt totaal niet serieus, of wel? Door de drugs ga je rare dingen doen, zoals willekeurige mensen zoenen. Nummertje hoeveel was ik die avond? Drie? Zeven? Twaalf? Hoe kan ik je vertrouwen als je me opeens kust terwijl je zo stoned bent als een garnaal? Ik wil je leren kennen, ik wil weten wie je bent. Ik wil je vértróúwen voordat ik zoiets met je doe. Begrijp je dat?"

Droomprins Gezocht [oud]Where stories live. Discover now