Ο ΦΑΡΟΣ

Κεφάλαιο 9

Η θεία της είχε ταλέντο στην συγγραφή. Ο λόγος της έρεε και διαβαζόταν ευχάριστα. Κάποια στιγμή οι εγγραφές σταμάτησαν και ξεκινούσαν ξανά μετά από ένα μήνα.

'Νομίζω οτι είμαι ερωτευμένη. Εκείνος με πλησίασε στο σχολείο. Μου αρέσει τόσο πολύ καιρό που δεν μπορώ να πιστέψω οτι τελικά μου μίλησε. Η καρδιά μου χτυπούσε σαν τρελλή όταν μου είπε οτι με παρακολουθούσε πολύ καιρό μέχρι να βρει το θάρρος να μου μιλήσει. Συμφωνήσαμε να είμαστε ζευγάρι αλλά να μην το  μάθει κανείς προς το παρόν λόγω του μπαμπά. Αν ο μπαμπάς  μάθει κάτι τέτοιο δεν ξέρω τι μπορεί να κάνει.

Είμαι όμως τόσο χαρούμενη, που δε μπορώ να σκεφτώ τίποτα άλλο πέρα από εκείνον. Δυστυχώς φέτος θα δώσει εξετάσεις και σίγουρα θα περάσει σε κάποια καλή σχολή αφού είναι άριστος μαθητής. Θα πάει να ζήσει τη φοιτητική ζωή. Θα με ξεχάσει τότε;'

Η Νεφέλη γύρισε τη σελίδα για να διαβάσει την επόμενη όμως το χτύπημα στην πόρτα την διέκοψε: "Νεφέλη;"

"Μια στιγμή μαμά. "  Έτρεξε και έβαλε το βιβλίο στη θήκη του υπολογιστή και έβαλε το σανίδι στη θέση του.  Μετά άνοιξε στη μητέρα της.

"Τι έκανες; " Μάζευα τον υπολογιστή μου γιατί λέω να πάω μια βόλτα στην καφετέρια. Θέλεις να έρθεις;"

Η Φανή την κοίταξε με ένα περίεργο βλέμμα: " Μπα θα καθίσω εδώ. Αργότερα θα μου τηλεφωνήσει και ο πατέρας σου. "

Στο δρόμο προς την καφετέρια σκεφτόταν το ημερολόγιο της θείας της . Ποιο να ήταν άραγε το αγόρι το οποίο ερωτεύτηκε και γιατί δεν ανέφερε το όνομά του; Υπέθετε οτι η θεία της δεν ήθελε σε περίπτωση που κάποιος διάβαζε το ημερολόγιό της να ανακαλύψει το όνομα του αγαπημένου της.

Όταν μπήκε στην καφετέρια, η Ρένα πήγε αμέσως κοντά της: "Καλησπέρα. Σε περίμενα το πρωί για καφέ."

"Το πρωί κάθισα να δουλέψω λίγο. "

Εκείνη την ώρα μια γυναίκα κοντά στα πενήντα μπήκε στο μαγαζί και η Ρένατη φώναξε:

"Έλα μαμά, έλα να γνωρίσεις την κόρη της Φανής Στεφάνου. "

Τα μπλε μάτια της γυναίκας την κοίταξαν με ενδιαφέρον αλλά μια περίεργη σκια φάνηκε μέσα τους.

"Είσαι η κόρη της Φανής;"

"Ναι"

" Εγώ ήμουν φίλη με τη μητέρα σου και τη θεία σου. Είναι εδώ η μητέρα σου;"

"Ναι, θα φύγει σε λίγες μέρες. "

Η γυναίκα την κοίταξε με ένα ανεξιχνίαστο ύφος : "Πες στη μαμά σου  χαιρετισμούς από την Έλσα."

Η Νεφέλη μπερδεύτηκε γιατί ενώ τα λόγια της Έλσας έδειχναν φιλικά, το ύφος της ήταν προειδοποιητικό, σχεδόν απειλητικό.

"Εεε μήπως θα θέλατε να έρθετε σπίτι για να τη δείτε και να πιείτε έναν καφέ; Δε βγαίνει και πολύ τελευταία." είπε διστακτικά.

"Το φαντάζομαι. Μπα δε νομίζω οτι θα είναι καλό να ειδωθούμε από κοντά. Βλέπεις την τελευταία φορά που συναντηθήκαμε τσακωθήκαμε."

"Μετά από τόσα χρόνια αποκλείεται να το θυμάται." η Νεφέλη δεν μπορούσε να ερμηνεύσει την αλλοπρόσαλη συμπεριφορά της Έλσας. Ακόμη και η Ρένα που καθόταν απέναντί της έδειχνε να απορεί με τη μητέρα της.

"Υπάρχουν μερικά πράγματα που δεν αλλάζουν, όσα χρόνια και αν περάσουν."

Εκείνη την στιγμή στο μαγαζίμπήκε ο Ορέστης . Η Έλσα πήγε κοντά του και αφού μίλησαν για λίγο έφυγε κουνώντας τους το χέρι για χαιρετισμό. Μετά ο Ορέστης κατευθύνθηκε προς το τραπέζι τους σοβαρός.

Η Ρένα καταλαβαίνοντας οτι θα έπρεπε  να τους αφήσει μόνους, πήγε στο μπαρ. Ο Ορέστης κάθισε συνοφρυωμένος και η Νεφέλη τον κοίταξε με απορία : "Έγινε κάτι; Γιατί είσαι έτσι;"

"Πήγα να κάνω μια συζήτηση στον πατέρα μου για εσένα και τη σχέση μας, για να μην το μάθει από τον κόσμο. Βλέπεις στα μικρά τα μέρη όλα μαθαίνονται γρήγορα."

"Και;"

"Μόλις κατάλαβε ποια είσαι έγινε έξω φρενών.  Δεν καταλαβαίνω γιατί έχει τέτοια έχθρα με την μητέρα σου. Πρώτη φορά τον είδα σε τέτοια κατάσταση."

"Πραγματικά όλα για μένα είναι ένα μεγάλο αίνιγμα. Δεν μπορώ να καταλάβω τι γίνεται εδώ."

"Η μητέρα σου δεν σου ανέφερε τίποτα ;"

"Μπα! η μαμά αποφεύγει κάθε κουβέντα για το παρελθόν και όποτε αναφέρεται το όνομα του πατέρα σου χλωμιάζει και αλλάζει κουβέντα.  Μήπως στο παρελθόν είχαν δεσμό και χώρισαν άσχημα;"

"Δε νομίζω. Από αυτά που μου ανέφερε ο μπαμπάς κατάλαβα οτι δεν ήταν ποτέ μαζί."

"Τότε η μόνη λύση είναι να πιέσω τη μητέρα μου να μιλήσει."